NASZ TEKST NA ROCZNE GODŁO

      „Długo znoszącymi bądźcie przeciwko wszystkim.” — 1Tes. 5:14 (Przekład ulepszony).

      W powyższym tekście jest użyty wyraz „nieskwapliwymi” w naszej Biblii zamiast „długo znoszącymi.” Wyraz „nieskwapliwy” znaczy nieprędki, nic spieszący się lub powolny. Nie takie jest znaczenie naszego tekstu, albowiem najlepsze przekłady angielskie, takie jak np. Przekład Ulepszony, Rotherham i Diaglott angielsko-grecki, podają w tym miejscu wyraz „longsuffering,” który znaczy długo znoszący i dlatego właściwe znaczenie naszego tekstu jest: „długo znoszącymi bądźcie przeciwko wszystkim.” W greckim są dwa wyrazy mające odmienne znaczenie na cierpliwość i długie znoszenia. Wyraz macrothy-meia znaczy długie znoszenie, a wyraz hypomeneia znaczy cierpliwość w znaczeniu wytrwałości, stałości i ciągłości. Etymologicznie hypomeneia znaczy pozostałość rzeczy lub zadania, którą osoba stara się wyrabiać w sobie przez wytrwałość. W naszym tekście jest użyty czasownik, z którego wyraz macrothymeja pochodzi; tym czasownikiem jest macrothymeo — ja długo znoszę. Nie jest tam podane hypomeo i dlatego nikt nie może obstawać za wyrazem, jaki jest użyty w Przekładzie Upoważnionym, angielskim. Jest to bardzo ważne, ażebyśmy zachowali w pamięci te dwa odrębne i odmienne znaczenia przy wykładaniu tego przedmiotu, a mianowicie: że w greckim wyraz hypomeneia znaczy cierpliwość w znaczeniu wytrwałości, a macrothymeie znaczy długie znoszenie. Powyższe wyjaśnienie jest potrzebne w celu wykazania dlaczego w Przekładzie Ulepszonym podano długie znoszenie (longsuffering), a nie cierpliwość (patience) jak podaje Przekład Upoważniony, a również ażeby wykazać błędny wyraz użyty w naszym polskim tłumaczeniu, tak w powyższym cytacie jak i we wielu innych, jak to później zobaczymy. Niektórzy ludzie przy rozgniewaniu się czyli utraceniu długiego znoszenia mówią: straciłem cierpliwość, lecz mówiąc sposobem biblijnym, powinno się mówić: straciłem długie znoszenie. I dlatego nasz tekst na roczne godło będzie omawiany z punktu długiego znoszenia w znaczeniu biblijnym, a nie cierpliwości. Przez długie znoszenie rozumiemy cichy, spokojny i panujący nad sobą, stan serca, umysłu i woli, wśród okoliczności prowadzących do naturalnego rozdrażnienia, a osoba długo znosząca jest zawsze spokojna i nie daje się zaniepokoić. Taki człowiek jest spokojny w tym znaczeniu, że nie daje się pobudzić do walki z powodu swego spokojnego stanu i panowania nad sobą, przeto potrafi przytłumić zły humor w sobie i nie daje się unieść gniewowi. Jest to jedna « tych zalet, która działa przez umysł, serce i wolę. Ta zaleta, rozumie się, nie działa we wszystkich okolicznościach, lecz pod okolicznościami, które prowadzą do naturalnego rozdrażnienia i pod okolicznościami, które są naturalną okazją do utraty dobrego humoru. Jeżeli znajdziemy się wśród okoliczności, które pobudzają do gniewu tego, który nie umie panować nad sobą i jeżeli w tych okolicznościach zachowamy spokój i panowanie
kol. 2
nad stanem naszego serca, umysłu i woli, wtedy rozwijamy w sobie zaletę długiego znoszenia. Np. nauczycielka, która nie pozwala sobie na gniew, kiedy nie powinna unosić się gniewem, ojciec lub matka, która nie pozwala sobie na niepokój względem swoich dzieci, kiedy nie powinna się gniewać, pracodawca, który zachowywa spokój, kiedy spokój musi być wykonany względem jego robotników; takie osoby wykonywają zaletę długiego znoszenia. Ufam, że to wyjaśnienie uczyni znaczenie długiego znoszenia jasnym.

      Zacytujemy kilka ustępów Pisma św., które uczą o długim znoszeniu, różniącym się od cierpliwości, pomimo iż są użyte w nich inne wyrazy: Miłość jest długo znosząca (długo cierpliwa) i dobrotliwa jest (1Kor. 13:4). Ale we wszystkim zalecając samych siebie, jako słudzy Boży w długim znoszeniu (w wielkiej cierpliwości) — 2Kor. 6:4. Ale owoc Ducha jest miłość, wesele, pokój, długie znoszenie (nieskwapliwość), dobrotliwość, dobroć, wiara, cichość, wstrzemięźliwość (Gal. 5:22). Proszę was tedy . . . abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którym jesteście powołani, ze wszelką pokorą i cichością i z długim znoszeniem (z nieskwapliwością) — Efez 4:1, 2. Wszelką mocą umocnieni będąc, według chwalebnej, mocy jego, ku wszelkiej cierpliwości i długim znoszeniu (nieskwapliwości) z radością. (Kol. 1:11). Przetoż przyobleczcie jako wybrani Boży, święci i umiłowani wnętrzności… w długie znoszenie (cierpliwość) — Kol. 3:12. Alem dlatego miłosierdzia dostąpił, aby na mnie pierwszym okazał Jezus Chrystus długie znoszenie (wszelką cierpliwość), na przykład tym, którzy weń uwierzyć mają ku żywotowi wiecznemu (1Tym. 1:16). Aleś ty doszedł nauki mojej sposobu żywota mego, przedsięwzięcia wiary, długiego znoszenia (nieskwapliwości), miłości i cierpliwości (2 Tym. 3:10). Każ Słowo Boże, nalegaj wczas albo nie wczas, strofuj, grom i napominaj z długim znoszeniem (ze wszelką cierpliwością) i nauką (2 Tym. 4:2). Te pisma dowodzą, że długie znoszenie jest wyraźnie nauczane w Piśmie św. i jest wymaganą łaską Ducha, jaką należy wyrabiać w sobie. Można tu dodać, iż ono jest drugorzędną łaską,. jaka bywa rozwijana przez wyższe pierwszorzędne łaski, tłumiące wysiłki niższej pierwszorzędne] łaski, wojowniczości, przy kontrolowaniu czyjegoś stanu umysłu, serca i woli.

      Długie znoszenie będzie o wiele jaśniejszym dla umysłu naszego gdy weźmiemy pod uwagę jego przeciwieństwo. Przeciwieństwo długiego znoszenia może być określone jako alarmujący, sporny i gniewliwy stan serca, umysłu i woli. Alarmujący stan serca i umysłu stałby w sprzeczności ze spokojnym stanem serca i umysłu. Sporny stan serca, umysłu i woli byłby przeciwny pokojowo usposobionemu stanowi serca, umysłu i woli. A gniewliwy stan serca, umysłu. i woli jest przeciwny stanowi serca, umysłu i woli.

poprzednia strona – następna strona