Teraźniejsza Prawda nr 145 – 1952 – str. 88
i pomoże im do odzyskania właściwej postawy wobec Siebie. W 4 Moj. 8:5-26 wykazani są oni figuralnie z różnych punktów zapatrywania, jako Lewici. Skoro oczyszcza się i spełnia wierną służbę w ramach Boskiego Planu przy końcu Epifanii czyli w czasie- ucisku, (Obj. 7:14), tedy jako klasa do stępią zmiany natury. Staną się Istotami duchowymi, jednakże niższego rzędu, niż natura Boska (Ps.45:14, 15; 1 Kor. 5:5; Obj. 19:9; 7:17). Ich służbą w Tysiącleciu będzie- z punktu wiedzenia Królestwa, służbą dostojników, (Obj. 7:9). zaś z punktu widzenia świątyni – służbą Lewitów (Obj.7:15) tj. Lewitów Merarytów, zgodnie z obrazem Przybytku w Księdze 4Mojżesza 3; 4. Przywileje ich stanowiska każą im zapomnieć o żalu nad utratą wysokiego powołania, a łaski, których dostąpią będą obfite (Obj. 7:16, 17). Rozważania niniejsze wskazują, że Pan jest obecnie zajęty w początkowym przekształceniu ich w klasie i że ostatecznie klasa ta powstanie ku Jego chwale, co będzie spełnieniem ósmego zamierzenia Boskiego Wieku Ewangelii.
PYTANIA I ODPOWIEDZI
Pytanie: W kilku wydaniach Herald of the Epiphany (obecnie Biblie Standard, przyp. tłum.), Jezus i Kościół są określeni jako Chrystus (w ang. The Christ). Ja tego nie rozumiem. Proszę mi tę sprawę wyjaśnić.
Odpowiedź: Słowo Chrystus – z greckiego Christos, które pochodzi od czasownika chrio, tzn. ja namaszczę – znaczy pomazany. Słowo Mesjasz – z hebrajskiego Meshiach, które pochodzi od czasownika mashach, tzn. on namaści – ma to samo znaczenie. To z czym człowiek jest pomazany jest Duch św., jak o tym nas zapewnia św. Piotr w Dz.10:38 „Jezusa z Nazaretu pomazał (z greckiego chrio) Bóg Duchem św.” Ta sama myśl znajduje się w proroctwie Izaj. 11:2, 3; 61:1; mamy świadectwo tego przy chrzcie naszego Pana, gdy otworzyły się Jemu niebiosa, a Duch św. zstąpił nań w formie gołębicy (Mat. 3:16). Tak więc widzimy, że Jezus był pomazany przez przyjęcie Ducha św. Lecz Biblia mówi nie tylko o pomazaniu jednostki (Jezusa), lecz także i zespołu (Kościoła). Tak więc św. Paweł, mówiąc o całym wiernym Kościele, mówi: „Ten, który nas utwierdza z wami w Chrystusie, i który nas pomazał (z greckiego chrio, od którego pochodzi Christos Chrystus), Bóg jest… i dał zadatek Ducha w serca nasze.” Z tej samej przyczyny św. Jan mówi o naszym otrzymaniu pomazania (z greckiego chrisma, pomazanie) od Boga (1Jana 2:20, 27). Stąd wszyscy otrzymujący Ducha św. jako przyszli członkowie Ciała Chrystusowego byli w ten sposób pomazani. Z tej przyczyny Jezus i wierny Kościół stanowią Pomazańca Jehowy, wielkiego Chrystusa – Ciało Chrystusowe lub Zespół. Zatem w niektórych cytatach Pisma Kościół, z Jezusem jest nazwany Chrystusem. W 1Kor. 15:23 św. Paweł, pisząc około 25 lat po zmartwychwstaniu Jezusa, mówi że Chrystus, jako pierwiastek będzie pierwszym z porządku do powstania od umarłych w dniu ostatecznym. Widocznie w tym wierszu on w wyrażeniu „Chrystus jako pierwiastek” nie odnosi się tylko do Jezusa, ale raczej do Kościoła, albowiem Jezus powstał 25 lat przed tym, gdy św. Paweł prorokował o przyszłym zmartwychwstaniu.