Teraźniejsza Prawda nr 195 – 1961 – str. 32
jest pierwszym Wiekiem Trzeciego Świata lub Dyspensacji. Zgodnie z Biblią po Tysiącleciu nastąpią inne Wieki, lecz liczba ich nie została ujawniona. Pismo Święte daje nam bardzo mało informacji odnośnie Wieków, które nastąpią po Tysiącleciu i Małym Okresie. Istnieją jednak pewne stwierdzenia ogólne, pozwalające nam poznać zasadnicza charakterystykę tych okresów. W świetle tego w niniejszym artykule jesteśmy jedynie w stanie opisać ogólne warunki, nie możemy natomiast podać szczegółów, ponieważ są one częścią tajemnic, które należą do Boga i nie znajdują się wśród objawionych spraw należących do naszych wiadomości.
Powiedzieliśmy więc, że nie znamy liczby Wieków, które nastąpią po Tysiącleciu. Że takie Wieki przyjdą widać to z różnych tekstów Pisma Świętego. Dla przykładu, w greckim tekście Tysiąclecie nazwane jest Wiekiem Wieków, czyli pierwszym z wielu Wieków. W Efez. 2:7 czytamy: „Aby okazał w przyszłych wiekach ono nader obfite bogactwo łaski swojej w Chrystusie Jezusie”. Ustępy te stwierdzają więc, że w trzecim Świecie lub Dyspensacji, będzie więcej Wieków, lecz ich liczba nie jest podana. Charakterystyką tych Wieków będzie doskonałość. Grzech, smutek, nieszczęścia i inne przejawy klątwy nie będą już gnębić ziemi i jej mieszkańców! Zło nie będzie też zatruwać mieszkańców innych planet. W Wiekach, które nastąpią po Tysiącleciu powstanie doskonały Wszechświat. Trzeci Świat czyli Dyspensacja jest wiecznym. Przyczyna tego jest oczywista: ponieważ cechą tego Świata jest doskonałość, przeto nie ma potrzeby, aby w drodze zmian dyspensacji rozwijał się w nim Boski Plan, mający na celu zniszczenie grzechu. Plan ten bowiem odnośnie odkupienia człowieka wypełnił się z końcem Małego Okresu zamykającego Tysiąclecie. Tymi kilkoma uwagami zamykamy rozważanie nad trzecią Dyspensacja jako taką i przejdziemy do dyskusji nad pewnymi aspektami życia klas istniejących w niej.
Jako istoty ludzkie, jesteśmy oczywiście zainteresowani jak będzie wyglądała wieczność ludzkiego rodu. W ostatnim rozdziale stwierdziliśmy, że niepoprawni grzesznicy zostaną na zawsze wykorzenieni spośród żyjących – „będą, jakby ich nigdy nie było”. Stwierdziliśmy również, że sprawiedliwi z rodzaju ludzkiego otrzymają na zawsze dziedzictwo tej ziemi (Przyp. 2:21, 22). Ziemia, którą oni odziedziczą, będzie tą samą planetą na której obecnie żyjemy; lecz planeta ta zamieni się w Raj. Te zmiany nastąpią w Tysiącleciu, z końcem którego cała ziemia znajdzie się w takim stanie doskonałości, w jakim był Ogród Eden – pierwotna siedziba pary ludzkiej. Trudno nam jest wyobrazić sobie, jaką będzie ta doskonała ziemia. Jeśli wyobrazimy sobie najwspanialszy krajobraz, najcudowniejszy pejzaż czarownego parku, w którym zastosowano wszystkie najnowocześniejsze wynalazki sztuki ogrodniczej, będziemy mieli przedsmak tego, jak będzie wyglądała ziemia w Wiekach które nastąpią. Niektórzy z nas mieli szczęście oglądania
kol. 2
wspaniałych ogrodów stworzonych ręką współczesnego człowieka i podziwiania ich artystycznego rozplanowania, nieporównanych trawników, rzadkich okazów roślin, cudownych klombów kwietnych, którym – zdać by się mogło – nic na świecie dorównać nie może. Ale przecież zostały one stworzone ręką człowieka, którego smak i zdolności dalekie są od doskonałości. Ponadto znajdują się one pod działaniem niedoskonałych warunków klimatu i gleby, na skutek czego nie mogą dać obrazu pełnej doskonałości.
Najwyższy wysiłek upadłego człowieka włożony w stworzenie takich cudów ogrodnictwa, nie może dać doskonałych rezultatów i dlatego te wspaniałe trawniki, sady i kwietniki dalekie są od tego, co otworzy się olśnionym oczom doskonałej ludzkości. Cudowne kwiaty i krzewy ozdobią trawniki, szlachetne drzewa roztoczą swe cienie, aksamitna, zielona trawa pokryje dywanem prywatne ogrody, drogi i parki publiczne. Kwiaty i owoce osiągną doskonałość, której nie jesteśmy w stanie dzisiaj pojąć. Każdy będzie miał własny ze smakiem urządzony dom i własny cudownie utrzymany ogród. Różnorodność gustów złoży się na obraz piękna, harmonii i pożytku, które będą cieszyć wzrok, odświeżać umysł i przynosić bogaty plon zaspokajający ludzkie potrzeby. Technika uprawy ziemi będzie wówczas tak wielka, tak liczne będą wynalazki służące ludzkiej wygodzie, że człowiek będzie mógł wkładać w uprawę ziemi tylko tyle wysiłku, ile jest konieczne aby w drodze fizycznego ćwiczenia utrzymać swe ciało w formie (Ezech. 34:27; 36:29, 30). Wiele plonów będzie dojrzewać równocześnie na jednym obszarze. Znikną chłody towarzyszące obecnej zimie i gwałtowne upały panujące w lecie, ale wiosna, lato, jesień i zima będą nadal następowały po sobie (1Moj. 8:22). Wskutek wyprostowania osi ziemskiej. a możliwie i z innych przyczyn, klimat ziemski stanie się idealny dla zdrowia i wygody ludzkiej.. Znikną z ziemi chwasty, ciernie, głogi, osty i inne szkodniki. Człowiek zaś będzie czerpał wieczystą radość z wszelkich kwiatów, owoców i innych płodów, których ziemia dostarczy w największej obfitości celem zaspokojenia jego potrzeb, wygody i uciechy. Dom jego będzie ideałem komfortu, piękna i pożytku.
Wynalazki w tych czasach będą tak wspaniałe, że pozwolą człowiekowi poświęcać na pracę w domu, gospodarstwie, ogrodzie, fabryce itd., tylko drobną cząstkę czasu. Wzrastająca wynalazczość sięgająca coraz bardziej skomplikowanych i wyszukanych dziedzin sprawi, że ilość koniecznej pracy będzie malała, co pozwoli ludziom poświęcać więcej czasu na naukę, rozrywkę i przyjemności. Ziemia taka będzie Rajem, w którym każda dobra rzecz osiągnie doskonałość, a wszelka niedoskonałość zostanie usunięta. W tych czasach nawet świat zwierzęcy będzie całkowicie poddany człowiekowi (Izaj. 35:1, 2, 5, 6; 65:17-25). Człowiek zaiste osiągnie pełną kontrolę nad naturą i będzie jej używał w miarę swych potrzeb.