NASZ  TEKST  NA  ROCZNE  GODŁO

„Oczyśćcie się wy, którzy nosicie naczynia Pańskie” (Izaj. 52:11)

      Zgodnie z przykładem ostatnich dwóch Posłanników Małego Stadka, TERAŹNIEJSZA PRAWDA w dalszym ciągu podaje swym czytelnikom co roku tekst na rok bieżący. Jesteśmy przekonani, że ten zwyczaj ma pochwałę Pańską i cieszy się Jego błogosławieństwem ponieważ wielu oświadczało się o takich łaskach i błogosławieństwach. Dalej, udaliśmy się do Pana o kierownictwo w wybraniu rocznego tekstu i pieśni, a każdoroczne doświadczenia i potrzeby są dobrym dowodem, że Pan miał nad tym opiekę i kierownictwo. Zazwyczaj Pismo św. dawało nam do zrozumienia jaki tekst należałoby wybrać i jaki hymn podać, a coroczne doświadczenia dowiodły stosowność ich wyboru. To samo odnosi się do wybrania tekstu i hymnu na rok bieżący. Widząc z 3Moj. 12  że żyjemy przy końcu 80 pozafiguralnych dni (1874- 1954) oczyszczania się pozafiguralnej matki po urodzeniu córki, (Wielkiego Grona z Parusji i Epifanii; zob. Ter. Prawdę 1952, str. 26; 1954, str.71), i widząc, że obecnie jest czas aby oczyszczona pozafiguralna matka w znaczeniu sług Prawdy przyniosła pozafiguralne całopalenie i ofiarę za grzech na dowód swego oczyszczenia (Teraz. Prawda 1932, str.27) wierzymy, że stosownym tekstem na rok 1955 byłoby napomnienie jakie Bóg daje w ks. Izaj. 52:11, zacytowane powyżej.

      To napomnienie było głównie dla kapłanów i lewitów łącznie z ich służbą w świątyni żydowskiej. Sposób zewnętrznego oczyszczenia był przygotowany dla ich służby
kol. 2
w Przybytku i świątyni. Kapłani i lewici myli się w umywalni przed dotykaniem się naczyń Domu Pańskiego. W napomnieniu naszego tekstu zawiera się niewątpliwie myśl, że mieli być czystymi w życiu i postępowaniu przed ludem; ponieważ przedstawiali oni Pana przed ludem. Naczynia Pańskie w Przybytku, a także w Świątyni, były to naczynia, które używano łącznie z świętą służbą na Dziedzińcu, w Świątnicy i w Świątnicy Najświętszej. Składały się one z kadzielnic, panwi, łopat, szczypców do knotów, kubków, mis, półmisków, łyżek, czasz, itd. różnych kosztownych naczyń. Naczynia, które były używane w Świątnicy i Świątnicy Najświętszej były ze złota, a te używane na Dziedzińcu były z miedzi. Tylko ci mogli dotykać się tych naczyń, którzy byli poświęceni. Kapłani używali je w Świątnicy i w Świątnicy Najświętszej w niektórych ważniejszych częściach służby, podczas gdy przy mniej ważnych usługach one były zakryte i niesione przez Lewitów. A więc naczynia te były dotykane tylko przez Kapłanów i Lewitów. One potrzebowały oczyszczenia przed użyciem, a więc były myte. Każdy nosiciel tych naczyń też musiał się oczyścić, co we figurze oznaczało oczyszczony z grzechu.

      W pozafigurze, nasz Pan jest wielkim Najwyższym Kapłanem. Najwierniejsi Jego naśladowcy są to ci, którzy w czasie swego podróżowania w ciele byli wypróbowani i dowiedli swojej wierności a zatem okazali się być godnymi stanowienia Kapłaństwa w chwale. Lecz reszta poświęconych także posiadają szatę sprawiedliwości Chrystusowej. Ktokolwiek nie

poprzednia strona – następna strona