Teraźniejsza Prawda nr 109-110 – 1947 – str. 10
Między innymi symbolami biblijnymi, Wielkie Grono jest przedstawione jako więźniowie, zakuci w kajdany w podziemnym więzieniu. (Psalm 107:10, 14, 16). Gdy weźmiemy pod uwagę właściwie przetłumaczony przez Dr. Younga wiersz 11, z Psalmu 79, to zauważymy tę samą myśl: „Niech przyjdzie przed oblicze Twoje narzekanie więźniów (Wielkiego Grona)… a pozostaw synów śmierci (klasę wtórej śmierci).” Gdy właściwie przetłumaczymy ostatnie zdanie w wierszu 21, z Psalmu 102, które podaje – „i otworzył (do wejścia w bramy śmierci) synom śmierci” – to zauważymy, że w wierszach 21-23 jest mowa o sześciu klasach: Wielkie Grono („więźnie”), klasa wtórej śmierci („synowie śmierci”), Małe Stadko („Syjon”), Starożytni i Młodociani święci („Jeruzalem”) i klasa restytucyjna („narody i królestwa”). Przeto wiersz 21 dowodzi, że wyrażenie „więźniowie” odnosi się do Wielkiego Grona. Do nich również stosuje się wyjątek z Listu do Żydów 2:15 – „którzy dla bojaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli” – i Psalm 69:34.
(4) Przeto wiersz 29, wskazujący na więźniów, będących w wiezieniu, odnosi się do Wielkiego Grona. Mając w umyśle ten fakt, że chociaż byli utracjusze koron podczas całego Wieku Ewangelii, to jednak Wielkie Grono, jako klasa, przyszło do egzystencji dopiero podczas Ucisku – Epifanii – (Obj. 7:9; 2Tym. 4:1), z czego widzimy, że tylko od roku 1917 mogli być więźniowie, czyli Wielkie Grono. Kto jest zatem pierworodnym więźnia wspomnianym w 2Moj. 12:29? Są to nowe stworzenia, wodzowie Wielkiego Grona, którzy wprowadzili błędy, czyli fałszywi nauczyciele, przedstawieni w Abiju (w angielskich wydaniach Cieni Przybytku str. 119, znajduje się u dołu notatka*, opuszczona w polskim wydaniu, mająca łączność z wyrażona tu myślą) ; nowe stworzenia. którzy są członkami pozafiguralnego Jambresa (2Tym. 3:1-9), i nowe stworzenia, którzy są członkami szóstego męża z bronią ku zabijaniu (Ezech. 9:6, 7; 1Kor. 3:17). Ci są pierworodnymi małego Egiptu i poginą z pierworodnymi wielkiego (pozafiguralnego) Egiptu, jako pozafigura pierworodnego więźnia, który był w wiezieniu. Z teg o widzimy, że podczas tego okresu Epifanii (1914–1954), wszyscy przesiewcze z nowych stworzeń, pozostający przy życiu z niecin przesiewań, jak i przesiewacze z nowych stworzeń z szóstego przesiania, przestaną istnieć na wieki: przeto nie tylko spłodzeni z ducha przesiewacze, którzy zaparli się okupu i ofiary za grzech w nierwszym przesianiu, ale także spłodzeni z ducha przesiewacze z tych drugich czterech przesiewań, którzy jako ten pozafiguralny Nadab ofiarowali w Parousii obcy ogień przed Panem i przeszli do Epifanii, jak również nowe stworzenń, którzy w Epifanii ofiarowali obcy ogień przed Panem, jako ten pozafiguralny Abiu – ci wszyscy pomrą wtóra śmiercią. To jest okropny stan w jaki wpadli ci wszyscy z nowych stworzeń, którzy ofiarowali obcy ogień przed Panm. To powinno nas pobudzić do wielkiei obawy i drżenia abyśmy z zarozumiałości
kol. 2
lub będąc upici błędem (3Moj. 10:1, 2, 8-11), nie okazali się przed Panem, będąc zajęci sprawami Pańskimi, z obcym ogniem – fałszywymi naukami – w naszych kadzielnicach, tj. ustępach biblijnych, ponieważ trwanie w takim postępowaniu znaczy śmierć nowego stworzenia i człowieczeństwa, które w takim postępowaniu zostaje pozbawione sprawiedliwości Chrystusowej; gdyż „straszna rzecz jest wpaść w ręce Boga żywego. (Do Żydów 10:31.) Tak jak Aaron i jego wierni synowie, wstrzymujmy się i odłączmy od takich, a pozostańmy w świątnicy. – 3Moj. 10:6, 7.
(5) Zabijanie pierworodnych zaczęło się o północy, kiedy ludzie zwykle śpią. Wstanie Faraona, jego urzędników (sług) i wszystkich Egipcjan (w. 30), zdaje się odnosić do ich wstania z łóżek – a powstali by zobaczyć straszną rzecz, śmierć pierworodnych! To przedstawia Szatana, duchowych i ludzkich urzędników jego królestwa i wszystkich innych ludzi zgodnych z jego królestwem, którzy najpierw stali się świadomymi śmierci pozafiguralnych pierworodnych, a potem dowiedzieli się, że ta śmierć była wieczną. Wielki krzyk Faraona, jego urzędników i innych Egipcjan, jak i ich wielka żałość, wypełniły się częściowo w pozafigurze, gdy przez wojnę i nieprzyjazne wypadki po wojnie, byli częściowo pobici w chrześcijaństwie pozafiguralni pierworodni. Jako ilustrację możemy przytoczyć śmierć papieża Piusa IX, który zajmował tron papieski w czasie rozpoczęcia się wojny światowej. Zabicie tak wielu członków jego kościoła było tak bardzo smutnem dla niego, że to go aktualnie zabiło. Również zwolennicy papiestwa bardzo się z tego smucili, lecz smutek ich będzie o wiele większy gdy się dowiedzą, że on, jako część pozafiguralnego pierworodnego Faraona, umarł na zawsze. Za inny przykład może posłużyć zabicie wielu członków hierarchii greckiej i rzymskiej przez Sowiety, co było również powodem wielkiego smutku wśród poszczególnych ich wyznawców. Ilustracją tego smucenia się i lamentów jest obecny papież i jego współwierni członkowie w hierarchii, kapłaństwie i stanie świeckim. Obciążone życie wyższych członków hierarchii kościoła rzymskiego, greckiego i anglikańskiego z powodu warunków wojennych i powojennych jest powodem zabijania coraz większej liczby tych osób. Wszystkie takie wypadki sprawiają wiele smutku Szatanowi, urzędnikom jego królestwa i tym drugim pozafiguralnym Egipcjanom i doprowadzą do większego smutku, gdy się dowiedzą, że ci wszyscy pomarli na zawsze. Dotąd widzimy początek w zadawaniu dziesiątej plagi i następstwa smutku z powodu niej. Pisane w 1933 r.).
(6) Lecz to był tylko początek. Ta plaga dotąd nie wywołała takiego wrażenia jakie wkrótce wywoła, z powodu że nie doszliśmy jeszcze do znaczniejszej czynności pozafiguralnej dziesiątej plagi. Ta plaga na pewno więcej się odznaczy w nadchodzącym symbolicznym trzęsieniu ziemi, gdzie nie będzie ujścia ani ucieczki dla pasterzy i najzacnieszych tej trzody (Jer. 25:31-38). Wszystkie nowe stworzenia pomiędzy nimi, którzy są z pierworodnych pozafiguralnego Egiptu, umrą wtóra śmiercią w czasie ich pobicia. (Izaj. 65:11-15). W obrazie Jehu, w nadchodzącym symbolicznym trzęsieniu ziemi, jest to wykazane kilkoma sposobami, np. obalenie Jezabeli obejmuje zniszczenie hierarchii papieskiej i wodzów obrazu bestii, którzy są spłodzeni z ducha. (2Król. 9:30-37; Obj. 14:9-11). Ten ostatni ustęp obejmuje, między innymi rzeczami, wielki krzyk pozafiguralnych Egipcjan z powodu śmierci ich pierworodnych. Inny przykład mamy w 2Królewskiej 10. Wymordowanie siedemdziesięciu synów Achabowych, podane
____________________
* Gdy przychodzimy do coraz jaśniejszego zrozumienia wysokich zalet charakteru jakie są wymagane od tych wszystkich. którzy kiedyś osiągną żywot wieczny na jakimkolwiek poziomie i że niewielu, zdaje się, czynić starania o wyrobienie sobie doskonałei miłości, jako zasady rządzącej ich życiem; myśli nasuwają się, czy ci dwaj synowie Aarona, których Bóg ukarał śmiercią; czy nie przedstawiają znacznej części poświęconych i spłodzonych z ducha osób, którzy zaniedbali osiągnięcia wysokiego stanu serca, jaki jest koniecznie potrzebny, i którzy ostatecznie nie będą godni żadnego życia, ale przeciwnie zostaną wytraceni we wtórej śmierci.
(Notatka w Cieniach Przybytku, angielskie wydanie, str. 119, odnosi się do str. 136 w polskim wydaniu) – Przyp. tłum.