Teraźniejsza Prawda nr 181 – 1958 – str. 161
Fakty także dowodzą, że żaden z 70-ciu wyznaczonych na okres między Żniwami nie stracił swej pozycji, lecz że każdy z nich wytrwał w wierności do końca. Jeślibyśmy zbadali historię braci powyżej wymienionych (jak i większość ich towarzyszy pomocników), to dowiedzielibyśmy się, że każdy z nich był wierny. I to samo można powiedzieć o ich reszcie, albowiem żaden z tych 70-ciu nie stracił swej pozycji na rzecz innego, gdyż każdy z nich wytrwał w wierności do śmierci.
(41) W wier. 26-29 występuje bardzo interesujący epizod, a mianowicie pomazanie Eldada i Madada gdy byli oni w obozie, gdzie prorokowali przed przyjściem do przybytku, do Mojżesza i 70-ciu, oraz wysiłki by ich powstrzymać, które zostały unicestwione przez wielkoduszność Mojżesza. Obóz reprezentuje nominalny lud Boży. Pomazanie Eldada (umiłowany przez Boga) oraz Medada (miłujący) w obozie a nie około przybytku przedstawia, że ich potrójne pozafigury nie będą jeszcze wśród prawdziwego ludu Bożego, lecz wśród nominalnego ludu Bożego, kiedy ich wybór i pomazanie jako ogólnych starszych będzie miało miejsce oraz że dopiero po ich pomazaniu i prorokowaniu przez jakiś czas, przyjdą oni i zmieszają się z prawdziwym ludem Bożym. W Present Truth w Nr 1, str. 20 wykazaliśmy szczegółowo znaczenie paruzyjnego Eldada i Medada, oraz wykazaliśmy w szczegółach pomazanie tego ostatniego na ogólne starszeństwo zanim zaczął studiować paruzyjną literaturę i stowarzyszył się z Kościołem Paruzji. Nie potrzebujemy nic więcej mówić o nim, wskazując tylko na to jak brat Russell został pomazany zanim przyszedł między braci do oczyszczonej Świątnicy. Pomazanie Eldada było znacznie dłuższe niż pomazanie paruzyjnego Medada, które trwało około 2½ miesięcy zanim zaczął prorokować w obozie przez kilka miesięcy, podczas gdy pomazanie paruzyjnego Eldada trwało około 2 lata zanim zaczął prorokować w obozie. Wyjaśnienie, które podamy później co do tego jak brat Russell uzyskał Prawdę od jesieni r. 1870 do jesieni r. 1874 będzie w rzeczywistości wytłumaczeniem jego pomazania, gdy był jeszcze w obozie. Ostatnia część tego pomazania nastąpiła w październiku 1874 r., gdy Bóg wyjaśnił mu sposób powrotu naszego Pana.