Teraźniejsza Prawda nr 184 – 1959 – str. 84
czystość, cnoty małżeńskie i ojcowskie – nie wykonywane przez Niego, lecz obecne jako władze i uczucia – podrzędne synowstwo, podrzędne braterstwo, podrzędne przyjacielstwo, podrzędne zadomowienie i podrzędny patriotyzm. Na koniec przez górowanie Jego wyższych ludzkich pierwszorzędnych łask nad Jego innymi skombinowanymi ludzkimi łaskami, rozwinął w sobie trzeciorzędne łaski ludzkie: gorliwość, poważanie, radość, cichość, posłuszeństwo, zadowolenie, dobroć, łagodność, umiarkowanie, litość, bezstronność, wierność. To rozwijanie wszystkich łask ludzkich do czasu gdy osiągnął 30-ty rok życia było początkowo rezultatem Jego karnacji jako doskonałego dziecka, posiadającego doskonałe fizyczne, umysłowe, artystyczne, moralne i religijne władze, doskonałe w swoim składzie, jakości i obrębie, albowiem do tego stanu jako istoty ludzkiej przywiodła Go karnacja. W ten to więc sposób odpowiedzieliśmy na drugie pytanie: Do czego była potrzebna jego karnacja? – Była potrzebna, aby mógł się stać człowiekiem.
3. Po dowiedzeniu się z czego i do czego była karnacja, zastanowimy się poprzez co ona była. W tej sprawie inna grupa przeciwników prawdy nauczała błędów, które będą poddane krótkiemu rozważaniu jako negatywna odpowiedź na nasze pytanie, zanim przedstawimy na nie odpowiedź biblijną. Zarówno Żydzi jak i niewierni chrześcijanie przeczą, że Chrystus istniał zanim stał się ciałem, dowodząc, że zaczął istnieć po raz pierwszy gdy się urodził z Marii. Poza tym niektórzy Żydzi mówią, że rzymski żołnierz imieniem Pandera był Jego ojcem, a jeszcze inni Żydzi i niektórzy nominalni chrześcijanie tzw. moderniści uczą, że Józef był Jego ojcem, a Maria matką. Ci wszyscy tak nauczają z powodu braku wiary w cuda. Moderniści są obecnie specjalnymi obrońcami poglądu, że Józef był prawdziwie jedynym ojcem Jezusa. Przez dowolne przekręcanie słów i dowolne zaprzeczanie wyraźnym znaczeniom zapisanym w Jezusowym rodowodzie, oni przeczą, że był poczęty przez Ducha Św., dowodząc, że Józef był Jego ojcem. Ci, co w ten sposób zaprzeczają, są w zupełności niewierni, są częścią symbolicznego męża, który „zabijał” drugą bronią swoją ku wytraceniu (Ezechiel 9); oni są zatem przesiewaczami,