Teraźniejsza Prawda nr 164 – 1956 – str. 6
drugich, jak również i nad naszymi własnymi to dowiadujemy się, że te określenia są prawdziwe. Podajemy poniżej niektóre przykłady powściągliwości: Saula (1Sam. 10:27), Dawida (1Sam. 24:1-15; 26:1-20) i Jezusa (Mat. 26:62, 63; 27:12-14); a jako przykłady cierpliwości podajemy: Ijoba (Jak. 5:11), Pawła (2Tym. 3:10), braci w Tesalonice (2Tesal. 1:4) i Jana (Obj. 1:9).
DLACZEGO POWINNIŚMY SIĘ WZMACNIAĆ
Drugie napomnienie naszego tekstu – zmacniaj się – jest potrzebne ponieważ moc w obu jego składnikach jest wykonywana w jego działalności. Moc działa jak następuje: Mądrość obmyśla plan podając go mocy do wykonania. Moc bierze ten plan aby go wykonać. Lecz przed wykonaniem go, moc przywołuje sprawiedliwość w jej miłości obowiązkowej względem Boga (pobożność) i względem człowieka (miłość braterska) i miłość (miłość bezinteresowna), jako pobudki, pobudzające moc do wykonania planu, który mądrość obmyśliła. Tedy pośród warunków nie mających szczególnych przeszkód, moc w jej składniku powściągliwości (panowaniu nad sobą) kładzie swoją siłę poza sprawiedliwością i miłością popychając je do wykonania planu mądrości, motywowanego teraz przez sprawiedliwość i miłość. Zwykle jest to wszystko co potrzeba do wykonania danego planu; lecz gdyby przeszkody powstały, które byłyby za wielkie dla powściągliwości by im mogła podołać, wtedy cierpliwość jest wzywana do pomocy, która kładzie swą siłę poza powściągliwością; a wtedy zjednoczona siła tych obu pobudek popycha sprawiedliwość i miłość do opracowania i wykonania planu. Żaden plan, świadomie lub nieświadomie ułożony, nie jest wykonywany bez mocy. A więc jest wielka potrzeba posiadania siły charakteru – powściągliwości i cierpliwości.
Lecz istnieją jeszcze inne przyczyny dla których powinniśmy mieć i używać siły. Siła powoli wzmacnia nasze inne łaski. Bez niej bylibyśmy słabi. Siła dopomaga nam w odpieraniu ataków Szatana i daje nam nad nimi zwycięstwo. Dopomaga nam w agresywnym działaniu przy atakowaniu różnych form grzechu, błędu, samolubstwa i światowości. Pomaga nam nadal być martwymi dla naszej woli i woli świata, a przyjmowaniu woli Bożej za naszą wolę. Pomaga nam do postępowania w ślady Mistrza, w czuwaniu i modlitwie, w badaniu, krzewieniu i wykonywaniu Słowa, i w wiernym wytrzymaniu w naszych doświadczeniach i pokusach. Znajdujemy się w wojnie przeciwko zwierzchnościom i mocom, przeciwko dzierżawcom świata ciemności wieku tego i przeciwko duchowym złościom, które są wysoko, a do tej wojny, między innymi, potrzebujemy jak najwięcej siły, będąc zasilani Słowem Bożym i opatrznościami, oraz i tymi częściami Ducha, które są inne
kol. 2
od powściągliwości i cierpliwości, aby doprowadzić tę walkę pomyślnie do zwycięstwa. Także, nasze słabości i braki potrzebują pomocy jaką daje siła, aby zapobiec naszemu załamaniu się wśród przeciwnych doświadczeń. Z pewnością Bóg jest zadowolony i uczczony przez wyrobienie w sobie tej zalety, i bez wątpienia ona popiera słabych braci, i daje im i mocnym braciom dobry przykład; a często powstrzymuje krytykę świata i błogosławi niektórych z nich.
MOCNI DO OCZEKIWANIA BOGA
Drugie napomnienie naszego tekstu, sądzimy z jego miejsca w wierszu, ma szczególną łączność z pierwszym napomnieniem tekstu, tj. napomina nas, abyśmy byli mocnymi w naszym oczekiwaniu na Pana, i w czynieniu tego co On pragnie abyśmy czynili, potemu gdy nasze oczekiwanie Bóg pobłogosławił, dając nam jasno do zrozumienia jaka jest wola Jego. Na pewno iż powściągliwość (czyli samokontrola) i cierpliwość są potrzebne gdy oczekujemy na Pana; ponieważ podczas takiego oczekiwania Szatan czyha aby popchnąć nas do prędkich i źle uplanowanych czynów; a więc, musimy zebrać nasze siły w obu składnikach, aby odeprzeć jego usiłowania zepchnięcia nas do pomyłek i zła. A jeśli w naszej słabości ustąpimy mu z powodu źle planowanej czynności, będziemy potrzebowali naszą powściągliwość i cierpliwość aby wydobyć się z sidła jakie rozciągnął pod nasze nogi. Jeżeli jesteśmy skłonni i pochopni do bieżenia przed Panem, biorąc sprawy we własne ręce aby stało się zadość naszej własnej woli, będziemy potrzebowali powściągliwość i cierpliwość do stawienia oporu i przezwyciężenia tej skłonności. A jeżeli jesteśmy skłonnymi być pod wpływem naszych braci lub ludzi światowych, którzy są w błędzie, a zwłaszcza pod wpływem naszych rodzin i krewnych, to znów stanie się że te łaski będą nam bardzo potrzebne aby zahamowały takie usposobienie. A więc, podczas gdy oczekujemy na Pana, bądźmy mocnymi w tych dwóch łaskach; ponieważ ci, którzy oczekują Pana w tych i we wszystkich innych okolicznościach nigdy nie będą wzruszeni. Bo nie tylko podczas oczekiwania na Pana mamy być mocnymi, ale także przy wypełnieniu woli Pańskiej gdy czas oczekiwania skończy się. Bez względu co wola Boska nam objawi abyśmy czynili po naszym oczekiwaniu, powinniśmy czynić to ze wszystkich sił; a takie czynienie wzmocni nas, tak jak wyrabianie siły czyni człowieka silnym.
W używaniu siły powściągliwości i cierpliwości, podczas naszego oczekiwania Pana, i podczas czynienia tego, co nam Pan objawi jako Swą wolę, jak i po czasie oczekiwania, mamy postępować odważnie. Zniechęcona dusza jest słabą duszą, podczas gdy odważna dusza, gdy wszystkie inne rzeczy są sobie równe, jest mocną duszą. Wzmocnijmy