Teraźniejsza Prawda nr 145 – 1952 – str. 89
Również, w 1Kor. 12:12, 13, św. Paweł porównuje Jezusa i Kościół (który składa się z wielu członków, który jest nazwany z Jezusem, Chrystus) do ludzkiego ciała z jego członkami. Tak więc on tłumaczy nam, że Chrystus nie jest jednym członkiem (Jezusem), ale składa się z wielu członków (Jezusa i Kościoła). Znów, w liście do Gal. 3:16 on nazywa Nasienie Abrahama, Chrystusem; a w wierszu 29 odnosi się do Kościoła i Jezusa jako nasienia Abrahamowego; a więc Kościół z Jezusem jest Chrystusem (po ang. The Christ; przyp. tłum). Ten Wielki Chrystus (Zespół Chrystusowy) jest „jednym nowym człowiekiem” którego Bóg uczynił podczas Wieku Ewangelii z Żydów i Pogan (Efez. 2:15), i „człowiekiem doskonałym” do którego Kościół z Jezusem, jako zupełny Chrystus, mieli się zejść (Efez. 4:13); jest to także dla tej przyczyny że Jezus jest nazwany Głową a Kościół Ciałem tego jednego nowego Męża (Rzym. 12:4, 5; 1Kor. 12:12, 14, 27; Efez. 1:22, 23; 4:4, 12; 5:30-32; Kol. 1:24). W skróceniu możemy powtórzyć tę sprawę jak następuje: wielki Odkupiciel, klasa Królestwa, przez których Bóg obiecał wybawić rodzaj ludzki od przekleństwa Adamowego, i błogosławić go, dając mu sposobność otrzymania życia wiecznego, jest złożona z liczby osób, a więc z licznego Zbawiciela, złożonego z Jezusa i prawdziwego Kościoła. Ten fakt, że Mesjasz, Pomazaniec, będzie składał się z wielu a nie jednostki, jest tajemnicą, zakrytą od wieków i pokoleń przed Wiekiem Ewangelii, lecz teraz, podczas Wieku Ewangelii, jest objawiony (Kol. 1:26, 27). Podczas Wieku Ewangelii ta klasa Chrystusowa, „synowie Boży” zjawili się na scenie spraw ludzkich, aby cierpieć za prawdę i sprawiedliwość na korzyść ludzkości; a w Tysiącleciu objawią się w chwale aby błogosławić i podnieść ludzkość z przekleństwa (Rzym. 8:17-23; 2Tym. 2:10-12). Ta myśl, że Jezus jako Głowa i Kościół jako Jego Ciało są klasą Królestwa, wielkim Wybawicielem, których Jehowa wzbudził aby wybawić ludzkość spod przekleństwa, jest główną myślą i tajemnicą Biblii. Błogosławiony ten, który to zrozumie i ocenia! B.S. '52,15.
Pytanie: Proszę wytłumaczyć słowa Dawida: „Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła” (Psalm 55:16). Zdaje się że to uczy, że obecnie jest piekło dla bezbożnych. Wygląda, jakby Dawid nie okazywał wiele miłości wrogom.
Odpowiedź: Hebrajskie słowo przetłumaczone tu na piekło jest sheol które ukazuje się w Starym Testamencie 65 razy. Jest ono przetłumaczone w angielskiej Biblii na grób 31 razy, na piekło 31 razy, a 3 razy na dół. Oznacza ono nieprzytomny stan śmierci, w którym nie ma mądrości, umiejętności ani pracy (Kaz. 9:10; Ijob. 14:21; Psalm 6:5; Izaj. 38:18). Tak dobrzy jak i źli idą do sheol: Jakub powiedział, że tam pójdzie (1Moj. 37:35); Ijob modlił się aby tam został ukryty (Ijob 14:13); Jezus tam poszedł. Dawid mówi, mówiąc proroczo za Jezusa „Bo nie zostawisz duszy (mnie) mojej w piekle (sheol) (Psalm 16:10). Porównaj z Dz.Ap. 2:27, gdzie Piotr to tłumaczy. Greckie słowo tłumaczone na piekło jest hades, i ma to samo znaczenie co sheol. W Psalmie 55 Dawid widział uczynki bezbożnych, i modlił się aby wkrótce pomarli, i zaprzestali wykonywania złych uczynków. Gdyby Dawid modlił się, aby oni poszli do miejsca tortur to objawiałoby to pożałowania godny stan jego umysłu, i nie dziwimy się, że to zaniepokoja niektórych.