Teraźniejsza Prawda nr 118 – 1948 – str. 45
| 540 Witeges jako więzień Belizariusza jest zabrany do Konstantynopola i oddany w ręce Justyniana. |
31/X – 1916 Śmierć br. Russella jest powodem, że jego władza przechodzi na Menta Sturgeona, który oddaje ją A.H. MacMillanowi. |
| 542 P Papież domaga się władzy od Ostrogotów; młodzieniec Waltary zostaje królem Longobardów. |
2/XI – 1916 J.F.R. zapytuje się J. czy br. Russell miał mieć następcę. Zarząd Towarzystwa naznacza komitet do omówienia sprawy wysłania J. do Europy. List naznaczający go do takiej podróży, jest podyktowany. |
| 543 Papież powiększa swoje aspiracje do władzy cywilnej. |
3/XI – 1916 J.F.R. po dowiedzeniu się od J., że br. Russell miał mieć następcę, robi starania o uzyskanie jego władzy wykonawczej. |
| 544 Ostrogoci pod Totilą odbijają części Włoch, od Rzymian. |
4/XI – 1916 A.I. Ritchie sprzeciwia się wysiłkom J.F.R. zajęcia władzy wykonawczej; A.H. MacMillan namawia Sturgeona do sprzeciwiania się jemu. |
| 545 Totila ma tylko częściowe powodzenie z powodu poróżnienia pomiędzy Ostrogotami, niektórzy stawiają inne osoby na króla zamiast Totili, plan ten zostaje odrzucony. |
5/XI – 1916 A.I. Ritchie ma tylko częściowe powodzenie z powodu braku poparcia. H.C. Rockwell zwraca się do J. z propozycją przyjęcia urzędu prezesa Towarzystwa. J. nie zgadza się na plan. |
| 548 Belizariusz powraca z Włoch do Konstantynopola, odnosząc tylko częściowe zwycięstwo nad Totilą. |
8/XI – 1916 M. Sturgeon zaprzestaje czynienia starań na odsunięcie A.I. Ritchiego na korzyść A.H. MacMillana. |
| 549 Audoin zostaje królem Longobardów; Totila oblega Rzym. |
9/XI – 1916 J. po przeczytaniu korespondencji obu stron sporu Przybytku londyńskiego, przybiera stanowisko przeciwne stronie Shearna i Crawforda. Czynności A.I. Ritchiego powzięte z tej korespondencji ograniczają J.F.R. |
| 550 Starania są czynione na obalenie Totili. Audoin daje poparcie Rzymianom przeciwko Totili. Obie strony starają się o poparcie Audoina przez okazywanie mu przychylności. |
10/XI – 1916 J.F.R. i W.E. Van Amburgh starają się o unieważnienie A.I. Ritchiego w komitecie wykonawczym. J. popiera pierwszych. Wszyscy trzej członkowie komitetu upoważniają list J., naznaczający go do odbycia podróży do Europy; listy wierzytelne są podyktowane w dobrej wierze. |
| 551 Narses zostaje następcą Belizariusza we Włoszech jako przeciwnik Totili. Audoin za zgodą cesarstwa opuszcza swój kraj, ażeby rządzić i mieszkać w Noricum i Panonii. |
11/XI – 1916 J.F.R. zajmuje miejsce M. Sturgeona jako przeciwnik A.I. Ritchiego. Listy wierzytelne J. podpisują A.J. Ritchie i W.E. Van Amburgh w dobrej wierze. J. odjeżdża do Europy z władzą pełnomocnika. |
| 552 Narses odnosi zwycięstwo nad Totilą we Włoszech. |
12/XI – 1916 J.F.R. częściowo pozbawia wpływu A.I. Ritchiego odnośnie spraw wykonawczych, a także co do kandydatury na prezesa Towarzystwa. |
kol. 2
| 553 Narses z pomocą Audoina po raz drugi odnosi zwycięstwo nad Totilą. |
13/XI – 1916 J.F.R. przy pomocy J., który dał swoje głosy za nim, znowu pozbawia wpływu Ritchiego odnośnie spraw wykonawczych, a także co do kandydatury na prezesa Towarzystwa. |
| 554 Narses odnosi zupełne zwycięstwo nad Totilą, Ostrogoci opuszczają Włochy i przestają istnieć jako naród. |
14/XI – 1916 J.F.R. zupełnie usuwa Ritchiego od spraw wykonawczych i ostatni przestaje działać jako wykonawca w sprawach Towarzystwa. |
| 561 Audoin i syn jego Alboin wojują z Gepidami (lud germański, pokrewny Gotom). |
21/XI – 1916 J. po odczytaniu swoich papierów wierzytelnych trzem zarządcom brytyjskim omawia sposoby pracy pielgrzymskiej, z czego Shearn i Crawford obrażają się. |
| 562 Audoin i syn jego Alboin wojują w dalszym ciągu z Gepidami. |
22/XI – 1916 J. dowiaduje się od W. Crawforda o korespondencji Przybytku i taktycznie wydobywa więcej informacji od niego, co jest powodem gniewu ostatniego. |
| 563 Alboin zwycięża Gepidów. 0pat irlandzki Kolumba przybywa do Brytanii i rozpoczyna nawracanie Szkotów, umiera 597 r. |
23/XI – 1916 J. otrzymuje kopie korespondencji zarządców przybytku, przez co zostają zwyciężeni Shearn i Crawford. J. przygotowuje pierwszy pocieszający wykład dla braci brytyjskich w Liverpoolu (19/XI) i ranny wykład w Londynie (26/XI), które były raportem o ostatnich dniach br. Russella, jego śmierci i pogrzebu. |
| 565 Śmierć Justyniana; Alboin zostaje następcą Audoina, króla Longobardów. |
25/XI – 1916 A.H. MacMillan zaprzestaje dalszej opozycji przeciw pretensjom J.F.R. do przedstawicielstwa zamiast zarządu. J. wypytuje się trzech zarządców brytyjskich o stanie Przybytku, i sympatyzuje z J. Hemerym, gdy dwaj zarządcy mu ubliżają. |
| 567 Pamiętając na dawne zaproszenie Narsesa, Longobardowie wtargnęli w regiony alpejskie w północno-wschodnich Włoszech, zamierzając wkrótce podbić Włochy właściwe. |
27/XI – 1916 Na podstawie papierów wierzytelnych, a szczególnie według rady J.F.R., ażeby występował w Brytanii jako wykonawca, J. planuje okazać czynności wykonawcze w sprawach brytyjskich. |
| 568 Ariańscy Lombardowie opanowali Włochy północne i zaczęli się stąd rozpościerać ku południowi, po 21 latach zdobywając prawie cały kraj, z wyjątkiem Rzymu, który zawsze im się opierał i Rawenny, która dopiero przy końcu im się poddała. |
28/XI – 1916 J. wykonuje czyny wykonawcze w sprawach brytyjskich, tj. stawia J. Hemerego nad pracą pasterską, czyni trzech zarządców komitetem V.D.M., ogłasza w dalszym ciągu kazania br. Russella w gazetach, zmienia program konwencyjny w Manchester – biuro brooklyńskie, będące pod wpływem J.F.R. nigdy nie poddało się pod wykonawcze władze J., a biuro londyńskie przez swoich zarządców długi czas opierało się im, ale ostatecznie poddało się pod wszystkie jego zarządzenia. |