Teraźniejsza Prawda nr 182 – 1959 – str. 12

a ze zgromadzeniem ich niech się nie jednoczy sława moja!” (1Moj. 49:6). I dał im czego żądali, a wszakże przepuścił chudość w duszę ich (ang. przekł.) – Psalm 106:15.

      (57) Nazwanie miejsca Kibrot – Hataawa (groby żądzy), w którym został pochowany lud pożądający mięsa przedstawia określenie stanu, do którego zostali w pozafigurze pożądliwi umysłowo doprowadzeni przez tych, którzy przezwyciężyli przesiewanie i podobne do plagi stan serca i umysłu. Ten stan był grobem dawnej pozycji jaką pożądliwi zajmowali przed Panem. Niektórzy z nich pomarli jako członkowie Małego Stadka i byli symbolicznie pogrzebani w stanie Utracjuszy Koron. Niektórzy z tych drugich pomarli jako Utracjusze Koron i zostali symbolicznie pogrzebani w stanie Wtórej Śmierci. Niektórzy z przesiewaczy i przesianych (w czasie Żniwa W. Ewangelii) pomarli jako Młodociani Godni i byli pogrzebani w stanie próbnie usprawiedliwionych. Niektórzy z nich pomarli jako próbnie usprawiedliwieni i zostali pogrzebani w stanie pozafiguralnego obozu. Niektórzy zaś z obozujących umierali jako tacy i byli pogrzebani w stanie pogańskiego świata. Tak, takim był pozafiguralny stan Kibrot – Hataawa we wszystkich trzech zastosowaniach. Proces symbolicznego grzebania był bolesną sprawą dla pozostałych, tak jak pozostający krewni smucą się przy śmierci i pogrzebie swych ziemskich krewnych. Wielu z nas zna te smutki z doświadczenia. Jak jest pokazane w 3Moj. 10:6,7 to opłakiwanie wśród kapłaństwa nie powinno przyjmować form pozafiguralnie zabronionych: 1) odkrywanie głów – Jezus nie powinien odrzucać Bożego kierownictwa, ani Kościół nie powinien odrzucać kierownictwa Jezusowego; 2) rozdzieranie szat – Jezus i Kościół nie powinni zadawać szkody swym władzom urzędowym i łaskom duchowym i 3) opuszczenie namiotu zgromadzenia – Jezus i kościół nie powinni ustępować ze Swej służby kapłańskiej i udawać się za odrzuconymi drogą ich grzesznych postępków. Koniec pozafiguralnych doświadczeń pożądania jest przedstawiony przez wyruszenie ludu z Kibrot – Hataawa. Posuwanie się po drodze do Hazerotu przedstawia postęp w łasce, znajomości i służbie, przygotowujących się do bolesnych doświadczeń przedstawionych przez ich przebywanie w Hazerocie,

poprzednia stronanastępna strona