Teraźniejsza Prawda nr 190 – 1960 – str. 56
jak grzechotnik. Po to, aby poganie mogli lepiej poznać tę prawdę, Bóg pozwolił im iść za pragnieniami ich grzesznych serc. Co więcej, pozwolił Szatanowi i jego upadłym aniołom mieć władzę nad nimi (Efez. 2:2; 6:12) wiedząc, iż oni dadzą im takie doświadczenia (2Kor. 4:4; Żyd. 2:14), które sprawią, że grzech okaże się im jeszcze bardziej wstrętny; i to do tego stopnia, że będą pragnęli unikać go, być wolni od niego z powodu wielkich cierpień i oszustw jakie sprowadzą na rodzaj ludzki pod swymi rządami te złe duchy. Ma się rozumieć, że ta nauka doświadczenia jeszcze nie dotarła do serc pogan, ale gdy w czasie Tysiąclecia odwrotne doświadczenia ze sprawiedliwością staną się udziałem człowieka, to doświadczając błogosławieństw rządów Chrystusa, poczucie kontrastu z nędzą wycierpianą za czasów zła z błogosławieństwami dobra, nauczy ludzi unikać i nienawidzić grzechu, a kochać i praktykować sprawiedliwość. Kiedy zaś ten chwalebny rezultat będzie osiągnięty, Bóg – który pozwolił upadłej ludzkości przez 6 tysięcy lat mieć gorzkie doświadczenia ze złem – objawi wszystkim Samego Siebie jako najwyższy szczyt Mądrości, Sprawiedliwości i Miłości dla dobra całego rodzaju ludzkiego.
Zgodnie z Pismem Św. największe nasilenie zła nastanie w czasie wielkiego ucisku (Mat. 24:21; Dan. 12:1), składającego się z wojny, rewolucji, anarchii, klęsk głodu i zarazy. Według naszego wyrozumienia weszliśmy w ten okres z wybuchem wielkiej wojny w roku 1914. Okres ten całkowicie zniesie panowanie Szatana nad ludzkością i przygotuje drogę do ustanowienia Królestwa Bożego na ziemi. Będzie ono, jak już widzieliśmy, wprowadzone przez Chrystusa pod zarządem Starożytnych Godnych w Palestynie, z czego spłyną wielkie dobrodziejstwa dla Izraelitów. Wtedy wieść o jego ustanowieniu rozniesie się wśród pogan, którzy w tym czasie będą zupełnie wyczerpani, złamani i upokorzeni okropnościami okresu wielkiego ucisku. Będzie to dla nich jak gdyby sznur rzucony tonącemu; świat pogański uchwyci się go jako jedynego ratunku i nadziei wyzwolenia z nędzy nie do opisania (Agg. 2:6, 7; Rzym 8:19-22; Izaj. 2:3, 4). Bogu niech będzie chwała za to skuteczne lekarstwo na klątwę, które nauczy świat sprawiedliwości (Obj. 22:3; Izaj. 26:9)!
Radować się będą wtedy, gdy po burzy wielkiego ucisku dotrą do upragnionego portu (Ps. 107:22-32). Będą wtedy zaprawdę uwielbiać Boga, tak jako napisano: „Niech Go wywyższają w zgromadzeniu ludu [Małym Stadku], a w radzie starców [Starożytnych Godnych] niechaj Go chwalą” – w. 32. Chwalebne dzieło Królestwa polegające na zniszczeniu wszelkich elementów przekleństwa i wprowadzeniu restytucji do ludzkiej doskonałości, da najwyższe zadowolenie ich sercom (Obj. 21:3-5; 22:1-3; Dz. 3:19-24) i sprawi, że będą wielbić Boga rozszerzając Jego Słowo (Izaj. 25:6-9; Joel 2:28). Tak, „prorokować będą córki wasze” – uczyć innych Prawd Królestwa Bożego. Posłuszeństwo względem praw Królestwa podniesie ich do ludzkiej doskonałości, a wierność
kol. 2
w czasie ostatniej próby pod koniec Tysiąclecia (Obj. 20:7-9) spowoduje, iż uzyskają życie wieczne na ziemi; wszyscy zaś niepoprawni na wieki będą odcięci przez Wtóra Śmierć (Mat. 25:34, 41, 46; Rzym. 6:23; Psalm 145:20; 37:10, 35, 36; Izaj. 1:28).
Rzeczywiście, Joel 2:28, 29 jest bardzo znamiennym i sumarycznym opisem tych sześciu zbawionych klas. Rozumie się, że wiersze te nie dają nam szczegółów odnośnie tych klas, ale raczej zgodnie z ogólną zasadą Biblii dają nam tylko małą ich cząstkę, ponieważ Biblia – jak sama o tym wyraźnie mówi – daje swe informacje „trochę tu, a trochę ówdzie” (Izaj. 28:9, 10, 13). Z tego to powodu podając szczegóły o jakimkolwiek temacie Biblijnym, konieczne jest zwracanie uwagi na to, co ona mówi w różnych swych częściach, czyli biorąc „trochę tu, trochę ówdzie”.
Dlatego też w rozprawie tej były podawane cytaty z wielu ksiąg Biblii. Z tego to właśnie powodu Biblia jest najtrudniejszą do zrozumienia księgą na świecie. Bóg specjalnie uczynił ją taką w tym celu, aby jej skarby mogły być znalezione tylko przez tych, którzy oceniają je do tego stopnia, że szukają ich z wielką pilnością, tak jak się szuka złota i ukrytych skarbów (Przyp. 2:1-5; Izaj. 28:9, 10; Mat. 7:7; Jan 5:39; Dz. 17:10-12). „Wielkie prawdy kupuje się tylko za wielką cenę”.
POKUTUJĄCY UPADLI ANIOŁOWIE
Fakt, że tylko sześć klas zbawionych jest wspomnianych u Joela 2:28, 29 może zdawać się niektórym jako coś niekompletnego, bo wiele spraw w Bożym porządku zazwyczaj jest przedstawionych w siódemkach. Ale jeśli rozważymy tę rzecz dokładniej, to zdamy sobie sprawę, że choć jest tylko sześć zbawionych klas z rodzaju ludzkiego, o których wspomina Joel, istnieje jeszcze i inna, siódma zbawiona klasa, wspomniana w innych tekstach Pisma Św., tj. klasa pokutujących upadłych aniołów. Bóg da im także możliwość żywota wiecznego. Biblia wspomina nam o nich, że znajdują się w okowach ciemności (2Piotr 2:4), co było w pewnej mierze spowodowane nieprawością grzechu Adamowego w ludzkości przedpotopowej; nieprawość ta właśnie była powodem ich upadku. Ponieważ Szatan zapoczątkował grzech we wszystkich upadłych istotach, uczynił to również i w wypadku upadłych aniołów, nakłaniając ich do brania sobie córek ludzkich za żony w tym czasie, gdy starali się oni o reformację rodzaju ludzkiego. Ich gorące pragnienia dokonania reformacji ludzkości na podstawie władzy duchowej kontroli, dały Szatanowi okazję do kuszenia, by żenili się z córkami ludzkimi. Ich nieudane próby naprawiania ludzkości wpływały na nich przygnębiająco.
Gdy znaleźli się w takim stanie umysłu Szatan oznajmił im, że nie dostrzegają istotnej przyczyny rosnącego wciąż grzechu wśród ludzi przed potopem, którą było dziedziczne skażenie grzechem. Jedyną radą na to – według niego – byłoby płodzenie dzieci wolnych od grzechu Adamowego. Tego mogliby dokonać jedynie