Teraźniejsza Prawda nr 175 – 1957 – str. 96
POŚWIĘCENIE ŚWIĄTYNI SALOMONA
— FIGURA I POZAFIGURA
(1 Król. 8:1–53; 2Kron. 5:2–6:42 – P 1953, 69, 83)
Wszyscy wybitni słudzy Boży owego czasu służący w sferze wykonawczej J. w pracy świątyni, zostali odłączeni do służby w Świątnicy i Świątnicy Najświętszej i służyli wtedy w stanie nie mającym podziału (wszyscy kapłani, ile ich było — tj. w Jeruzalemie — poświęcili się byli, a nie przestrzegali — nie służyli według porządków), bo chociaż brat R. tak zarządził tymi w ich służbie (1Kron. 23:6) aby przygotować ich do wejścia w ich odpowiednie epifaniczne grupy, jednakowoż epifaniczne rozdzielenia jeszcze nie nastąpiły. Podobnie podrzędni słudzy, którzy byli mówcami (stali Lewitowie śpiewacy; 5:12), jak i ci wszyscy, którzy wygłaszali mowy w sąsiednich zborach (i wszyscy, którzy byli przy Asafie — on gromadzi), którzy służyli jako starsi mówcy lokalni (Hemman, wierny) i którzy służyli jako wodzowie w zebraniach świadectw (Jedytun, wychwalanie) wraz z ich mniej dojrzałymi i więcej dojrzałymi pomocnikami (synowie ich i bracia ich), ubrani w szatę Chrystusowej sprawiedliwości (obleczeni będąc w szaty bisiorowe), będąc w stanie wygłaszać kazania (z cymbałami), prowadzić bereańskie badania z tomów (z cytrami) i wyjaśniać stosowne biblijne ustępy (z harfami), ci wszyscy w jedności zajęli swe stanowisko w służbie w dowód uznania usprawiedliwionego człowieczeństwa Chrystusa (stali mówię na wschodniej stronie ołtarza — albowiem od 16 września 1914 nikt więcej nie mógł wejść na pozafiguralny Dziedziniec, jako członek Ciała Chrystusowego, w swym usprawiedliwionym człowieczeństwie, aby stać się częścią pozafiguralnego Ołtarza miedzianego); a do nich przyłączyli się główni wodzowie, którzy w swych wykładach wygłaszali Boskie wychwalania, szczególnie w poselstwie wysokiego powołania i restytucji (a przy nich kapłanów sto i dwadzieścia trąbiących w trąby 120=12*10, liczba 12 nasuwa myśl 144,000, stąd wysokie powołanie, jako ostatecznie skończone; a liczba 10 wskazuje na ludzką doskonałość taką jaka jest obecnie podczas Epifanii — przypisana spłodzonym z Ducha i tymczasowo przypisaną Młodociano Godnej klasie, a później będzie udzielona ludzkości, stąd restytucja).
BOSKA CHWAŁA NAPEŁNIA ŚWIĄTYNIĘ EPIFANII
Podczas okresu żęcia w Paruzji stróżowie, tj. pielgrzymi, posiłkowi pielgrzymi, ewangeliści i starsi podnosili głos swój, tj. ogłaszali Prawdę w jedności — wyśpiewywali ją razem w zupełnej zgodzie ze sobą, albowiem widzieli okiem w oko że zasię Pan Syjon przywiedzie, „zasię” odnosi się do wtórego wyzwolenia, nie wyzwolenia cielesnych prawdziwych Izraelitów z Rabinizmu podczas żniwa Żydowskiego, lecz wyzwolenia duchowego Syjonu — Swego Małego Stadka, Obj. 14:1 — z symbolicznego Babilonu podczas Żniwa ewangelicznego (Izaj. 52:8). Gdy weszliśmy w Epifanię, wybitni i podrzędni słudzy Boży dalej byli w zgodzie w ogłaszaniu chwalebnego poselstwa Prawdy odnoszącego się do dwóch zbawień, w którym oni łączyli się na chwałę Bożą, aby Mu oddać cześć, chwałę i dziękczynienie za Jego świętą mądrość, sprawiedliwość, miłość i moc, rozwinięte w Jego wielkim Planie Wieków (i stało się, gdy jednostajnie trąbili, i wydali jednaki głos, chwaląc i sławiąc Pana, ; 2kron5:13); i podczas gdy oni w ten sposób w jedności ogłaszali swe poselstwo Prawdy przez wykłady i kazania, i przez inne środki, takie jak ulotki, itd. (i gdy podnosili głos na trąbach, i na cymbałach, i na innych instrumentach muzycznych), a przeto oddawali chwałę Bogu, stanowczo świadcząc o Jego dobroci i wiecznie trwającym miłosierdziu (i chwalili Pana, że dobry, że na wieki miłosierdzie jego), wtedy Bóg objawił Swą obecność w Prawdzie będącej na czasie (początki Prawdy Epifanicznej) i jej Ducha, albowiem Prawda będąca na czasie i jej Duch są najbardziej widocznymi dowodami Boskiej obecności ze Swym wiernym duchowym Izraelem, którego uznaje (tedy dom on napełniony jest obłokiem, to jest dom Pański, 1Król. 8:10; 2kron5:13).
(Ciąg dalszy nastąpi)
SPROSTOWANIE
W wrześniowym wydaniu Ter. Prawdy, w nr. 174, w art. Poświęcenie Świątyni Salomona — Figura i pozafigura, par. 9, linia 13. Zostało słowo źle przepisane, Boski Wykonawca zaczął, a ma być załączył. (poprawione)
Które prostujemy.