Teraźniejsza Prawda nr 148 – 1953 – str. 48
okupu (kropienia ubłagalni ich krwią), jak również rozprawianie się z człowieczeństwem Wielkiego Grona (Kozłem Azazela), jest dokonana w pozafiguralnych szatach ofiarniczych, ponieważ wszystkie te czynności należą do pracy Najwyższego Kapłana podczas Wieku Ewangelii, podczas gdy dzieło dokonywane w wieku Tysiąclecia, tj. zmartwychwstanie obu Klas Godnych, Starożytnych i Młodocianych i przebudzenie i zmartwychwstanie świata i obdarzenie ich błogosławieństwami restytucji zostanie uskutecznione przez Najwyższego Kapłana Świata w pozafiguralnych szatach chwały i ozdoby. Stąd widzimy, że Najwyższy Kapłan pozostanie w szatach ofiarniczych tak długo aż. praca Wieku Ewangelii zupełnie się skończy.
Te uwagi jasno pokazują, że gdy Jezus jako Głowa i przewodnik (Żyd. 6:20) Najwyższego Kapłana Świata przeszedł poza zasłonę przeszło 19 stuleci temu, On nie wdział na się szaty chwały i ozdoby. Brat Russell potwierdza tę myśl w Przedrukach Watch Towers, str. 4602, gdzie czytamy: „Najwyższy Kapłan prowadzi-pracę ofiarniczą przez cały Wiek Ewangelii; a było to nie tylko wtedy, gdy ofiarował samego siebie, lecz podczas całego tego wieku on w dalszym ciągu sprawuje urząd ofiarnego Kapłana, a chociaż przeszedł poza zasłonę, on jeszcze nosi lniane szaty ofiarnicze; a jego wtóra ofiara, składająca się z pozafiguralnego kozła, będzie także uskuteczniona w szatach lnianych, gdy on wejdzie poza zasłonę i przedstawi krew ciała (Kościoła) przy końcu (ofiarniczej części) pozafiguralnego Dnia Pojednania, gdy Kościół uzupełni swą część ofiary Chrystusowej.” Powyższe uwagi także pokazują, że Najwyższy Kapłan nie zmienił szat w 1878 r., gdy śpiący święci, większość członków Jego Ciała powstała po drugiej stronie zasłony w boskiej naturze. Ani stało się to gdy pozafiguralny Zachariasz (Mat. 23:35), ostatni członek Ciała, przeszedł poza zasłonę 22 października 1950.
Musimy mieć na uwadze, że Najwyższy Kapłan w obrazie nie tylko że ofiarował cielca i kozła Pańskiego, lecz także pokropił ubłagalnię krwią kozła przed zmienieniem szat.
kol. 2
Tak samo rzecz się ma w pozafigurze; pokropienie ubłagalni krwią pozafiguralnego kozła musi poprzedzić zmienienie szat. To jest przedstawione w Przedrukach Strażnic, str. 80, par. 5: „gdy cierpienia kościoła będą skończone, a ich śmierć przyjęta przez Ojca (przyjęcie pokropionej krwi pozafiguralnego Kozła za świat), nasz Najwyższy Kapłan zmieni szaty Swego Ciała.”
Czy to przyjęcie i zastosowanie krwi pozafiguralnego Kozła zostało już uskutecznione? Nie. Gdyby tak się stało, wtedy wszyscy którzy mają udział w przypisanej zasłudze utraciliby swoje stanowisko przed Bogiem. Stąd to musi być w przyszłości, jak mamy podane w E tomie 15, str. 252: „To zastosowanie, które Bóg dokona, będzie rzeczą natychmiastową po zupełnej śmierci Wielkiego Grona i Klasy Młodociano – Godnej którzy są przykryci, pierwsi ożywioną, a ostatni tymczasową przypisaną zasługą, tuż przed wieczerzą wesela Barankowego.” Widocznym jest z powyższych oświadczeń, że obecnie znajdujemy się w czasie pomiędzy wywyższeniem wielkiego Najwyższego Kapłana poza wtóra zasłoną a zastosowaniem krwi pozafiguralnego Kozła, i że Kapłan jeszcze nie zmienił swych szat i nie uczyni tego aż wszyscy członkowie Wielkiego Grona i Klasy Młodociano – Godnej dokończą swego biegu na ziemi.
Dalsze światło, odnoszące się do tej sprawy jest podane w odpowiedzi objaśniającej czas Wieczerzy Wesela Barankowego (Ter. Praw. 1952, str. 11). Po podaniu kilka linii dowodów w celu wykazania, że Wieczerza Wesela Barankowego nie nastąpi prędzej aż krew pozafiguralnego Kozła będzie zastosowana za świat, mamy podane następujące oświadczenie: „Szata chwały i ozdoby nie będzie prędzej dana Chrystusowi (Głowie i Ciału} jako Najwyższemu Kapłanowi Świata aż po takim pokropieniu. Szaty te pod figurą najwyższego kapłaństwa przedstawiają niektóre przywileje i władze (także własności, usługi i prerogatywy – E 11, str. 579, 580), które stają się własnością Arcykapłana Świata tylko po uczynieniu pojednania przed Bogiem za świat; a te władze stają się Jego własnością aby wzmocnić tę władzę, które otrzyma Wtóry Adam i Wtóra Ewa na Wieczerzy Weselnej.” – P 1953, 28.
PIEŚNI NA LIPIEC
(1) 239; (2) 3; (3) 177; (4) 70: (5) 13; (6) 45; (7) 5; (8) 6; (9) 286;(10) 49; (11) 21; (12) 54; (13) 335; (14) 130; (15) 165; (16) 90; (17) 109; (18) 318; (19) 168; (20) 350; (21) 116; (22) 103; (23) 343; (24) 35; (25) 46; (26) 27; (27) 134; (28) 93; (29) 25; (30) 78; (31) 230.