Teraźniejsza Prawda nr 187 – 1959 – str. 179
Wtedy brama na pozaobrazowy Dziedziniec, czyli droga dostępu do klasy Lewitów, została na zawsze zamknięta, tak jak 40 lat przedtem drzwi wejścia do Świątnicy i stania się członkami Królewskiego Kapłaństwa zostały na zawsze zamknięte.
TYMCZASOWO USPRAWIEDLIWIENI
DO ZMIENIONEGO CELU
(21) W związku z tym co było już nadmienione w par. (9), zauważmy, że w czasie dostosowania rzeczy w Świątnicy jesienią 1914, wszyscy członkowie Wielkiej Kompanii utracili na zawsze sposobność stania się Kapłanami i wkrótce zostali usunięci z Świątnicy na Dziedziniec, jednak chociaż nie mogli już więcej zapewnić sobie stanowiska w Świątnicy, nie utracili spłodzenia z Ducha Św., poświęcenia ani też ożywionego usprawiedliwienia. Znajdując się znowu na Dziedzińcu zatrzymali te rzeczy, ale w zmienionym celu, tj. by stać się Lewitami Epifanii. Podobnie w czasie dostosowania rzeczy na Dziedzińcu jesienią 1954, wszyscy tymczasowo usprawiedliwieni, a nie poświęceni do tego czasu, na zawsze utracili sposobność zostania pozafiguralnymi Lewitami – wybranymi,
kol. 2
dlatego też zostali usunięci z Dziedzińca do Obozu. Ale jak już było pokazane w P ’58, 59-61, oni nie utracili przez to swej wiary w zasługę Jezusa jako ich jedyną nadzieję osiągnięcia zbawienia i z tego powodu nie utracili tymczasowego usprawiedliwienia, ani ich stanowiska przed Bogiem jako lojalnych, usprawiedliwionych z wiary osób – chociaż już więcej nie mogli osiągnąć utraconego na Dziedzińcu stanu. Mimo tego, że znaleźli się ponownie w Obozie, to jednak zachowali oni tymczasowe usprawiedliwienie, lecz już dla zmienionego celu, tj. dla celu Obozu Epifanicznego. Z tego powodu oni utracili sposobność stania się pozaobrazowymi Lewitami. W par. (8) i (9) było już pokazane, że aż do czasu dostosowania rzeczy w Świątnicy wyobrażała ona stan wszystkich zarodków Nowych Stworzeń, lecz później – tylko zachowujących korony. Podobna zmiana zaszła na Dziedzińcu jesienią 1954. Tę zmianę musimy uznać, jeśli chcemy chodzić w postępującym świetle danym przez br. Russella i potwierdzonym przez br. Johnsona. Bo aż do owego czasu Dziedziniec reprezentował stan wszystkich usprawiedliwionych z wiary,