Teraźniejsza Prawda nr 119-120 – 1948 – str. 57

1090
Normanowie kończą, podbój Sycylii spod muzułmanów. Wodzowie muzułmańscy w północnej Afryce pobudzają swoich zwolenników do dalszej wojny przeciw Chrześcijaństwu.
4/V – 1918
Rutherford kończy dawanie legalnego odporu oskarżeniom rządowym. Komitet Senatu St. Zj. otrzymuje raport, że w głównej kwaterze Towarzystwa są ukrywani szpiedzy niemieccy, a to staje się pobudką do większej opozycji przeciw ludowi Prawdy.
1094
Raporty o prześladowaniach pielgrzymów w Ziemi Św. pobudzają do walki Zachodnie Chrześcijaństwo.
8/V – 1918
Ośmiu członków Betel w Brooklynie zostaje aresztowanych przez rząd Stanów Zjednoczonych. Raport o powyższym aresztowaniu i o innych prześladowaniach jest powodem wielkiego i powszechnego poruszenia ludu Prawdy.
1095
Papież Urban II, na soborze w Clermont, Francji, wzywa Zachodnie Chrześcijaństwo do odbicia Ziemi św. od muzułmanów.
9/V – 1918
McGee pobudza stronników Komitetu, w pierwszej miniaturowej krucjacie, do podjęcia starań o odzyskanie prawa od prześladowczych rządowych władz.
1096
Książę Gotfryd z Bouillon i inni książęta rozpoczynają pierwszą wojnę krzyżową w celu uwolnienia Ziemi Św. i grobu świętego spod muzułmanów.
10/V – 1918
Johnson i inni członkowie Komitetu – szczególnie Hirsh i McGee rozpoczynają badanie argumentów, przez które można by podtrzymać prawo propagandy ludu Bożego, oraz prawo, ażeby bez przeszkód można to uczynić. Hirsh, po porozumieniu się z Johnsonem i Mc Gee w sprawie argumentów, stara się o usunięcie oskarżenia rządowego przeciwko sobie w Washingtonie.
1097
Wskutek wyłaniania się dwóch odmiennych poglądów odnośnie władzy papieskiej i cesarskiej, powstały dwa średniowieczne stronnictwa polityczne, które we Włoszech nazywano Gwelfami i Gibellinami na oznaczenie dwu stronnictw walczących, tj. Gibellinów jako zwolenników przewagi cesarskiej, a Gwelfów jako wrogów cesarstwa, a stronników przewagi papieskiej.
11/V – 1918
R.G. Jolly raportuje Komitetowi o dokumencie opiekuństwa, lecz McGee domaga się zmiany tego wyrażenia na artykuły korporacyjne; Jolly, Hirsh i Johnson sprzeciwiają się takiej zmianie, podając na to biblijne argumenty. Z powodu chęci wprowadzenia korporacji Komitet dzieli się odtąd na dwie grupy.
1099
Pierwsi krzyżowcy zdobywają Jerozolimę i ustanawiają chrześcijańskie królestwo jerozolimskie.
13/V – 1918
W. Holister, Hoskins, Hirsh i Johnson udają się do prokuratora St. Zj. w sprawie poborowej. Johnson zbija dowody prokuratora i staje w obronie ośmiu aresztowanych.
1101
Piotr Abelard zakłada dwie szkoły we Francji, w których naucza, jedną w Melun, drugą w Corbeil.
15/V – 1918
Johnson na podstawie typu wozu Lewitów i organizacji Kościoła, buduje swoją coraz więcej stanowczą opozycję względem planu zainkorporowania Pasterskiej Biblijnej Instytucji.

kol. 2

1106
Piotr z Bruys zaczyna głosić przeciw hierarchijnej organizacji – rzymskiego Kościoła, jako o korupcji organizacyjnej w Kościele.
20/V – 1918
Johnson zaczyna więcej czynną opozycję przeciw organizowaniu w PBI korporacji, która jest korupcyjną organizacją Kościoła.
1107
Maurowie wybijają w pień kwiat szlachty kastylskiej w krwawej walce pod Ucles.
21/V – 1918
pozycja rządowa staje się silną porażką dla kolporterów.
1113
Abelard rozpoczyna wykładanie teologii w katedrze w Paryżu; wykłady jego zmierzają do podkopania podległości dla rzymskich zasad i praktyk.
27/V – 1918
(Wieczór 26-go.) Johnson w swym wykładzie o Eliaszu i Elizeuszu w Wilmington, Del., wykłada niektóre zasady, które podkopują niektóre teorie i czyny grupy Komitetu.
1118
Alfons I odbiera Maurom Saragossę.
1/VI – 1918
Rutherford zgadza się na ustępstwa w sprawie poboru wojskowego z przekonań sumienia (o czym jest wzmianka w Strażnicy angielskiej z 1 czerwca 1918, lub w Przedrukach, str. 6268 szp. 1, par. 2), a to daje przewagę kolporterom.
1120-1138
Saraceni podburzają świat muzułmański do zaatakowania i obalenia królestwa chrześcijańskiego w Jerozolimie i jego podległe królestwa na Wschodzie, dowodząc, iż one są winne agresji Islamu.
3/VI-21/VI – 1918
Sąd Stanów Zjednoczonych sądzi 8-miu członków Towarzystwa w Brooklynie na podstawie czterech oskarżeń, a o godz. 10:30 wieczorem 20-go czerwca wszyscy są uznani winnymi.
1121
Abelard jest zmuszony do spalenia swego dzieła o trójcy przez sobór w Soissons.
4/VI – 1918
Johnson jest zmuszony do ustąpienia w debacie o pokrewieństwie trzech korporacji Towarzystwa.
1125
Lotariusz II zostaje cesarzem świętego cesarstwa rzymskiego narodu niemieckiego; Niemcy są rozdwojone z powodu wojen, jakie prowadzili ze sobą książęta Fryderyk ze Szwabii i Konrad z Frankonii.
8/VI – 1918
Grupa popierająca korporację w Komitecie ściera się na tym punkcie z grupą przeciwną korporacji; McGee i R.G. Jolly są naznaczeni do ustawienia artykułów dla korporacji, z którą ostatni nie zgadza się.
1126
Spalenie na stosie Piotra z Bruys; Henryk z Lozanny zostaje jego następcą. Wiele dyskusji powstaje z powodu zaburzeń w cesarstwie, które są powodem, iż papież przechyla się na stronę cesarza, grożąc swoim oponentom niesławą i ekskomuniką.
9/VI – 1918
Hoskins i Margeson potępiają Johnsona za napominanie Hoskinsa za jego złe uczynki. Po zadecydowaniu zwołania konwencji, McGee i jego poplecznicy mówią, że na konwencji zostaną przedstawione różnice, jakie są w Komitecie.
1139
Papież Innocenty II zwołuje drugi (powszechny) sobór laterański dla uleczenia ran Kościoła. Papież poddaje się wymaganiom Rogera, króla Sycylii, oddając mu pożądane ziemie we Włoszech.
22/VI – 1918
Komitet zbiera się i zgodnie z wnioskiem Johnsona zgadza się na wydawanie pisma Sztandar Biblijny przed konwencją, wybiera Hirsha zarządzającym redaktorem, wyznacza wysokość pensji dla niego i Hoskinsa i zezwala na wynajęcie biura. McGee zgadza się na te wszystkie propozycje Johnsona.

poprzednia stronanastępna strona