Teraźniejsza Prawda nr 179 – 1958 – str. 103
(ale kapłani stali w rzędach swych; 6); podrzędni słudzy również służyli, tomami, ulotkami, bereańskimi badaniami, itd. dostarczonymi przez brata R., i używanymi tak skutecznie przez niego w celu wychwalania Boga przez sposoby, które przynoszą Bogu chwałę (Lewitowie także z instrumentami muzyki które był sprawił Dawid ku chwaleniu Pana pieśnią Dawidową, którą im podał); co więcej główni wodzowie udzielali wykładów na stosowne przedmioty (kapłani trąbili przeciwko nim, a wszyscy Izraelczycy stali).
W Epifanii J., przez pokazanie z rozważań Pisma Świętego i pism brata R., że epifaniczny Dziedziniec różni się od Dziedzińca Wieku Ewangelii, poświęcił epifaniczny Dziedziniec jako sferę, w której dwie dodatkowe poświęcone klasy, które nie należą do przyszłych członków Małego Stadka, mianowicie Wielkie Grono i Młodociano Godni, mogą również składać ofiary przyjemne Bogu (Onegoż dnia poświęcił król pośrodek – całą powierzchnię – sieni – całą środkową przestrzeń w obrębie ogradzających murów, która tym sposobem stała się jednym ogromnym ołtarzem, na częściach którego mogły być składane ofiary – przed domem, 64; 7); tu pod kierownictwem J. oni składali swe ofiary (bo tam ofiarował), przez które (1) Bóg objawił Swe przyjęcie ofiary Chrystusa za nich (całopalenie), (2) oni służyli stosowną Prawdą, która przynosi chwałę Ojcu w Jego osobie, charakterze, planie i dziele (ofiarę śniedną) i (3) oni pokazali miłując gorliwość w wypełnieniu swych ślubów poświęcenia (tłustości ofiar spokojnych). Tym sposobem w zmienionych warunkach Epifanii składanie przyjemnych ofiar przez poświęconych nie jest więcej ograniczone do Chrystusa w ofiarowaniu ich usprawiedliwionego człowieczeństwa (ołtarz miedziany był mały i nie mogły się na nim zmieścić całopalenia).
Oświecony Epifanią lud Boży doznał wiele radości i błogosławieństwa, gdy po raz pierwszy zrozumiał w sposób oceniający epifaniczne poselstwo, w którym cztery wielkie Boskie przymioty są objawione (Obj. 19:4), i gdy po raz pierwszy odpowiedział przez wychwalanie, czczenie i poświęconą służbę; jednak, jako wynik dalszego służenia J. Prawdzie podczas Epifanii na ich korzyść, oni mieli, i jeżeli pozostaną wierni, dalej będą mieli o wiele więcej radości