Teraźniejsza Prawda nr 144 – 1952 – str. 11
przed Sprawiedliwością Bożą. Tak więc cały rodzaj stał się winny samowolnego grzechu Adamowego; i Bóg ich tak uważa. Jezus umarł za ten samowolny grzech Adama i cały rodzaj jego. Dług Adamowy należący się Boskiej Sprawiedliwości był zatem doskonałe ludzkie ciało, życie, prawo do życia i prawa życiowe; a te rzeczy były akuratnie tymi, które Jezus dał przy składaniu okupu. Ponieważ nikt inny oprócz Adama nie posiadał tych czterech doskonałych rzeczy, i te cztery doskonałe rzeczy musiał Jezus dać jako równoważną cenę za Adama.
Sprawiedliwość Boża wymaga akuratnej wartości za dług; a jedyną osobą, oprócz Jezusa, posiadającą doskonałe ciało, życie, prawa życiowe i prawa do życia, był Adam. W skutek tego przy składaniu okupu, Adam był jedyną osobą, za którą, równoważną cenę Jezus mógł wprost złożyć. Trzeba zauważyć, że jeśliby Adam nie był uważany za tego, który miał być odkupiony, to Bóg nie mógłby żądać doskonałej ludzkiej istoty za równoważną cenę, ponieważ Jezus w pominięciu Adama, nie może być uważany za równoważnik z niedoskonałym rodzajem. Z tegoż powodu nie byłoby równoważnej ceny danej za upadły rodzaj ludzki, gdyby ten upadły rodzaj nie był uważany za część Adama, będący w jego biodrach, odkupywany w Adamie; albowiem jedna doskonała osoba nie jest równą wartością bilionom niedoskonałych istot ludzkich samych w sobie. Jest tylko wtedy gdy te biliony niedoskonałych istot ludzkich są uważane jako doskonałe w biodrach doskonałego Adama, że Bóg może wymagać by doskonała ludzka istota była równoważną ceną, w której biodrach był również doskonały rodzaj. To dowodzi, że Adam był bezpośrednim przedmiotem okupu. Reszta rodzaju była tylko pośrednio objęta okupem, dlatego że byli oni w biodrach Adama: a za nich Jezus dał niezrodzony doskonały rodzaj w Jego biodrach.
W liście do Żydów 2:7, 9 Adam i Jezus są przedstawieni jako jedyni dwaj mężowie ukoronowani chwałą i czcią, tj. na obraz i podobieństwo Boże; a więc Jezus jest przedstawiony jako akuratnie równym Adamowi; i jako taki „za wszystkich śmierci skosztował”. Adam był członkiem rodzaju ludzkiego, a więc był włączony w okup Jezusa, albowiem 1Tym. 2:5, 6 mówi nam, że Jezus umarł za „wszystkich”, co znaczy za każdego członka rodzaju ludzkiego. Podług Żyd. 2:7-9, Adam był jedynym człowiekiem ukoronowanym chwałą i czcią za którego Jezus, także ukoronowany chwałą i czcią, mógł bezpośrednio umrzeć. Zauważmy, że w. 8 pokazuje nam że reszta rodzaju ludzkiego nie jest ukoronowana chwałą i czcią, co znaczy że Jezus był równym Adamowi i mógł odkupić Adama i rodzaj w jego biodrach. Powyższe wyjaśnione dwa cytaty odnoszą się bezpośrednio do okupu jako ześrodkowanego w Adamie; a na podstawie, że Jezus dał okup za Adama, Ap. Paweł podaje nam przeciwieństwo pomiędzy skutkami Adama na rodzaju ludzkim a Jezusa na rodzaju ludzkim w 1Kor. 15:21, 22 i Rzym. 5:15-19.
Zdolność Jezusa aby naprawić następstwa grzechu Adamowego za świat, jak te dwa cytaty dowodzą, jest oparta na podstawie faktu, że On zadość uczynił Sprawiedliwości Bożej za samowolny grzech Adama i udział ludzkości w tym grzechu gdy jeszcze znajdowała się w biodrach Adama. Zatem okup musi obejmować Adama.