Teraźniejsza Prawda nr 184 – 1959 – str. 83

skrytości, zaopatrzeniu, pożywieniu, napoju, samoobronie, agresywności, zdrowiu i życiu; te upodobania działały doskonale w Nim, a także we wszystkich Jego władzach ciała, umysłu, serca i woli. Nasz Pan posiadał w tym wieku doskonałe władze socjalno moralne, z których każda była w sobie doskonała i w swych działaniach. Zgodnie z tym Jego miłość do przeciwnej płci, rodziców, braci, przyjaciół, domu i ziemi ojczystej była doskonała w sobie i w jej działaniach względem każdej innej Jego władzy socjalnej i względem Jego wszystkich innych władz moralnych, jak również względem Jego fizycznych, umysłowych, artystycznych i religijnych władz i ich działań. Wreszcie jako człowiek 30-letni był On doskonały we władzach religijnych; w każdej władzy z osobna i w ich działaniu, w związku z Jego innymi władzami religijnymi, a każda z nich była zgodna w swym pokrewieństwie z Jego fizycznymi, umysłowymi, artystycznymi i moralnymi władzami w zaletach i pracy.

      Działalność tak doskonałych władz religijnych pod kontrolą Jego doskonałej woli ludzkiej, dawała Mu jako człowiekowi doskonałe wyższe pierwszorzędne łaski: wiarę, nadzieję, samokontrolę, cierpliwość, pobożność, braterską miłość (miłość bliźnich) i bezinteresowną miłość. Doskonała zgodność tych łask w ich wzajemnych stosunkach w posługiwaniu się Jego ludzkimi samolubnymi i socjalnymi uczuciami, jako sługami prawdy i sprawiedliwości, dawała Mu niższe pierwszorzędne samolubne i socjalne łaski: samopoważanie, pochwałę, pokój, ostrożność, sekretność, zaopatrzenie, apetyt, toczenie sporu, agresywność, zamiłowanie w życiu domowym i patriotycznym. Podczas gdy On posiadał doskonałe władze mężostwa i ojcostwa z odpowiednimi uczuciami, w interesie Swej misji Mesjasza nie zużył ich w stosunkach małżeńskich i ojcowskich. Co więcej, wyższe pierwszorzędne ludzkie łaski w zgodzie dominując nad Jego niższymi pierwszorzędnymi ludzkimi łaskami rozwinęły drugorzędne łaski, przez usunięcie wysiłków tych ostatnich w kontrolowaniu pierwszych. Przeto rozwinęły w Nim pokorę, skromność, pracowitość, odwagę, szczerość, oszczędność, długie znoszenie, pobłażliwość, przebaczenie, samopoświęcenie (na ile tego ostatniego wymagała sprawiedliwość ludzka),

poprzednia stronanastępna strona