Teraźniejsza Prawda nr 162 – 1955 – str. 74
zaprawdę powiadam wam: Kto przyjmuje tego, któregobym posłał, mię przyjmuje (Jana 13:20). Aczkolwiek przyjmować aniołów Pańskich jako takich nie oznacza czcić ich. Przeto chodźmy ostrożnie, używając Ducha zdrowego zmysłu. „Wielkie i cudne są dzieła
kol. 2
Pana Boga Wszechmogącego; sprawiedliwe i prawe są drogi jego, O Królu świętych. Któżby nie bał się (czcił) ciebie, O Panie, i nie wielbił imienia twego? Albowiem tyś jest jedynie święty!”
P. 1952, wrzesień.
kol. 1
OSTATNIE DNIE DAWIDA – FIGURA I POZAFIGURA
(ciąg dalszy z Ter. Pr. 1955,49)
(24) Następnie uwagę naszą zwracają bracia Lewici w Betel i Przybytku, których obowiązkiem była praca na zewnątrz głównych siedzib (Izaaryci; 26:29). Ci byli zajęci sprawami zborowymi, szczególnie starszymi i pielgrzymami, dotyczącymi spraw zewnętrznych Kościoła (Kienanijasz i synowie jego nad robotą zewnętrzną … byli za urzędników i za sędziów). Należy zauważyć, że w w. 30-32 hebrajski tekst nie wspomina Husyjelczyków, o których jest mowa w w. 23 i którzy, podobnie jak inni Kaatytowie mieli mieć wyznaczoną pracę w wierszu albo w wierszach następnych, podczas gdy zależnie od tego jak ten tekst przedstawia się obecnie, dwa inne zajęcia były wyznaczone Hebrończykom: jedno w w. 30 drugie zaś w w. 31, 32. Skoro zaś trzem z czterech grup Kaatytów z w. 23 były wyznaczone (w w. 24-30) prace w tym porządku w jakim są one wspomniane w w. 23, a Husyjelczykom nie została wyznaczona praca, skłaniamy się do opinii, że w w. 31 dwukrotne użycie słowa „Hebrończycy” jest interpolacją (wtrąceniem do tekstu błędnych słów lub zdań) i że w oryginale na tym miejscu było słowo „Husyjelczycy”. Co więcej, wyrażenie „za Jordanem na zachód” (w. 30) oczywiście odnosi się do terytorium na zachód od zachodniego brzegu Jordanu. Stąd pojmujemy, że Hebrończycy, bardzo liczni (tysiąc siedemset) mieli zleconą pracę wśród braci ogólnego Kościoła, jak dotyczyło to służby Jezusa i brata R. poza rzeczami danymi pozafiguralnym Amramczykom i Izaarytom, jak na to już wskazaliśmy. Pojmujemy natomiast, że Husyjelczycy mając polecenie doglądania pracy wobec ludzi nie będących w Prawdzie (Jeryjasz; w. 31) reprezentują licznych braci (braci jego… dwa tysiące siedemset; w. 32), którzy mieli obowiązek doglądania pracy względem publiczności. Zdarzyło się to w 40 roku misji brata R. (roku czterdziestego … królestwa Dawidowego), że na prośbę
kol. 2
do braci, by przysłali na kartach pocztowych opisy swych talentów, doświadczeń z Prawdą i pracą Pańską (Z 1916, 141, 1-7) i że w ten sposób znaleziono wielu bardzo dzielnych Husyjelitów do pracy publicznej, która okazała się drugim uderzeniem Jordanu (znaleziono … mężów bardzo mocnych). Oni byli specjalnie skłonni do walki kontrowersyjnej (w Jazer Galadskiem). Ci byli uczynieni dozorcami pracy, która miała przynieść to uderzenie, drugie uderzenie Jordanu, kleru (nad Rubeńczykami), władców (Gadczykami) oraz kapitalistów (i nad połową pokolenia Manasesowego) za ich pogwałcenie prawa i prawdy przynależących do służby Jezusa reprezentującego Boga (nad sprawami Bożymi) oraz brata R. (sprawami królewskimi).
(25) W 1Kron. 27 lud Boży (Izrael; w. 1) jest opisany jako zorganizowany w czasie Paruzji (według liczby ich) do kontrowersji (w. 1-15), do pokoju (w. 16-22) oraz do prowadzenia spraw interesowych (w. 25-34). Wszyscy pracownicy dotąd opisani, byli to ci, którzy przychodzili pod koniec czyli w ostatnim roku życia brata R. W tym rozdziale jednak tak nie jest, jak można to zauważyć na przypadku pozafiguralnego Asaela (w. 7), który przestał spełniać swoje funkcje przed majem 1883 roku, z przypadku pozafiguralnego Joaba, który przestał należeć do ludu Bożego w roku 1908 (w. 23, 24) i pozafiguralnego Achitofela, który przestał być pozafiguralnym doradcą w roku 1908 (w. 33). Główni ojcowie w tym tekście są ci sami, co kapitanowie i oficerowie (przedniejszych w domach ojcowskich. pułkowników i rotmistrzów), którzy dopomagali bratu R. w sprawach kontrowersyjnych (służyli w podziałach swoich) w związku z dwunastoma głównymi łaskami (przychodzących i odchodzących na każdy miesiąc: Obj. 22:2 owoc dwanaścioraki, na każdy miesiąc); każdy zaś