Teraźniejsza Prawda nr 179 – 1958 – str. 102
rozpoczynając rychło w Epifanii, i odtąd dalej jest czyniona, nie tylko przez słowa J., lecz szczególniej przez jego postępowanie, rozmowy, kazania i pisma. Wynikające odpowiedzi były wspaniałym objawieniem Boskiego przyjęcia ofiary Chrystusa na korzyść J. i epifanicznego ludu Bożego (gdy dokończył Salomon modlitwy, tedy ogień zstąpił i pożarł całopalenie i inne ofiary,; 2Kron. 7:1) a jaśniejący charakter Jehowy, w Jego wielkiej mądrości, sprawiedliwości, miłości i mocy, tak jak jest objawiony w epifanicznej Prawdzie i jej Duchu, napełnił epifaniczną świątynię (chwała Pańska napełniła on dom). To objawienie chwalebnego charakteru Boga było tak obfite, tak nadzwyczaj jasne i niezgłębione, że z początku nawet główni wodzowie ludu Bożego nie mogli je w całości zrozumieć, a zatem z początku nie mogli służyć w epifanicznej świątyni (I nie mogli kapłani wnijść do domu… przeto, że chwała Pańska napełniła dom Pański,; 2). A gdy epifaniczny lud Boży przyszedł stopniowo do rozpoznania tych rzeczy, to pokornie czcili i wychwalali Boga, wysławiając Jego dobrodziejstwo i miłosierdzie, które trwają na wieki (I wszyscy synowie Izraelscy, widząc… upadli… a kłaniając się chwalili Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego,; 3).
We wdzięcznej i oceniającej odpowiedzi za błogosławieństwa epifanicznej Prawdy i jej Ducha tak jak są objawione w epifanicznej świątyni, J. i wszystek lud Boży, który przyszedł do uznania tej Prawdy, ofiarował Bogu swoją służbę w popieraniu jej (Tedy król i wszystek lud sprawowali ofiary przed Panem, 62; 4); w taki to sposób pod kierownictwem J. i wraz z nim, Wielkie Grono i klasa Młodociano Godna składali swe ofiary w wypełnieniu swej służby poświęcenia (i ofiarował Salomon ofiarę spokojną wołów 22.000 – liczba wielokrotna 2 i 10 – dwie klasy o naturach niższych niż Boska natura, 63; 5); oraz Małe Stadko uczyniło podobnie (120.000 owiec – liczba wielokrotna 12, porównaj Ter. Prawda 1937, str. 79, par. 8). Tym sposobem J. i wszyscy bracia i siostry oświeceni Epifanią poświęcili i dalej poświęcają epifaniczną świątynię i jej dziedziniec (a tak poświęcali dom Pański król i wszyscy synowie Izraelscy). A główni wodzowie służyli w swych zdolnościach urzędowych