Teraźniejsza Prawda nr 196 – 1961 – str. 62
wyrażone są substancje, z których ciała były ukształtowane. Te trzy wiersze (1 Kor. 15:45-47) przez swe bezpośrednie stwierdzenia i ich kontrast między dwoma Adamami, jak również przez ich ciała i substancje z których były utworzone dowodzą, że nasz Pan powstał z martwych jako duchowa istota z duchowym ciałem a nie jako ludzka istota z ludzkim ciałem. Dalej nasz Pan Jezus zwany jest w 2Kor. 3:17 ponownie wprost duchem: „Aleć Pan jest tym Duchem”.
Św. Paweł w 2Kor. 5:16 mówi: „a chociaśmy też znali Chrystusa według ciała, lecz już teraz więcej nie znamy”. Nie znał on już Chrystusa jako istotę ludzką, „według ciała” chociaż znał Go raz jako takiego, przed śmiercią naszego Pana. Wiersz ten dlatego oznacza, że Jezus nie był już ludzką istotą, gdy św. Paweł wyrażał się w ten sposób o Nim, chociaż był przedtem istotą ludzką. Przyczyną tej zmiany było to, że nasz Pan zmartwychwstał jako istota duchowa a nie ludzka. Cytat z 1Piotra 3:18 dowodzi wyraźnie w tym kierunku, gdy mówi o śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa „umartwiony będąc ciałem, ale ożywiony (zauważmy, nie ciałem, ale) duchem”. Niechaj czytelnik zauważy specjalnie różnicę podaną w tym wierszu między tym w czym On był skazany na śmierć, a tym w czym przywrócony został do życia. Stosownie do bieżącej teologii, która uczy, że Pan nasz powstał z martwych jako istota ludzka a nie duchowa, ten wiersz winien brzmieć: umartwiony będąc ciałem i ożywiony ciałem. Lecz Bóg, który nie może kłamać, stwierdza dokładne przeciwieństwo, mówiąc, „umartwiony będąc ciałem, ale ożywiony duchem”. Stąd więc Pan nasz jest teraz duchem. Cztery ustępy właśnie przytoczone i w krótkości wyjaśnione wskazują, że nasz Pan od Swego zmartwychwstania nie jest już istotą ludzką, lecz duchową, i że według innych ustępów, jest On Natury Boskiej, najwyższą ze wszystkich natur duchowych. Jeżeli On jest istotą duchową, to z konieczności jest niewidzialny dla naszego naturalnego wzroku i dlatego sposób Jego Wtórego Przyjścia musi być niewidzialny.
WSPÓŁDZIEDZICE JEZUSA BĘDĄ ISTOTAMI DUCHOWYMI
„Nie tylko Pismo Św. uczy, że nasz Pan od Swego zmartwychwstania nie jest już istotą ludzka, ale duchową, lecz uczy także przez wnioskowanie gdy dowodzi, że święci przy zmartwychwstaniu będą mieć duchowe ciała, a przeto będą mieć ciała jak Jego ciało. Stąd Jego ciało musi być duchowym ciałem. Że święci mają mieć duchowe ciała możemy wiedzieć z 1Kor. 15:42, 44: „Takci będzie i powstanie umarłych. Bywa wsiane ciało w skazitelności (istoty materialne są skazitelne, podlegające gniciu); a będzie wzbudzone w nieskazitelności (istoty duchowe są nieskazitelne, nie ulegające gniciu); bywa wsiane ciało cielesne (materialne, ziemskie); a będzie
kol. 2
wzbudzone ciało duchowne (niematerialne, duchowe)”. Ten ustęp dowodzi, że świeci będą mieć duchowe ciała i przy zmartwychwstaniu będą istotami duchowymi, jak teraz mając ciała ludzkie są istotami ziemskimi.
Ta sama myśl, zmiany świętych z istot ludzkich na duchowe przy zmartwychwstaniu, wyrażona jest w wierszach 51-54: – „Wszyscy przemienieni będziemy (w naturze) bardzo prędko… albowiem zatrąbi, a umarli (święci, którzy są zmarłymi pierwszych miejsc) wzbudzeni będą nieskazitelni (nie w ciałach cielesnych, które byłyby skazitelne, ponieważ uczynione są z materiału czyli z substancji ziemskiej, ale w duchowych ciałach, które są nieskazitelne, ponieważ są uczynione z substancji duchowej czyli niebieskiej”), a my będziemy przemienieni. Boć musi to (osoba) co jest skazitelne, przyoblec nieskazitelność (przez uzyskanie ciała duchowego czyli niebieskiego), a co (osoba) jest śmiertelnego przyoblec nieśmiertelność (przez uzyskanie ciała duchowego najwyższej ze wszystkich natur duchowych, Natury Boskiej”)
Lecz Pismo Św. wyraźnie uczy, że ciała świętych będą przy zmartwychwstaniu takimi jak ciało zmartwychwstałego Jezusa. Jeśli można tępo dowieść. wynikałoby, że Jezus przy zmartwychwstaniu otrzymał duchowe ciało i dlatego nie jest On już więcej istota ludzka lecz duchowa. Liczne cytaty biblijne dowodzą, że święci w swych zmartwychwstałych ciałach będą tak jak i Jezus w Swym zmartwychwstałym ciele. Np. 1Jana 3:2 „Jeszcze się nie objawiło czym będziemy, lecz wiemy, iż gdy się On objawi, podobni Mu będziemy; albowiem ujrzymy Go tak, jako jest” – nie jakim był; bo gdyby oni mieli stać się takimi, jakim On był, gdy był w ciele (Żyd. 5:7), byłoby teraz widoczne jakie ciała będą mieli przy zmartwychwstaniu. I znowu 1Kor. 15:48, 49 wykazuje te sama myśl: „Jaki jest (raczej, „jaki był” – słowa zacytowane w tym ustępie odnoszą się do Adama) ten ziemski (Adam), tacy też i ziemscy (świat, oddzielnie od świętych w zmartwychwstaniu); a jaki jest niebieski (Jezus w Swym zmartwychwstałym ciele), tacy też będą (ta obietnica jest uczyniona świętym podczas Wieku Ewangelii) niebiescy (w swych zmartwychwstałych ciałach). A jakośmy nosili wyobrażenie ziemskiego (Adama, tj. z taką pewnością jak święci posiadali ciała na podobieństwo Adama, „z ziemi ziemskie”), tak będziemy nosili wyobrażenie niebieskiego (Jezusa, tj. z taką pewnością otrzymają oni takie ciała przy zmartwychwstaniu, jakie jest ciało zmartwychwstałego Jezusa”). Ta sama myśl wyłożona jest w Filip. 3:21. Te wiersze dowodzą, że święci w swych ciałach duchowych, uzyskanych przy zmartwychwstaniu będą mieć ciała jak zmartwychwstałe ciało naszego Pana. Ale ponieważ święci będą mieć przy zmartwychwstaniu ciała duchowe, dlatego i Jezus musi mieć od Swego zmartwychwstania ciało duchowe. Dlatego Jego zmartwychwstałe ciało musi być niewidzialne i jest On niewidzialny przy Swoim Powrocie.