Teraźniejsza Prawda nr 143 – 1952 – str. 66
najpierw dwunastu a następnie, siedemdziesięciu i innych do tego dzieła; Ci z kolei uczyli głosić świadectwo następnych, następni innych jeszcze i tak było aż do końca Wieku. W świadectwach swych podkreślali że zbawienie Kościoła jest podczas Wieku Ewangelii a zbawienie Świata w ciągu Tysiąclecia. (Joel 2:28, 29; Dz.Ap. 3:19-26; 15:13-18; Rzym. 8:16, 23; 11:25-33; Gal. 3:8, 13-16, 29; Jan 17:20-23; Efez. 1:3-12;. Obj. 22:17). Dając to świadectwo – świadectwo królestwa – uczyli Ewangelii i rozpowszechniali Biblię we wszystkich językach świata (Mat. 24:14), jak również ganili świat za grzechy i zapowiadali nadejście sprawiedliwości i sądu (Jan 16:8-11). W zgodzie ze zleceniem Pana rozpoczęli dawanie świadectwa w Jerozolimie, czynili to później w Judei i Samarii i rozszerzyli dzieło aż po krańce świata (Mat. 28:18-20; Mar. 16:16; Łuk. 24:47-49; Dz.Ap. 1:8), oferując je każdemu Żydowi.
Podobnie jak trzeci cel Wieku Żydowskiego uwydatnił, znaczenie winy i potępienia (Rzym. 3:20; 7:7-20; Gal.3:10) oraz głęboką tęsknotę wiernych Izraelitów za Zbawicielem (Gal. 3:22-24; Rzym. 7:21-25), tak trzecim celem Wieku Ewangelii jest przedstawienie Ewangelii jako środka zbawienia, któremu nie podołał Zakon (Rzym. 8:1-4), a Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela wymienionego w Ewangelii. Jakże cenne jest to poselstwo! Jest w nim nowa nadzieja, zdrowie i żywot, dla świata, jak i nieśmiertelność dla Kościoła, zapowiedziana przez Jezusa Chrystusa w Ewangelii (2Tym. 2:10). I tak jak Wiek żydowski dokonał swego trzeciego zamierzenia wykazawszy grzeszność wszystkich ludzi, ich niezdolność do zbawienia samych siebie przez uczynki Zakonu ale że potrzebują Zbawiciela, tak Wiek Ewangelii spełnił swe zamierzenie, niosąc na cały świat i między wszystkich ludzi naukę o pełnym zbawieniu Kościoła w ciągu Wieku Ewangelii i o zbawieniu świata podczas Tysiąclecia. Zaiste! wszyscy chwalić będziemy, dziękować i błogosławić Boga za urzeczywistnienie trzeciego zamierzenia Wieku Ewangelii.
Istnieje ścisły związek pomiędzy czwartym zamierzeniem Wieku Ewangelii i czwartym zamierzeniem Wieku Żydowskiego. Czwartym bowiem zamierzeniem Wieku Żydowskiego było objawienie sprawiedliwości Chrystusa, jako Tego, Który Wypełnił Zakon. (Rzym. 10:4), zaś czwartym zamierzeniem Wieku Ewangelii jest, by sprawiedliwość Chrystusa, który wypełnił zakon, stała się w sposób przypisany przez wiarę udziałem wszystkich prawdziwych wyznawców. Dla spełnienia tego dzieła głoszono w tym Wieku pokutę wobec Boga i wiarę w naszego Pana Jezusa, aby uzyskać przebaczenie grzechów. (Łuk 24:47; Dz.Ap. 2:38; 3:19; 5:31; 10:43; 11:18; 20:21) i przypisana Chrystusowa sprawiedliwość (Rzym. 3:21-28; 4:2-8, 22-5:1; 10:4; 1Kor. 1:30; Gal.2:16; 3:21-24; Filip. 3:9). W niektórych z tych cytat używane jest wyrażenie: „wiara Jezusa Chrystusa”. Oznacza ono wierność czyli sprawiedliwość Jezusa Chrystusa. Między innymi w następujących cytatach używane jest słowo „wiara” w znaczeniu wierności: Mat. 23:23; Filip. 1:5, Rzym. 3:3; 1Tym. 5:12; 1:19. Warunkiem uzyskania Chrystusowej sprawiedliwości była po pierwsze pokuta, obejmująca świadomość grzechu, żal, wstręt do grzechu, wyznanie winy, wyrzeczenie się grzechu, pragnienie przebaczenia i