Teraźniejsza Prawda nr 196 – 1961 – str. 53
Izraela na puszczy jest nazwany dniem (Żyd. 3:7, 8; Ps. 95:7-10; Jer. 31:32). Podobnie okres gniewu, którym kończy się Wiek Ewangelii jest nazwany Dniem Pomsty (Izaj. 61:2). Wiek Ewangelii, który trwa już ponad 1900 lat także nazwany jest dniem (2Kor. 6:2; Żyd. 3:13, 15). Również Wiek Żydowski, który trwał 1845 lat nazwany jest dniem (Izaj. 65:2; Rzym. 10:21). Widzimy także, że Pismo Św. nazywa Tysiąclecie, czyli okres tysiąca lat, dniem (Izaj. 11:10; 25:9). Ż powyższych przykładów wynika, że gdy Pismo Święte nazywa okres Sądu Dniem Sądu, to bynajmniej nie dogodzi przez to, że musi to być okres złożony „z dwunastu lub dwudziestu czterech godzin, ponieważ Biblia używa tego terminu na określenie różnych okresów czasu. Ponieważ zaś rzeczy, które mają się zdarzyć w Dniu Sądu nie mogą mieć miejsca w ciągu dwunastu lub dwudziestu czterech godzin, wiec jesteśmy w zgodzie z biblijnym użyciem słowa „dzień”, gdy oczekujemy dłuższego okresu czasu, na trwanie Dnia Sądu.
IDENTYCZNOŚĆ SĄDNEGO DNIA I TYSIĄCLECIA
W liście 2Piotra 3:7-12 czytamy, że Dzień Sądu jest okresem mającym tysiąc lat. W ustępie tym Św. Piotr mówi (w. 7) o okresie Sądu jako Dniu Sądu. W w. 8 ostrzega nas, ażebyśmy nie zapominali, że dzień u Boga trwa naszych tysiąc lat. Uczyniwszy to oświadczenie odnośnie długości dnia według czasu Bożego, Św. Piotr wyjaśnia (w. 9), iż tłumaczy to dlaczego Bóg – według ludzkiego pojmowania czasu – oczekuje tak długo na przeprowadzenie Swego programu. Z tego właśnie powodu ludziom wydaje się, iż działalność Boska jest zbyt powolna. Następnie w wierszach 10, 12 nazywa on Dzień Sądu Dniem Bożym i Dniem Pańskim, gdyż u Pana (w. 8) tysiąc naszych lat jest Jednym dniem. Widzimy wiec, że Pismo Święte uczy o Dniu Sądu jako okresie tysiąc lat długim. Fakt ten. jasno pokazuje, że Dzień Sądu i Królestwo Tysiąclecia są identyczne. W 2Tym. 4:1 Św. Paweł podaje, że Jezus będzie sadził umarłych w czasie trwania Swego Królestwa. Ew. Łukasza 22:29. 30 także dowodzi tego na podstawie faktu, że wierni Apostołowie siedząc na stolicach – co będzie miało miejsce podczas Tysiąclecia – Kadzić będą dwanaście pokoleń Izraela. Tego samego dowodzi Abd 21 pokazując, że ponieważ Królestwo będzie Pańskie. Świeci będą sądzić klasę nie wybranych, pod nazwą Ezawa. A wiec to Mesjasz jako Król – panujący Mesjasz, wykona sąd i sprawiedliwość na ziemi (Jer. 23:5, 6; 33:14-16 ). Albowiem w tym czasie gdy Król (Chrystus) panuje w sprawiedliwości, odbywa się sąd (Izaj. 32:1). Również rządy naszego Pana w Tysiącleciu są pięknie opisane jako okres Sądu (Ps. 72:1-4). Proszę odczytać dalszy ciąg i zakończenie tego Psalmu, jako dalszy opis tego faktu. Według przytoczonych wierszy Tysiąclecie i Dzień Sądny, to jeden i ten sam okres, a ponieważ Tysiąclecie jest
kol. 2
okresem tysiącletnim (Obj. 20:4, 6), dlatego i Dzień Sądny jest również okresem tysiąca lat. Dwoma sposobami dowodzimy zatem, że Dzień Sądu jest okresem tysiąca lat; (1) Św. Piotr wyraźnie podaje o tym okresie jako długim tysiąc lat, oraz (2) obie te nazwy – Tysiąclecie i Dzień Sądu – są równoznaczne jako jeden okres składający się z tysiąca łat. Dzień Sądu będzie wiec okresem długim tysiąc lat, a stąd wystarczająco dostatecznym na dokonanie tych wszystkich rzeczy, o których dokonaniu uczy Biblia, a które nie mogłyby się dokonać w ciągu dwunastu lub dwudziestu czterech godzin.
Dowiedliśmy więc na podstawie Pisma Świętego, że Dzień Sądu i Tysiąclecie są jednym i tym samym okresem trwającym tysiąc lat. Ta identyczność dopomaga nam do jaśniejszego zrozumienia natury i celu Dnia Sądu. Ona jak najwyraźniej dowodzi, że Dzień Sądu nie jest Dniem Potępienia, lecz Dniem Zbawienia; bo jeśli te nazwy są identyczne wszystko to co się ma zdarzyć w Dniu Sądu, zdarzy się również w Tysiącleciu. A jakie to są rzeczy, które mają się zdarzyć w Dniu Sądu? Na początku Sądnego Dnia Chrystus powraca na ziemię i wzbudza wszystkich zmarłych. Z tego wynika, że na początku Tysiąclecia Chrystus powraca na ziemię i wzbudza wszystkich zmarłych. Również i odwrotnie, wszystko to co ma się zdarzyć w Tysiącleciu, zdarzy się także w Dniu Sądnym, gdyż są to identyczne okresy. A. co się ma zdarzyć w Tysiącleciu? Szatan zostanie związany i uwięziony, jego królestwo obalone; Królestwo Chrystusa zostanie ustanowione, a Kościół stanie się Jego Oblubienicą. Chrystus stanie się Drugim Adamem, a Kościół – Druga Ewa, Drugimi Ojcem i Matką rodzaju ludzkiego. Oni ostatecznie zniszczą skutki przekleństwa 1Kor. 15:24-26) i przyniosą wszystko co. dobre dla poprawienia i podniesienia całej ludzkości. Wyzwolenie od przekleństwa i błogosławieństwo Restytucji będzie ofiarowane każdemu na ziemi. To zaś oznacza, że ci ze zmarłych, którzy byli wykluczeni od przywileju stania się Wybranymi, po powstaniu z grobów na początku Dnia Sądu (Tysiąclecia), będą mieli wszystkie możliwości osiągnięcia zbawienia Restytucji, działającej podczas Tysiąclecia. A więc w Dniu Sądu czyli w Tysiącleciu wszystkie błogosławieństwa Boże spłyną w obfitości na ludzkość, a to dowodzi, że Dzień Sądu jest Dniem Zbawienia, a nie Potępienia. Bogu niech będą za to dzięki!
UKAZANIE INNYCH DNI SĄDU
Jeszcze lepiej zrozumiemy charakter Dnia Sądu gdy przypomnimy sobie, że były luz i inne Dni Sądu. Takim Dniem Sądu był np. dzień w Raju dla całej rodziny ludzkiej w osobie Adama. I w tym Dniu Sądu, jak nam wiadomo, pierwsi nasi rodzice byli na próbie życia. Zauważmy, że w tym Dniu Sądu Adam i Ewa byli najpierw pouczeni co mają czynić, a czego czynić nie mają. Zauważmy też, że gdy otrzymali to pouczenie, wąż wypróbował ich posłuszeństwo,