Teraźniejsza Prawda nr 175 – 1957 – str. 90
Począwszy od linii 26 tego samego par. on oświadcza, że: „Ród ludzki wyobrażony jest przez części równiny literalnego Jeruzalemu”. W E tomie 12, str. 526, brat Johnson analizuje „części równiny” i pokazuje, że składają się one z dwóch klas restytucji. Po wykazaniu, że dwie góry i ich pagórki przedstawiają, „dwie fazy Królestwa”, on oświadczaj „Dolina, pomiędzy szczytami gór, wyobraża klasę Restytucji: wyższe części równiny przedstawiają niby-wybrańców, składających się z wierzących Żydów i wiernych usprawiedliwionych z wiary pogan, a niższe części równiny przedstawiają niewierzących. Żydów i pogan w tym życiu” Myśl z Ps. 72:3 zdaje się pokazywać, że dwie fazy królestwa, współdziałające przez podrzędne władze Królestwa (Wielkie Grono i klasę Młodociano Godną), będą użyte przez Jehowę do błogosławienia rodzaju ludzkiego, niby-wybrańców i niewybranych, prawdziwym i trwającym pokojem (porównaj z w. 7), oraz pomyślnością przez sprawiedliwość podczas tysiąclecia.
OZDOBA SARONU
(26) Izaj. 35:2 Chociaż wśród innych rzeczy „pustynia” i „miejsce leśne” mają niewątpliwie literalne zastosowanie, to jednak należy zauważyć, że w E tomie 17, str. 330-332 ( szczególnie str. 331 u góry) brat Johnson daje im także symboliczne zastosowanie; w tej łączności on pokazuje, że „wody” i „potoki” z w. 6 przedstawiają Prawdę Słowa Bożego, i że „miejsce suche” z w. 7 przedstawia „to, co było pozbawione Prawdy”. W restytucji „weselić się będzie pustynia, i zakwitnie jako róża; ślicznie zakwitnie i radując się weselić się będzie z wykrzykaniem; chwała Libanu (biały – w aluzji do sprawiedliwości Królestwa) będzie jej dana, ozdoba (wspaniałość) Karmelu (owocny – Starożytno i Młodociano Godni i Saronu (równina – niby-wybrańcy) one (miliony z odkupionych na ziemi) ujrzą chwałę Pańską (w tym poetycznym paralelizmie „chwała Jehowy” odnosi się ponownie do „chwały Libanu”) i ozdobę Boga naszego (tutaj paralelizm odnosi się znowu do „ozdoby Karmelu i Saronu” porównaj z E tomem 12, str. 518, 519). Wielka i chwalebna zmiana jest tu opisana dla świata rodzaju ludzkiego, pod figara spustoszał ej pustyni przemienionej na bujną roślinność, albowiem „wody na puszczy wynikną, a potoki na pustyniach” – podobnie jak miejsce suche tak rodzaj ludzki będzie odświeżony i odmłodzony wodą Prawdy (porównaj Ps. 72: 6), albowiem Bóg chce aby wszyscy ludzie byli zbawieni, i przyszli do dokładnej znajomości Prawdy (1Tym. 2:4; Jer. 31:34). Chwała Królestwa Bożego i jego sprawiedliwość, szczególnie tak jak są one objawione
kol. 2
w Starożytno i Młodociano Godnych (pozafiguralnej górze Karmelu, która stoi na przedzie i wznosi się ponad równiną Saronu) i niby- wybrańcach (pozafiguralny Saron), będą widziani przez wszystkich z rodzaju ludzkiego (Izaj. 40:5), albowiem, pod kierownictwem Starożytno i Młodociano Godnych, niby-wybrańcy nawrócą cały pogański świat do prawdziwej wiary i sprawiedliwości klasy restytucyjnej (Dz.Ap. 15:16, 17). Ma się rozumieć, że równina Saronu nie wznosiła się tak wysoko jak góra Karmel; tak samo niby-wybrańcy nie będą tak wywyższeni jak Starożytno i Młodociano Godni, którzy otrzymają „lepsze zmartwychwstanie” (Żyd. 11: 35; E tom 1, str. 268; Ter. Prawda ’33 str. 89, szp. 2 u dołu; Ter. Prawda ‘23, str. 69, szp. 2, par. i cała str. 70 i Ter. Prawda ’32, str. 47, szp. 1).
„PODRZĘDNI KSIĄŻĘTA TYSIĄCLECIA
(27) W zastosowaniu na tysiąclecie Obóz Przybytku przedstawia „stan świata doznającego restytucji” (P’ 40, str, 14; Ter Prawda ’56, str. 11). Ten Obóz będzie podzielony na pozafiguralnych dwanaście pokoleń, które będą składać się z klasy restytucyjnej – „Tysiącletniego Izraela Bożego” (zobacz, np. E tom 17, str. 360-363). Widocznie „Książętami” stojącymi na czele tych dwunastu pokoleń będą Starożytno i Młodociano Godni, albowiem w tym czasie; (Izaj. 32:1) „książęta w sądzie panować będą” (E tom 17, str. 111, 329); i (Psalm 45:17) „miasto ojców twych będziesz mieć synów swych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi”, „Starożytno Godni będą książętami – a nie królami – po wszystkiej ziemi, a w tym będą mieli jako towarzyszy Młodociano Godnych Ci Starożytno i Młodociano Godni będą podrzędnymi władcami pod Chrystusem; podczas gdy świat – przedstawiony przez dwanaście pokoleń Izraela – nie tylko nie będzie wcale panował, lecz będzie im poddany. Starożytno i Młodociano Godni będą stali jako widzialni władcy przed światem i jako tacy będą uznani przez świat, który będzie im posłuszny” (E tom 17, str. 107). To, że na czele każdego pokolenia był jeden książę (4Moj. 1:5-16) nie koniecznie znaczy, że tylko jedna jednostka z Starożytno i Młodociano Godnych będzie na czele każdego poszczególnego pokolenia, albowiem w zastosowaniu na Wiek Ewangelii książęta w każdym wypadku przedstawiali „wodzów (nie jednego lecz wielu)” w każdym z pozafiguralnych pokoleń (Ter. Prawda ’27, str. 10, par. 7). W figurze wodzowie albo książęta mieli „podwładnych” (Ter. Prawda ’53, str. 84, szp. 1 u dołu) którzy byli posiłkowymi książętami albo hetmanami. Przeto byli setniki,