Teraźniejsza Prawda nr 111 – 1947 – str. 24
ryczący, szukając kogoby pożarł”; a w Azji, Afryce i innych niecywilizowanych krajach panuje on możną ręką, a ludzie są tam bardzo zaślepieni przez zabobony, czczenie fetyszyzmu, oddawanie się czarodziejstwu i przez inne diabelstwa, które są praktykowane publicznie. Szatan, z powodu wywierania tak wielkiej władzy w świecie, jest właściwie nazwany przez Pismo Święte bogiem tego „świata” – nie bogiem ówczesnego „świata”, który przeminął w potopie (Wskaż na pierwszy świat), ani bogiem przyszłego „świata” (Wskaż na trzeci świat), ale bogiem tego „świata.” (Wskaż na drugi świat).
To co znaczy „dobrze rozbierać, słowo prawdy.” Nie byłoby właściwym stosować cytaty biblijne do drugiego „świata” (Wskaż), które należą do pierwszego „świata” (Wskaż). Ani nie należy stosować cytaty biblijne do przyszłego „świata” (Wskaż), ani do pierwszego świata (Wskaż), które należą do tego „świata” (Wskaż na drugi świat). Naprzykład, nie byłoby właściwym mówić, że szatan jest bogiem lub księciem trzeciego „świata”. (Wskaż). Albowiem Chrystus będzie „Królem po całej ziemi w ten dzień,” chociaż nie jest On Królem nad całą ziemią w tym świecie”. (Wskaż).
Jak to może być? Czy Chrystus nie jest Królem, czyli Władcą tego świata? Jakim sposobem szatan może być bogiem tego świata? Odpowiadam3 Słowo „bóg” znaczy „możny władca.” Kto jest tym. możnym władcą tego świata? Na pewno nie Chrystus. Bo jeżeliby Chrystus był bogiem, Hub księciem tego świata, to ten świat byłby lepszym aniżeli on jest dzisiaj. O! nie, moi przyjaciele. Chrystus sam powiedział, „królestwo moje nie jest tego świata” (Wskaż) ; a przy innej okazji Pan nasz powie dział, „idzie książę (szatan) świata tego, a we mnie nic nie ma.” (Jana 18:36; 14:30).
Lecz ktoś mógłby przypuszczać, że szatan jest 'księciem tego świata” z upoważnienia Bożego – że Bóg dał mu władzę, jaką on teraz posiada; lecz tak nie jest. Chociaż Bóg zezwolił człowiekowi na wybór swej własnej drogi, i dozwolił szatanowi by się stał jego zwodzicielem, tak jako napisano: „bóg świata tego oślepił zmysły niewiernych” (2 Kor. 4:4), to było tylko z powodu upadłego stanu ludzkiego i 'ich chęci być oszukanymi, że szatanowi udało się przemóc _ ich. Z tego widzimy, że szatan jest przywłaszczycielem. Z powodu, że człowiek poddał się jemu on (szatan) panuje nad nim jako tyran; lecz to nic stało się z upoważnienia Bożego. Chrystus podczas swego przyjścia nie będzie potrzebował wykupywać królestwa szatańskiego, bo szatan nigdy nie miał prawa do rządzenia. Dlaczego Bóg dozwolił szatanowi mieć tak wielką władzę nad ludźmi, jest bardzo interesującym pytaniem, na które Pismo Święte odpowiada bardzo zadowolniająco, lecz teraz nie będziemy w to wchodzili, gdyż to byłoby wchodzeniem do innego przedmiotu. Ale gdy przyjdziemy do badania tego przedmiotu, to dowiemy się, że chociaż panowanie szatana było dozwolone, to w tym samym czasie dokonywał się Boski plan, jaki był zamierzony na początku i wykonywało się Słowo Jego na co byłe posłane. (Izaj. 55:11).
Ta druga dyspensacja czyli „świat, który teraz jest” (Wskaż), jest także nazwany przez Apostoł? Pawła „teraźniejszym złym światem”, widocznie zły z powyższego powodu, albowiem charakter „świata'” poznajemy z charakteru jego władcy. Szatan, będąc „księciem tego świata”, ustawicznie jest czynnym w sercach „synów niedowiarstwa” (Ef. 2:2), stąd to wypływa ten logiczny skutek, że „świat” jest zły, to jest, zły porządek rzeczy. Nowa dyspensacja, czy li „świat, który ma przyjść” (Wskaż), nie będzie pod „księciem tego świata”, ani pod zarządem aniołów jak było w pierwszym świecie” (Wskaż), ale pod Chrystusem.
kol. 2
Teraz Chrystus nie panuje nad narodami, jak w przyszłości panować będzie (Psalm 22:28, 29). W ten dzień (Wskaż na trzeci świat), prorok Daniel mówi: „Bóg niebieski założy królestwo.” (Daniel 2:44). Jest to, królestwo, o które się już dawno modlimy, mówiąc: „Przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi.”
Chociaż ta pierwsza dyspensacja (Wskaż) zakończyła się potopem, to ta druga (Wskaż) zakończy się „ogniem”. Takie jest zdanie Apostoła Piotra, który mówi: „Lecz te niebiosa, które teraz są, i ziemia (Wskaż) tymże słowem odłożone są i zachowane ogniowi na dzień sądu i zatracenia niepobożnych ludzi”, w który „żywioły rozpalone ogniem stopnieją… niebiosa gorejące rozpuszczą się, a ziemia i rzeczy, które są na niej, spalone będą.” – 2Piotra 3:7, 10, 12. Nasi przyjaciele adwentyści mówią, że to ma być ogień literalny. Ale w zdaniu Apostoła nic nie ma, co by wskazywało na ogień literalny lub symboliczny. Ażeby się dowiedzieć o jakim ogniu tu jest mowa, musimy porównać „pismo z pismem”, a przez takie porównanie przychodzimy do wniosku, że nie jest tu mowa o literalnym ogniu, ale o ogniu symbolicznym.
Dla przykładu możemy wziąć wyrażenie, jakie daje się często słyszeć między ludźmi, gdy mówią lub piszą: Gorączka wzmaga się między kapitałem i pracą i wnet wybuchnie w płomień. Tak samo powinniśmy rozumieć zdanie Apostoła Piotra, gdy mówi: „żywioły rozpalone ogniem stopnieją” – żywioły, jakie tu są nadmienione stanowią obecny „świat”, lub porządek rzeczy, albo obecne urządzenie społeczne. Jakie to są żywioły, które stanowią obecne urządzenie społeczne? żywiołami tymi są to żywioły bogaczy i żywioły biednych, żywioły kapitału i pracy, żywioły polityczne, finansowe i religijne. Te wszystkie żywioły stopnieją „w dniu Pańskim”, jak jest ten końcowy okres nazwany na innym miejscu.
Ale niektórzy powiedzą, że takie rzeczy zawsze były; gdyż zawsze były kłopoty finansowe, religijne i socjalne, i że kłopoty jakie obecnie przychodzą nie będą różniły się od1 tych co przeszły. Ale prorok Daniel odmiennie wyraża się. On mówi, „a będzie czas uciśnienia jakiego nie było jako narody poczęły być, aż do tego czasu.” (Dan. 12:1). A Pan nasz dodaje, „ani potem będzie”. (Mat. 24:21). Ucisk, jaki przychodzi nie będzie zwykłym uciskiem. Gdyż Słowo Boże mówi, że to będzie ucisk, jaki nigdy przedtem nie był, ani potem będzie, to możemy wiedzieć, że tak będzie, a nie inaczej. Czy nie widzimy wkoło nas znaków, które wskazują, że ten ucisk już odbywa się w świecie i że żywioły społeczne wkrótce rozpuszczą się od wielkiej gorączki? Stopniowo przybliżamy się do nowych i dziwnych warunków. Te dziwne warunki nie istnieją tylko w jednym kraju, ani w pewnym zakątku jednego kraju, ale są rozpowszechnione po całym świecie i powtarzają się coraz częściej. Słowo Pańskie zapewnia nas, że zanim zakończy się ten „świat”, wszystkie królestwa zostaną obalone (Agg 2:22; Dan. 2:44); bo Pan „będzie sądził między narodami” (Psalm 110:6). To jest dzień obrachunku Pańskiego. Jest to dzień, w którym będzie mówione do niektórych: „Zgromadziliście skarb na ostateczne dni” (Jakub 2:3). Z tego wyrażenia, ktoś może myśleć, że to było napisane przez kogoś żyjącego w obecnym czasie, obznajomione – go z postępem obecnych wypadków. Ale kto to napisał? Apostoł Jakub osiemnaście set lat temu. Dalej on tak mówi: „Oto zapłata robotników, którzy żeli krainy wasze, od was zatrzymana woła, a wołanie żeńców weszły do uszów Pana zastępów.” A prorok Ezechyjel tak pisze: „Srebro swoje po ulicach rozrzucą, a złoto ich będzie jako nieczystość; srebro ich i złoto ich nie będzie mogło ich wybawić w dzień popędliwości Pańskiej.” (Ezech. 7:19) To jest dzień (Wskaż na „żniwo” lub koniec „tego wieku”) gniewu