Teraźniejsza Prawda nr 180 – 1958 – str. 135
Pisma Świętego i symbolicznym proroctwie, rzeczy wprowadzone w pewnym okresie są podane aby dostarczyć pełnego obrazu, bez ograniczenia ich koniecznie do okresu w którym są figuralnie przedstawione, choć mówiąc ogólnie – tam miały one swój początek. Wybór brata Russella jako jednego z 70-ciu przed zaczęciem się Parusji ma swój odpowiednik w wyborze Jana przed zesłaniem Ducha Świętego nie tylko na Apostoła, ale także aby był książęciem (albo naczelnikiem – według ang. przekładu „principal man” Micheasz 5:5) epoki smyrneńskiej, tak jak pewne niezadowolenie i pożądliwość zaczęły się przed r. 1874 i 69. To zjawisko czasu widzimy, że pokrywa całe zastosowanie figury Wieku Ewangelii, jak i całe jego zastosowanie w czasie Żniw.
(27) Tak jak było w wypadku Żniwa W. Żydowskiego że 70-ciu zostało wysłanych parami (Łuk. 10:1), tak też było i w czasie Żniwa W. Ewangelii. Niektórzy z nich są wyraźnie rozpoznani. Wskażemy na to w wypadku dziesięciu, włączając dziewięciu tworzących trzy grupy po trzech wśród pozafiguralnych najmocniejszych mężów Dawida. Brat Russell jako „ów sługa” i odpowiednik Dwunastu nie miał pomocnika, chyba że wszystkich 70-ciu można uważać za pomocnika, jak 70-ciu w Żniwie W. Żydowskiego byli uważani za pomocników dwunastu Apostołów; lecz jako pielgrzym miał on pięciu pomocników, którzy następowali jeden po drugim, a z których czterech pierwszych doznało zupełnego rozbicia: pp. Barbour i Paton, pani Russell i p. M.L. McPhail; upadek ostatniego w 1908 r. był powodem, że inny brat zajął jego miejsce aż do końca pielgrzymiej pracy brata Russella. Druga grupa składała się z brata Bartona i Isajego Hemery, trzecia z braci Jana i Mortona Edgar, czwartą stanowili Menta Sturgeon i brat Raymond, piątą J.F. Ruterford i A.H. McMillan. Pozostali z 70-ciu szli bez wątpienia również parami chociaż nie moglibyśmy wszystkich wymienić. Zasada że ktoby odpadł z grupy dwóch taki nie będzie należał do 70-ciu w skończonym obrazie gdyż inny zajmie jego miejsce, co zdaje się być prawdziwą w wypadku towarzyszy-pomocników brata Russella jako pielgrzyma. W każdej grupie powyżej wymienionej przywódcą dwóch był ten, którego najpierw się wymienia. W czasie okresu pomiędzy Żniwami