OSTATNIE DNIE DAWIDA – FIGURA I POZAFIGURA

(Dokończenie)
c.d. z Ter. Pr. 55,74

      (33) W dalszym ciągu przez swą działalność powiedział on braciom, że z miłości do Kościoła poświęcił swe wszystkie ludzkie rzeczy (z chęci mojej ku domowi Boga… które mam: w. 3), przystosowując je do Boskiego użycia i użycia dla Prawdy (złoto i srebro), dla świątyni Epifanii (domu) i że jeszcze ponadto przygotował jako oficjalny wykonawca i wojownik Pana (oprócz tego, com przygotował na dom świątnicy). Te rzeczy składały się z Boskich Prawd (złota… srebra; w. 4), które on oczyścił od utratników koron i usprawiedliwionych pisarzy nominalnego Kościola (Ofir) w zupełności (trzy tysiące talentów… siedem tysięcy talentów; 3000+7000=10000 – wielokrotność dziesięciu – zupełność natur niższych od natury Boskiej), dzięki którym to władzom Prawda i jej zarządzenia świątyni zostaną wzmocnione i upiększone (na okrycie ścian gmachów). Boskie rzeczy dla Boskich rzeczy (złota na naczynia złote; w. 5), rzeczy Prawdy dla rzeczy Prawdy (srebra… na srebrne) dałem aby mogły być wypracowane przez Jezusa i członka gwiazdy czynnego w dziele Epifanii (roboty rąk rzemieślniczych). Następnie br. R. wzywał wszystkich, którzy chcieli ofiarować swe usługi dla świątyni, a wezwanie to było połączone z zachętą poddania wszystkiego w nas co ludzkie przyszłemu uderzeniu Jordanu, tzn. wtóremu uderzeniu (dobrowolnie ofiarować). Na wezwanie to chętnie odpowiedzieli przede wszystkim wodzowie (dobrowolnie ofiarowali przedniejsi z domów i przedniejsi z pokoleń Izraelskich i pułkownicy, i rotmistrze, i przełożeni nad robotą królewską,
kol. 2
w. 6). Oni ofiarowywali dary odpowiednie dla natur niższych od Boskiej (pięć tysięcy… dziesięć tysięcy… dziesięć tysięcy… osiemnaście tysięcy… sto tysięcy – wszystko wielokrotności dziesięciu; w. 7) dla Boskiej (złota) Prawdy (srebra), usprawiedliwionych (miedzi) oraz silnych spójni (żelaza). Ci, którzy posiadali artykuły Prawdy lub rozprawy o łaskach oddali je do dyspozycji świątyni Epifanii (drogie kamienie… do skarbu domu Pańskiego; w. 8) pod opiekę strażników literatury Prawdy (Jehijela; por. z 26:21, 22) Nie tylko wodzowie, ale reszta ludu Bożego dała na służbę świątyni Epifanii wszystko co posiadała dobrowolnie; zaznaczyła zaś to odpowiadając na rzeczy przedstawione w Z’16,141, par. 1-7 (weselił się lud… że ochotnie ofiarowali; w. 9), dając wszystko z najlepszą intencją Bogu (sercem doskonałym… Panu). Z tego powodu brat R. był bardzo zadowolony (Dawid weselił się weselem wielkim).

      (34) Swoim czynem i swoją nauką brat R. składał hołd Bogu w obliczu całego ludu Bożego (błogosławił Dawid Panu… przed obliczem… zgromadzenia; w. 10), chcąc by Bóg jako Ojciec duchowego Izraela był wciąż chwalony (błogosławionyś ty Panie… na wieki), uznając Jego majestat (wielmożność; w. 11), potęgę (moc), chwałę (sława), tryumf (zwycięstwo), wielkość (majestat), uznając, że wszechświat i jego zawartość do Niego należy (wszystko twoje jest), że władza rządzenia do Niego należy (królestwo) i że supremat Jemu się należy

poprzednia strona – następna strona