Teraźniejsza Prawda nr 182 – 1959 – str. 11
wyobrażając sobie i myśląc o najbardziej niedorzecznych i bezsensownych rzeczach. Jak znamienne to jest gdy chodzi o bezsensowne i nielogiczne myśli takich przesiewaczy i przesiewek we wszystkich trzech zastosowaniach figury zwalczania okupu, samo już wspomnienie powyższych systemów błędu należących do każdego z ich zastosowań nam to okazuje. Na przykład, to co powiedzieliśmy o gnostycyzmie z pewnością pokazuje dzikie i przelotne wyobrażenia oraz głupie i nielogiczne rozumowania gnostycznych przesiewaczy i przesianych; to zaś co powiedzieliśmy o ich postępowaniu dowodzi, że gnostycyzm jako symboliczna plaga prowadził swoich zwolenników do smutków, utraty Prawdy i Jej ducha oraz złego stanu serca. Bez wątpienia większość z nas miała kontakty z przesiewaczami i przesianymi przeciwnikami okupu w Żniwie W. Ewangelii i mogła widzieć ich smutki, utratę Prawdy i Jej ducha oraz zboczenia w wyobraźni i rozumowaniu. Ci zaś, którzy mieli bliższy z nimi kontakt wiedzą coś o ich bluźnierczych uczuciach, ich niewdzięcznych i nieoceniających sercach, ich zdradzieckim postępowaniu i zamiarach skoncentrowanych na nich samych. Podczas gdy 2Tym. 3:1-9 opisuje o wszystkich pięciu klasach poszczególnych przesiewaczy z Parusji i Epifanii, to najgorszą z nich pod względem serca i umysłu jest klasa przesiewaczy występująca przeciwko Okupowi. Złe cechy serca i umysłu, które Św. Paweł przypisuje im w tym tekście nie tylko opisują ich dokładnie jako przesiewaczy serca i umysłu, lecz dają nam dokładny opis pozafiguralnych pięciu plag, w których mniej lub więcej te złe cechy serca i umysłu występują. Jak straszliwą jest taka pozafiguralna plaga: „sami siebie miłujący, łakomi, chlubni, pyszni, bluźniercy, rodzicom nieposłuszni, niewdzięczni, niepobożni, bez przyrodzonej miłości, przymierza nie trzymający, potwarcy, niepowściągliwi, nieskromni, dobrych nie miłujący, zdrajcy, skwapliwi, nadęci, rozkosze raczej miłujący niż miłujący Boga, hipokryci, formaliści, podstępni, bezowocnie uczący się, przeciwnicy Prawdy, umysłu skażonego, odrzucający Prawdę i przez Prawdę odrzuceni nauczyciele głupoty i publicznie objawieni szerzyciele błędów!” „W radę ich niechaj nie wchodzi dusza moja,