Teraźniejsza Prawda nr 177 – 1958 – str. 40
odseparowani lecz również prawdziwi uczniowie okazali się, jako naśladowcy Mistrza z powodu ich miłości dla Pana i Jego słów ducha i życia (w. 63). Gdy spytał się ich (w. 67): „Izali i wy chcecie odejść?”, to Piotr odpowiedział Mu słowami naszego tekstu: „Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego”.
Tak jak Pańskie rozwinięcie Prawdy było próbą dla uczni podczas Jego pierwszego przyjścia, tak samo ono było próbą przez cały Wiek Ewangelii a zwłaszcza podczas Jego wtórego przyjścia w Żniwie Wieku Ewangelii. Podczas pięciu wielkich przesiewań Żniwa Żydowskiego i okresu przejściowego pomiędzy żniwami Wieku Żydowskiego i Wieku Ewangelii, oraz podczas pięciu wielkich przesiewań w Parusji (zobacz Ter. Prawdę ’34, str. 18-28), jak również podczas przesiewania rewolucjonizmu w Epifanii w jego pięciu równoległych przesiewaniach, a nawet w obecnym czasie postępowa Prawda tak jak ją Pan rozwinął przez Swych sług, była głównym środkiem próbowania Jego ludu. Wśród tych prób wielu odpadło; zaś wszystkim którzy pozostają nasuwa się pytanie „Izali i wy chcecie odejść?”. Lecz ich odpowiedzią w ich zdecydowaniu i postępowaniu, zawsze było i dalej jest: „Panie! do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa żywota wiecznego”.
Nasz Pan i Mistrz jest dobrym Pasterzem; owce Jego idą za Nim, bo znają głos jego ale za cudzym nie idą (Jan 10:4, 5). Fałszywy i egoistyczny pasterz jest nazwany złodziejem (Jan 10:10), ponieważ on stara się kraść owce – pociągać uczni za sobą (Dz. 20:30). On nie tylko kradnie lub niesłusznie przypisuje sobie tytuł pasterza lub pastora, lecz również w swej samolubnej chciwości pragnie spowodować zniszczenie życia duchowego owiec, aby móc służyć swoim własnym interesom. Często przez wydanie pewnego „nowego światła” albo czegoś sensacyjnego, on usiłuje wywrzeć przychylne wrażenie na tych, których chciałby zwieść i pozyskać jako swych naśladowców. Taki zazwyczaj pobłaża sobie w spekulowaniu lub przekręcaniu ustępów Pisma Św. na nowe znaczenia; ani też nie waha się przekręcać Prawdy już danej oraz wszystkiego co jest połączone z Nią a przez to – jeśli możebne – aby mógł zdobyć i zatrzymać owce przy sobie, a równocześnie ostrzyc ich ze złotego runa.
Całkiem odwrotnie jest z dobrym Pasterzem – Jego wszystkie myśli są kierowane względem owiec i ich dobra. On jest