CZCZENIE ANIOŁÓW

      Najpierw pragniemy uczynić kilka uwag odnośnie znaczenia słów anioł i czcić. Hebrajskie słowo anioł jest maloch a greckie słowo anioł jest aggelos i oznaczają one posłannika, bez względu na to, czy jest nim duchowy, ludzki albo martwy posłannik. Nikt nie będzie zaprzeczał temu, iż słowa te odnoszą się do istot duchowych. Lecz również Malochim odnosi się do ludzkich posłanników, np. w 1Moj. 32:3,6. U Jak. 2:25 o dwóch szpiegach, których Rachab ochroniła (Joz. 6:17, 25), jest mowa jako o „posłannikach” (liczba mnoga greckiego słowa aggelos). Oni byli ludzkimi aniołami, posłannikami Bożymi. Również posłowie (po grecku aggelos) posłani przez Jana Chrzciciela (Łuk. 7:24) byli ludzkimi istotami, podobnie jak byli nimi żeńcy żniwa (Mat. 13:39), chociaż w tym ostatnim wypadku słowo to jest przetłumaczone aniołowie. Jako przykład martwych aniołów mamy podane, że gniew królewski, jest posłem (malochim) śmierci” (Przyp. 16:14) i wspomniany przez św. Pawła „bodziec ciału, anioł [aggelos] szatan, aby mię policzkował”, albo trapił (2Kor. 12:7).

      Słowo czcić zazwyczaj jest tłumaczone z hebrajskiego słowa shawkaw w Starym Testamencie, a w Nowym Testamencie z greckiego słowa proskuneo. Shawkaw znaczy pokłonić się, upaść na ziemię; proskuneo znaczy pocałować (rękę), podobnie jak pies liże rękę swego pana, a przeto kłania się. Słowo czcić jest określane jako czyn albo uczucie uwielbienia lub hołdu – oddawanego w religijnej czci, tak jak w modlitwie, wychwalaniu itp. Chociaż czczenie jest oddawane nie tylko przez modlitwę
kol. 2
i pieśń, lecz również przez serdeczną usługę, tak jak nasz Pan wskazał to u Mat. 4:10. Szatan przedstawił naszemu Panu dwa pociągające odwoływania się do Pism (w. 3-7), które Pan z powodzeniem pokonał, następnie przystąpił z trzecią pokusą, która jest zawarta w słowach: „jeśli upadłszy, pokłonisz [proskuneo] mi się” (w. 9). Oto równoległość w odpowiedzi Jezusa: „Panu Bogu twemu kłaniać (proskuneo) się będziesz, i Jemu samemu służyć będziesz”, tak jak to jest pokazane przez podkreślone części, które jasno pokazują, że czczenie obejmuje służbę. To jest również pokazane przez to, co szatan chciał, aby Jezus czynił, tj. aby zupełnie stał się jemu poddany w służbie. Następujące ustępy dowodzą, że czcić znaczy również służyć: Ps. 45:12; Mat. 15:9; Dz. 18:13; 24:14; Obj. 11:1; 14:9,11; 16:2; 20:4. To jest przykładem, że ci którzy służą bóstwom swego serca wprawdzie czczą innych bogów niż Jehowę, który powinien być jedynym przedmiotem naszej czci (2Moj. 20:3,4; 34:14; 5Moj. 5:7; 6:13; Mat. 4:10; Łuk. 4:8).

      Pismo Święte wspomina o naszym Panu Jezusie, że gdy był na ziemi to był czczony (Mat. 8:2; 9:18 itd.), a od chwili Jego zmartwychwstania jest czczony (Jana 5:23; Efez. 1:19-23; 1Kor. 15:27, 28; Obj. 5:13) „ku chwale Boga Ojca” (Filip. 2:9-11), i to w zgodzie z Boskim zarządzeniem (Żyd. 1:6), ponieważ On działa, jako Boski specjalny Przedstawiciel i Pełnomocnik. Chociaż było właściwym dla Głowy Kościoła by była czczoną, to jednak nie było tak z Jego naśladowcami. Czcić któregokolwiek z nich było i jest zabronione przez Słowo Boże, a wszyscy prawdziwi słudzy Kościoła stanowczo odmawiali przyjmowania czci, chociaż jako Syjon w chwale, Kościół

poprzednia strona – następna strona