Teraźniejsza Prawda nr 148 – 1953 – str. 45
wolną na aktualne kupno Adama i jego rodu, klasy niewiary.” Możemy zatem być pewni, że tymczasowe przypisanie tej zasługi będzie dostępne, dla członków Klasy Młodociano Godnej tak długo aż zakończą ziemską wędrówkę.
Pytanie: Czy członkowie klasy Młodociano Godnej umierają śmiercią Adamową czy ofiarniczą?
Odpowiedź: Oni nie umierają śmiercią ofiarniczą; albowiem tylko kościół, Kapłani, umierają śmiercią ofiarniczą (Tom 5, str. 263; E 1, str. 107-109). Członkowie klasy Młodociano Godnej są jeszcze pod wyrokiem Adamowym, jak widzimy z powyższego, a więc umierają śmiercią Adamową. Lecz ich wiara jest im policzona za sprawiedliwość. Przez ich poświęcenie weszli w sprzymierzone pokrewieństwo z Bogiem; a „Bóg nie wstydzi się nazywać Bogiem ich” (Żyd. 11:16). Podczas gdy nie mogą umrzeć śmiercią ofiarniczą dla Niego, jak to uczynili Kapłani, to jednak wylewają dusze swe w służbie lub działalności aż do śmierci i w służbie lub działalności powodującej ich śmierć. Pierwsze wyrażenie znaczy że służą Bogu przez całe poświęcenie drugie zaś, że praca i miłość w kładzeniu życia dla Pana, Prawdy i braci jest powodem ich śmierci.
Podczas gdy umierają śmiercią Adamową, to jednak, będąc przyjęci przez Boga jako słudzy, z innego punktu oni umierają śmiercią usługi w usłudze Bożej, z czego On jest bardzo zadowolony; albowiem oni, jak Ojcowie Święci, otrzymają dobre świadectwo przez wiarę (Żyd. 11:39). W ostatnim artykule na roczne godło (P ’50, 6) brat Johnson pisał: „Chcemy zachęcić naszych braci z Klasy Młodociano Godnej i braci z Wielkiego Grona, dla których usługa posłannika Epifanii jest szczególnie wyznaczona. Zachęcamy ich aby służyli Panu bez względu na to, że nie są częścią Ofiary za grzech. Każda z tych klas ma przywilej służenia Panu. Modlimy się za nimi, i serdecznie zachęcamy aby byli wierni w ich powołaniu służenia Bogu aż do śmierci, tak aby Bóg był rad uczynić z członków Wielkiego Grona niewidzialną fazę, a z członków Klasy Młodociano Godnej widzialną fazę niewidzialnego Królestwa Bożego.”
Jeżeli członkowie Klasy Młodociano Godnej będą wierni jako słudzy Boży w śmierci służebnej, otrzymają nagrodę „lepszego zmartwychwstania” z Ojcami Świętymi i w dalszym
kol. 2
ciągu będą służyć Panu podczas Tysiąclecia a w Małym Okresie gdy wytrwają, poddani będąc pod podwójną próbę życia, pierwsze jako istoty ludzkie pod pewnymi doświadczeniami Nowego Przymierza, a po drugie jako nowe stworzenia pod pewnymi próbami Przymierza usługi (E 4, str. 433); albowiem ich śmierć, jako istot ludzkich znowu nastąpi w usłudze Pańskiej. W tym wypadku nie mówimy, że będzie to „wtóra śmierć”, ponieważ ta nazwa śmierci jest użyta na określenie wiecznego unicestwienia – jako „jezioro ogniste” (Obj. 20:14; 21:8). (P `52, 45)
Pytanie: Czy Wielkie Grono i Klasa Młodociano Godna mają udział w społeczności krwi Chrystusowej?
Odpowiedź: Nie. W angielskiej Ter. Prawdzie (Present Truth) 1921, str. 34, 35, mamy podane trzy myśli symbolizowane przez członków Ciała w Wieczerzy Pańskiej: (1) Okup naszego drogiego Pana – ofiarniczą śmierć za Kościół i świat (1Kor. 11:26); (2) Naszą wiarę, dającą usprawiedliwienie (odpuszczenie grzechów, i przypisaną sprawiedliwość Chrystusową) przez śmierć naszego drogiego Pana (Mat. 26:26-28); i (3) współudział każdego członka z Jezusem i drugimi członkami Jego Ciała w śmierci ofiarniczej – w ofierze za grzech. To jest jasno pokazane w 1Kor. 10:16,17 –„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, izali nie jest (czy nie przedstawia) społecznością (wspólnotą) krwi Chrystusowej (w grec. Chrystus, Głowa i Ciało)? Chleb, który łamiemy, izali nie jest (czy nie przedstawia) społecznością (wspólnotą) ciała Chrystusowego (w gr. Chrystus, Głowa i Ciało)? Albowiem jednym chlebem, jednym ciałem wiele nas jest; bo wszyscy chleba jednego jesteśmy uczestnikami” (zob. Diaglott). Przez wyrażenie, „izali nie jest (czy nie symbolizuje) społecznością krwi Chrystusowej … ciała Chrystusowego?” Apostoł naucza, że Kościół ma udział w kielichu i chlebie, które przedstawiają udział w śmierci ofiarniczej. Wyrażenie „społeczność” (gr. koinonia) krwi Chrystusowej (Głowy i Ciała) znaczy branie udziału z Nim jako członkowie Jego Ciała w śmierci ofiary – za – grzech, jak widzimy z równoległego wyrażenia św. Pawła w liście do Filip. 3:10: „społeczność (koinonia) ucierpienia Jego, przykształtowany będąc śmierci jego.” Dwie przyczyny są podane w 1Kor. 10:17 na dowód, że