Teraźniejsza Prawda nr 177 – 1958 – str. 35
widzieli na tyle, żeby odrzucić Mszę, – „obrzydliwość” – (Mat. 2:15) i na nowo zacząć obchodzić Wieczerzę Pańską w jej pierwotnej prostocie. Oni jednak nie są pewni, co do tego, jak często powinno się ją właściwie obchodzić; niektórzy czynią to co niedzielę, niektórzy miesięcznie, niektórzy kwartalnie itp.
Lecz świadectwo Pisma Św. usuwa wszelką wątpliwość na ten przedmiot i przedstawia ustanowienie jej w jej pierwotnej prostocie, i pełną figuralnego znaczenia zobacz F, str. 565-596. Naszym zwyczajem jest obchodzić ten wypadek w jego rocznicę według rachuby księżycowej, według rachuby apostołów i pierwotnego Kościoła na ogół; tj. według czasu księżycowego, nie słonecznego. Licząc czas księżycowy akuratnie tak, jak pierwotny Kościół to czynił, to obchodzenie tej pamiątki może przypaść na którykolwiek dzień tygodnia. Ci, którzy obchodzą tę pamiątkę we Wielki Piątek i w niedzielę wielkanocną, itp.; ci liczą częściowo według czasu księżycowego, lecz nie zupełnie, ponieważ biorą za swe rocznice piątek i niedzielę, następującą po pełni księżyca, następującej po pierwszym nowiu księżyca, który przypada po dniu wiosennego porównania dnia z nocą. W tym roku obchodzenie Wieczerzy Wielkanocnej przypada w wtorek po szóstej wieczorem, 1Kwietnia; ponieważ o szóstej godzinie tego wieczora, 14 dzień hebrajskiego miesiąca Nisan zaczyna się i trwa aż do środy szóstej godziny wieczorem, kiedy 15 Nisan zaczyna pierwszy dzień siedmiodniowej uroczystości żydowskiej, nazwanej Świętem Przejścia, Przaśników, (Wielkanocą). Lecz my nie obchodzimy ich święta, ani też nie używamy literalnego baranka. Nasz jest pozafiguralny, prawdziwy Baranek Boży, a chleb i wino są tylko symbolami, przedstawiającymi Go.
RAZEM ZGROMADZENI
Gdziekolwiek dwóch, lub trzech lub więcej poświęconych, wierzących w skuteczność drogocennej krwi naszego Baranka, mogą to uczynić, niech nie zapomną zgromadzić się (Żyd. 10:25) („to czyńcie”), ku pamięci Tego, który tak wiele uczynił dla nas. Lecz w pragnieniu zgromadzenia się z tyloma poświęconymi naśladowcami Pańskimi ile jest możebne, nie pobudzajcie kogoś kto nie ma chęci brać udziału w tej pamiątce, ani też myślcie, iż liczba lub obecność kogoś z waszego grona jest konieczna; ale zgromadźcie się sami z Panem i obchodźcie Jego wielką ofiarę jeżeli nie możecie znaleźć nikogo innego