Teraźniejsza Prawda nr 141 – 1952 – str. 45
błędami, trudami, potrzebami, bólem, chorobą, znużeniem, oporem, sprzecznością, prześladowaniem itd., że te warunki czynią drogę do zbawienia wąską, pełną trudności, przezwyciężanie której wymaga oczyszczającej pracy opisanej w proroctwie Malachiasza że tylko niewielu (Małe Stadko) okazuje się zupełnie wiernymi Bogu i zasadom prawdy i sprawiedliwości pośród tak krytycznych doświadczeń; że większa część poświęconych ludzi Bożych chybiła wśród tak ognistych prób w zachowaniu wierności wystarczającej aby mogli pozostać w Małym Stadku; że ci, którzy nie byli zupełnie wierni, stracili członkostwo w Małym Stadku i są teraz w Wielkim Gronie; że rewolta tych ostatnich przeciw różnym naukom i urządzeniom Bożym objawia że są w Wielkim Gronie (Ps.107,10,11); że te próby wśród Małego Stadka i Wielkiego Grona, zacząwszy się w 1878, jako jedenasty religijny znak czasów, są w zgodności z myślą, że Pan nasz powrócił w r. 1874?
Czy wiesz, że Biblia podaje jako dwunasty religijny znak czasów objawienie się niewiernych chrześcijan; że ogniste próby, które objawiają pełną wiarę Małego Stadka i mierną wiarę Wielkiego Grona, objawiają także niewiarę klasy wtórej śmierci i innych niewiernych klas (Ps.91:3-12); że niektórzy z poświęconych staną się zupełnie niewiernymi (Żyd.6:4-6; 10:26-31; 2 Tym.3:1-9; Jana 17:12 ; 2 Piotra 2:1-3,10-22; 1 Jana 5:16; Judy 4,8-19); że taka niewiara zawsze zaczynała się przez osłabienie u nich ducha poświęcenia; że to następowało przez jakiś skryty grzech; że po ich tajemnych grzechach następowały grzechy dobrowolne; że z kolei tym dobrowolnym grzechom, dozwalano panoszyć się; że te w końcu prowadziły do wielkiego przestępstwa – do grzechu śmiertelnego (Psalm 19:12,13); że wielu z tych grzeszników zaprzeczyło, że Chrystus jest ich Zbawicielem za cenę Swej krwi (Żyd 6:6; 10:29; 2Piotra 2:1; Judy 4); że wielu z nich odrzuciło swe poświęcenie tj. swe przymierze z Bogiem przez ofiarę, uważając w ten sposób krew (śmierć) przymierza (ofiary) przez którą byli uświęceni, (poświęceni aby szli drogą ofiary Pana) jako rzecz nie świętą (Żyd. 10:29); że wszystkie osoby poświęcone w Chrystusie, które stały się przewodnikami w zaprzeczeniu Odkupienia, Niewierze, Kombinacjonizmie, Reformizmie, Kontradykcjonizmie, i Rewolucjonizmie, które Małe Stadko przez cały czas, a Wielkie Grono w końcu przezwycięża, są przez to objawieni jako klasa wtórej Śmierci; że tacy ludzie Wtórej Śmierci są głównymi przedstawicielami Szatana na ziemi w opozycji do dróg Bożych tak jak Jannes i Jambres byli głównymi przedstawicielami w opozycji przeciw Mojżeszowi (2Tym 3:8); że jest to wina tych złych ludzi, że niepoświęceni wyznawcy Chrześcijaństwa, którzy nie żyją według swych prerogatyw, wprowadzani są w najrozmaitsze błędne doktryny życia (2Piotra 2:1,2); to jest powodem w dużej mierze licznych odstępstw od życia i wiary chrześcijańskiej objawiających się zewsząd, zwłaszcza wśród duchowieństwa i ludzi świeckich; że właśnie tak szeroko rozprzestrzenione odstępstwa ze strony niewiernych poświęconych, niewiernych usprawiedliwionych i hipokratycznych nominalnych chrześcijan są jednym ze znaków obecności naszego Pana (Łuk. 18:8); że ruch nieuznawania Okupu, pierwszy ze sześciu złych ruchów ostatnich czasów