Teraźniejsza Prawda nr 148 – 1953 – str. 47
Lecz myśl, że Małe Stadko pije cały kielich jest także oparta na Piśmie. Podajemy lepsze tłumaczenie greckiego tekstu Łuk. 22:20 z komentarzami: „Ten kielich, który jest dla was nalewany (abyście pili), jest (reprezentuje) nowe przymierze przez moją krew (ponieważ kielich symbolizuje pieczęć nowego przymierza).” Zobacz Ter. Prawdę z 1935, str.58. Nota u dołu stronicy w angielskim przekładzie R.S.V. podaje bardzo dobre tłumaczenie, jak następuje: „Ten kielich, który jest dla was nalewany jest nowym przymierzem we krwi mojej.” W angielskim tłumaczeniu powszechnym i tak samo w polskim jest podane: „ten kielich jest nowy testament we krwi mojej, która się za was wylewa”; słowo „wylewa” odnosi się tu do krwi, lecz podług greckiego tekstu odnosi się do słowa kielich, które jest w tym samym przypadku i rodzaju, a nie do słowa krew. A zatem nie o krwi, ale o kielichu jest tu mowa, że był nalewany dla Kościoła, aby z niego pił. Było to przez zasługę Jezusową, przez Jego krew, że kielich reprezentował pieczęć nowego przymierza. Przez wyrażenie „ten kielich, który jest dla was nalewany” (abyście pili) mamy rozumieć cierpienia Kościoła aż do śmierci, ponieważ kielich w symbolach biblijnych przedstawia między innymi rzeczami cierpienia ofiary za grzech (Psalm 23:5; 116:1; Mar 10:38,39; Jan 18:11). Wszyscy członkowie Ciała Chrystusowego mieli wziąść udział w tym kielichu ze swą Głową, jako ofiarą za grzech, i mieli pić cały kielich „i dopełniać ostatków ucisków Chrystusowych” (Kol. 1:24).
W przedruku ang. Strażnic, str. 5341, par. 7, brat Russell pisze: „Rozkaz, 'pijcie z niego wszyscy’ miał dwojakie znaczenie: pierwsze, kielich musiał być wypity przed końcem Wieku Ewangelii; i drugie, wszyscy, którzy byliby członkami Jego Ciała, muszą z niego pić. Św. Piotr mówił o cierpieniach Chrystusowych, Głowy i Ciała … i o chwale przyszłej (1 Piotr 1:8-12; 4:1; 5:1). Zaraz po przejściu ostatniego członka do niebiańskiego stanu, wszystkie cierpienia Chrystusa (Głowy i Ciała) będą skończone, i nikt inny nie będzie miał przywileju uczestniczenia w Jego chwale i stania się 'Oblubienicą, małżonką Baranka’.”
Pytanie: Ponieważ już całe Małe Stadko znajduje się poza zasłoną, czy Najwyższy
kol. 2
Kapłan Świata jest jeszcze w szatach ofiarniczych, czy w szatach chwały i ozdoby?
Odpowiedź: Pierwsza myśl jaką możnaby podać za odpowiedź jest, iż on jest teraz w szatach chwały i ozdoby; ponieważ gdy już nie jest w stanie ofiarniczym i cierpiącym a więc zdawałoby się, że nie jest już więcej w szatach ofiarniczych (lnianych). Lecz gdy pilnie przypatrzymy się tej sprawie to zauważymy, że taka konkluzja nie koniecznie musi wypływać. W Cieniach Przybytku (w V tomie), str. 32, par. 1, czytamy: „Aaron, figuralny Najwyższy Kapłan wyobrażał Jezusa, Głowę i Kościół, jako członki Ciała, tego wielkiego i pozafiguralnego Najwyższego Kapłana”; a na str. 83, czytamy: „W ciągu odprawowania ofiary za grzech, Najwyższy Kapłan nosił tylko białe szaty lniane. Po ofiarowaniu zwykle nosił odzienie ozdobne, które przedstawiało sławę i cześć jaką otrzymał. Podczas odprawiania ofiar za grzech w ciągu wieku Ewangelii ofiarujący kapłani nie mogą otrzymywać ani sobie przywłaszczać jakichkolwiek honorów lub czci, dopiero przy końcu tego wieku ofiar gdy Bóg okaże zewnętrzny znak uznania i przyjęcie ich wtedy nadana im będzie cześć i chwała, która będzie objawioną w błogosławieniu wszystkich narodów, za których grzechy oni czynili ofiary, w celu pojednania ich z Bogiem”. To jest jasno pokazane w 3Moj.16, gdzie mamy podane, że Najwyższy Kapłan miał do czynienia z cielcem, kozłem Pańskim (w. 14, 15) i kozłem żywym (w. 20, 22), gdy był w szatach lnianych, po czym przywdziewał szaty chwały i ozdoby (w. 23, 24).
W Cieniach Przybytku, w Nocie II, str. 130, odnoszącej się w angielskim do str.50 w polskim do str. 56 (Tom V), brat Johnson mówi: „Ta część usługi dnia Pojednania, która była wykonana przez Aarona usługującego w lnianych szatach ofiarniczych wyobraża tę część usługi pozafiguralnego Dnia Pojednania, która należy do Wieku Ewangelii; a ta część usługi Dnia Pojednania, która była wykonana gdy Aaron był w szatach chwały i ozdoby przedstawia tę część usługi pozafiguralnego Dnia Pojednania, która należy do wieku Tysiąclecia.” Tym sposobem, wszystka działalność Najwyższego Kapłana Świata połączona z ofiarowaniem człowieczeństwa Jezusowego (cielca) i człowieczeństwa Kościoła (kozła Pańskiego), i zastosowaniem zasługi