Teraźniejsza Prawda nr 181 – 1958 – str. 173
(52) Teraz podamy nieco szczegółów co do niektórych z tych doktryn i ruchów przeciwnych okupowi. Pogląd o nie uznawaniu okupu, jako bezpośrednie zaprzeczenie temu, że zostaliśmy odkupieni drogocenną krwią Chrystusa, wystąpił najpierw wśród wielu żydowskich chrześcijan, którzy nazywali się Elkesaitami i którzy nie tylko zaprzeczali, że wszyscy zostali odkupieni przez ofiarę Chrystusa, lecz również uważali Jezusa za grzesznika, pochodzącego przez Józefa i Marię od Adama, dowodząc że Jezus czynił wielkie wysiłki by przezwyciężyć Swą grzeszność, dostarczając przez to przykład jak z nią walczyć. Późniejsi ich przedstawiciele zaczęli wątpić czy był on Mesjaszem, nawet w najbardziej mglistym znaczeniu tego słowa. Ostatecznie domagali się obowiązkowego wykonywania Zakonu dla wszystkich, którzy mają być zbawieni. W ten sposób przestali być chrześcijanami. Inna sekta żydowskich chrześcijan, tak zwani Ebionici – dosłownie ubodzy – zaprzeczała okupowi. Bo chociaż wierzyli, że Jezus był Mesjaszem i jako taki Synem Boga i Synem Człowieczym, to jednak ogłosili, że aby żyd mógł być zbawiony, musi przestrzegać Zakonu Mojżeszowego. Również liczni z nie żydów, uważających się za chrześcijan, z różnych pogańskich filozoficznych punktów widzenia, a szczególnie z punktu widzenia neoplatonizmu, zaprzeczali bezpośrednio okupowi uważanemu przez Greków „za głupstwo”. Wtedy poświęceni, usprawiedliwieni i nieusprawiedliwieni wyznający chrześcijanie wprowadzili i przyjmowali w czasie tego okresu trzy główne przeciwne okupowi doktryny wyznaniowej ortodoksji: trójcę, ludzką nieśmiertelność i wieczne męki – i z których każda logicznie biorąc, zaprzecza okupowi. Justyn Męczennik, platoński filozof nawrócony na Chrześcijaństwo, pierwszy zdaje się wprowadził z platonizmu do Chrześcijaństwa idee ludzkiej nieśmiertelności i wiecznych mąk, oraz pierwsze tendencje względem trójcy. Później w epoce smyrneńskiej te błędy się pogłębiły i rozszerzyły, a w następnych czterech epokach Kościoła zostały starannie określone w różnych szczegółach, do których zostały dodane inne błędy jak czyściec, msza itd. Orygenes dał pierwszy wyraźny impuls względem trójcy, nauczając teorii Boga-człowieka łącznie z odwiecznym pochodzeniem Logosa.