Teraźniejsza Prawda nr 105 – 1946 – str. 44
zranienia wielu jak również były powodem że silnych braci wypadło z wysokiego powołania (26 Ich zwolennicy idą w zapomnienie względem wysokiego powołania i wstępują w stan śmierci, co się tyczy Ciała Chrystusowego (27).
DAWCA DOBREGO, STRÓŻ PRZECIW ZŁEMU
W rozdziałach VIII i IX mądrość (prawda) jest wywyższana jako dawczyni dobrego i stróż przeciw złemu Prawda i wyrozumienie usilnie zalecają swoje drogi (1). To one czynią przez cyrkulację ochotniczej Prawdy Epifanicznej i przez wykłady między sektami Lewickimi i przez prywatne rozmowy prowadzone między nimi (2) to jest czynione w publiczny sposób; w obecności ich wodzów i początkujących członków (3), nawołują wodzów i ich zwolenników (4), jako na niedorosłych do zrozumienia Prawdy i jako na głupców by nakłonili serca do Prawdy (5). Posłaniec Epifaniczny prosi o zwrócenie uwagi na jego miłe i sprawiedliwe myśli (6), ponieważ jego publikacje podają Prawdę na czasie a nauki i czyny klasy wtórej śmierci są obrzydliwością jego naukom (7), dowodząc, że wszystkie doktryny w jego publikacjach są zgodne z Boskim charakterem i które nic takiego nie zawierają, co byłoby błędnym i przekręconym (8). Nauki jego są jasne braciom rozumnym i prawdziwe dla tych, co przyszli do znajomości Prawdy (9) ; on zatem prosi wszystkich braci do przyjęcia jego nauk, by nie byli sprośnego zysku chciwi a przyjmowali Prawdę jako rzecz lepszą niż najwyborniejsze złoto (10) albowiem Prawda jest cenniejszą niż najkosztowniejsze perły i drogie kamienie i nic nie może być porównane z jej wartością (11),- Prawda jest czynną w rozważnym postępowaniu i zrozumiewa mądre odkrycia (12) ; bo tak jak miłość obowiązkowa i bezinteresowna nienawidzi zła w doktrynie i w praktyce; tak Prawda nienawidzi tych co są chciwi władzy i panowania nad dziedzictwem Pańskim, a także zła, błędu i grzechu jak również mówczych narzędzi wypowiadających przewrotność (13). Prawda daje dobrą radę prawdziwe wyrozumienie i siłę umysłu, serca i woli (14). Przez jej zasady główni wodzowie dobrze sądzą, a wodzowie wydają sprawiedliwe ustawy (15), zaiste wodzowie, wykonawcy i sędziowie dobrze przewodniczą (16). Prawda jest czułą, czyni dobrze tym, co ją miłują i tym się otwiera, którzy ją rychło w swym życiu szukają (17). Darzy skarbami łaski i sławy, które Bóg ceni, tj. skarbami prawdy i charakteru (18).
Owocem jej to Duch Prawdy posiadającym większą wartość niż najwyborniejsze złoto a dochody jej przewyższają najcenniejsze srebro (19). Drogi, po których prowadzi to sprawiedliwość i prawda (20), aby ci, co przyjmują Prawdę z miłości by mogli pozyskać dobre dziedzictwo i opływać w skarby łaski, miłosierdzia, pokoju , i prawdy (21). Chociaż wiersze 22-31 stosowały się pierwotnie do mądrości Bożej, to jednak drugorzędne stosują się do Logosa, który zanim stał się człowiekiem, był największym wyrażeniem mądrości Bożej.. Podajemy tutaj pierwsze zastosowanie z powodu wynikających tu myśli i ponieważ w Epifanicznym tomie 2 str. 47, podaliśmy drugorzędne zastosowanie. Od nie mającej początku wieczności Bóg posiadał Boską mądrość czyli Prawdę, przed pierwszym twórczym dziełem (22), od wieków zanim ziemia stworzoną była, przed czasy wiecznymi (23), przed chaosem Prawdy wyszła z umysłu Bożego, przed egzystencją tlenu i wodoru. i ich zamianą na wodę (24), zanim na ziemi powstały góry i pagórki, Prawda wyszła z umysłu Bożego (26) zanim Bóg stworzył ziemię, równiny i doliny, płaszczyzny i wzgórza (26). Gdy Bóg stwarzał ciała niebieskie i ustalał granice międzygwiezdne w przestworzach, tam już była (27), zanim sformował obłoki
kol. 2
i siedem pierścieni ziemskich, z których powstały morza (28), gdy zakładał granice morzom i oceanom i podał ziemię pod prawo grawitacji (29), w owym czasie mądrość była przy Nim silnym i pewnym pracownikiem, zawsze pełna uciechy i rozkoszy przy każdej okazji (30), ciesząc się z tych części ziemi, które stały się stosowne dla mieszkania ludzkiego i z doskonałego człowieka (31). Następnie zwracając mowę do ludu w Prawdzie, nawołuje ich, ze względu na te rzeczy, do posłuszeństwa jej, gdyż błogosławionymi są ci, co zachowują jej nauki i praktyki (32). Prawda nawołuje ich również do badania jej nauk, by przez to mogli stać się inteligentnymi, a nie odmawiali jej przyjęcia. (33). Bo prawdziwie błogosławionymi są ci, którzy jej słuchają, pilnując zawsze nauk tych osób, którzy ją głoszą, aż do wejścia w zarodek Królestwa i tych, którzy popierają głosicieli o zarodku królestwa (34) gdyż ci co otrzymują i zachowują Prawdę, zdobywają żywot i specjalną łaskę Boską (35) ; lecz ten, kto chociaż częściowo dobrowolnie grzeszy przeciw Prawdzie szkodzi sam sobie, a kto nienawidzi Prawdy, jak np. klasa wtórej śmierci, taki miłuje śmierć (36).
W rozdziale IX:1-12 znajduje się ten sam ogólny przedmiot, co w rozdziale VIII, z dodatkiem ostrzeżenia przeciw wszetecznym sektom pomiędzy Lewitami (w. 13-18). Mądrość Boża przygotowała plan Boży za swoje mieszkanie, składający się z siedmiu części Biblii: doktryny, przepisy, obietnice, napomnienia, proroctwa, historia i typy (1) ; mądrość upełnomocniła Chrystusa i Kościół do ofiarowania ich człowieczeństwa jako ofiar za grzech, ofiar całopalenia, ofiar spokojnych, ofiar śniednych i mokrych, ofiar obracania, ofiar podnoszenia. i ofiar dobrowolnych; i zgodnie połączyła płytsze i głębsze myśli na czasie za pokarm dla ludu Bożego (2). Prawda. wysyła swoich poświęconych, nawet do najdostojniejszych miejsc w religijnym rządzie lewickim, aby zgromadzili ich na ucztę (3), mówiąc, ktokolwiek jest bez prawdy niech przyjdzie na ucztę, zapraszając i tych którym brak rozsądku (4) aby przyszli na ucztę i brali udział w spożywaniu łatwych i .trudnych prawd, jakie były wielokrotnie przedstawione sposobem harmonijnym (5), by porzucili błąd, a otrzymali żywot przez chodzenie drogami rozsądku (6). Prawda ostrzega przeciw strofowaniu naśmiewcy bo to przynosi hańbę dla samego siebie i przeciw strofowaniu członka wtórej śmierci, bo przynosi zelżywość (7), zabrania strofowania naśmiewcy, aby naśmiewca nie miał strofującego w nienawiści; ale posłuszny Prawdzie będzie strofującego miłował (8). Nauczanie Prawdy człowieka mądrego powiększa jego zasób Prawdy (9). Cześć dla Boga jest gruntem, na którym człowiek buduje swoją strukturę Prawdy a poznanie rzeczy ze stanu spłodzenia z Ducha daje rozsądek (10) ; ponieważ Prawda Boża powiększa człowieka w łasce, znajomości, i owocności w służbie, przedłużając jego duchowe życie (11). Jeżeli ktoś jest pouczony o Prawdzie, to czyni go inteligentnym na własną korzyść; lecz jeżeli ktoś szydzi z Prawdy to sam poniesie stratę (12). Przestrogi Salomona powtórzone przeciw wszetecznicy, przedstawiają przestrogi posłańca Epifanicznego powtórzone przeciw wszetecznym sektom lewickim. On je nazywa głupimi sektami które chełpią się swoją wielką znajomością Prawdy, lecz ich wymowa jest tylko głośną gadaniną, gdyż w rzeczywistości są nierozsądni i nieświadomi obecnej prawdy jaka przyświeca (13). One zajmują miejsca przy wejściu swoich kościołów, w publicznych miejscach swego religijnego rządu (14), ażeby zapraszać. takich co chcieliby wejść w kontakt z nimi, ale którzy idą drogą prawdy, sprawiedliwości i świątobliwości (15), dowodząc że im brak Prawdy jaką one wyznają i której mogą im udzielić. prosząc by zawrócili z drogi