Teraźniejsza Prawda nr 181 – 1958 – str. 168
W sekciarskiej stronniczości niektórych braci korynckich i efeskich możemy bez wątpienia dostrzec zbieranie wiadomości i ich rozpowszechnianie przez jednych oraz wtrącanie się u innych; zaś w dyskusji Św. Pawła pełnej wielkodusznego natchnienia na temat sytuacji w Koryncie musimy rozpoznać wspaniałomyślność Jezusa przedstawioną przez wspaniałomyślność Mojżesza, (1Kor. 1:11-13; 3:1-4, 21). W wypadku Św. Jana jako Eldada okresu między Żniwami zauważyliśmy, że jego pomazanie i prorokowanie nastąpiło pomiędzy chrztem w Jordanie a zesłaniem Ducha Świętego; tak samo musimy stwierdzić że pozafigura w. 27-29 miała miejsce w tym samym okresie. Jesteśmy pewni, że tymi co zbierali i rozszerzali nowości byli niektórzy plotkujący pół-uczniowie Jezusa, przynoszący Jemu i pozaobrazowemu Jozuemu nowiny owego czasu, o nauczaniu Janowym w czasie podróży wspomnianej u Mateusza 10:1-14 oraz opisanej u Łukasza 9:1-6, 10. Kto był pozafiguralnym Jozuem pozafigury Św. Jana? Jeśli pamiętamy, że od czasu gdy zasłona świątyni została rozerwana na dwoje od góry do dołu w chwili śmierci Jezusa (Mateusz 27:51), symbolizująca koniec Boskiego uprawnienia Mojżeszowego kapłaństwa i służby świątyni, oraz 70-ciu starszych siedzących na stolicy Mojżeszowej (ponieważ aż do tego czasu nauczeni w piśmie i faryzeusze siedzieli na stolicy Mojżeszowej, wobec których nakazywał Jezus posłuszeństwo – Mat. 23:2, 3), to przekonamy się, że oni byli pozafiguralnym Jozuem, który wśród innych uczniów, wtrącał się w cudze sprawy i zazdrościł Eldadowi z okresu między Żniwami. A ponieważ stale czynili to przeciw dwunastu, a więc tym samym przeciw Janowi.
(48) Wspaniałomyślność Jezusa przejawiała się w tym, że chciał aby wszyscy z ludu Bożego byli prorokami – przejawiała się nie tylko w obronie uczniów, a więc i Jana, lecz także w wysłaniu 70-ciu innych (Łuk. 10:1-6) i w poleceniu całemu Kościołowi głoszenia Ewangelii (Mat. 28:18-20). Co więcej, pytanie „Czemuż im ty zazdrościsz dla mnie?” jest jednocześnie obwinieniem o zazdrość każdego z pozafiguralnego Jozuego, co potwierdzają powyższe przykłady. Pozafiguralnym chłopakiem zbierającym i rozpowszechniającym plotki była inkwizycja w Heidelbergu, która gdy Jan Wessal był profesorem uniwersytetu w Heidelbergu w r. 1478,