Teraźniejsza Prawda nr 98 – 1939 – str. 14
przez myślenie o Nim, jako mającym pełną zdolność wejścia w komunikację ze Swoimi dziećmi i, jako mającym rozmaite sposoby komunikacji. Bóg ma sposoby z pewnością o wiele lepsze niż którekolwiek z naszych. Bóg nam nie objawił tego jasno, oprócz tego, że powiedział nam, że wie o wszystkim, co nas tyczy, jak również o wszystkich sprawach tyczących się świata. Mówi nam, że aniołowie są Jego sługami i, że mają rozkazanie względem Jego ludu. „Izali wszyscy nie są duchami usługującymi, którzy na posługę bywają posłani dla tych, którzy zbawienie odziedziczyć mają?” (Do Żyd. 1:14.) Oni nie usługują w znaczeniu wprost dostarczania nam chleba, lub w znaczeniu gotowania naszego pokarmu, lub budowania naszych domów – w żadnym z tych sposobów nam nie usługują. Jak więc nam służą? Nie mamy żadnego sposobu, przez który byśmy mogli się dowiedzieć pozytywnie jak służą z wyjątkiem słów naszego Pana Jezusa, że aniołowie „maluczkich” Bożych zawsze patrzą na oblicze Ojca, zawsze mają przystęp do Niego. (Mat. 18:10.)
Przeto, że ci aniołowie reprezentują „maluczkich” Pańskich, znaczyłoby, że oni mieliby natychmiastowy przystęp do Mogą i otrzymaliby natychmiastowa uwagę. Co by był za pożytek z Ojcowskiego przyjmowania tych aniołów w Swoją obecność, chyba, że jest coś do komunikowania? Naszym wyrozumieniem jest, że znajomość Boża o naszych sprawach i interesach jest otrzymywana przez metody, z którymi nie jesteśmy obznajomieni. Jednakże możemy przypuszczać, iż pośredniki używane są przeważnie anielskimi posłańcami. Naczelnik każdej firmy handlowej i każdej instytucji bankowej ma pewne prawa, pewne regulaminy, rządzące wszystkimi operacjami danego interesu. Tak też Bóg ma pewne prawa rządzące naturą. Nie potrzebujemy modlić się do Boga, żeby ziemia obracała się na swej osi i żeby jutro przyszło. Możemy być pewni, że Wszechmogący, Ten, Który reprezentuje akuratną Sprawiedliwość i nieskończoną Mądrość, ma prawa które rządzą Jego całym Wszechświatem; że aniołowie mają znajomość tych praw; i że oni są zastępcami Jehowy, tak jak ziemski sąd może naznaczyć kogoś, żeby zajmował miejsce urzędnika w sądzie kancelarnym, ażeby otrzymywał informacje.
NASZ PAN JEZUS GŁÓWNYM POSŁAŃCEM
Jeżeli w łączności z naszym tekstem mamy także na uwadze słowa naszego Pana przed Jego wniebowstąpieniem, „Oto jestem z wami po wszystkie dni, aż do skończenia świata, ” to będziemy rozumieli, że hasz Pan Jezus jest Głównym Posłańcem, czyli Aniołem Jehowy. On z pewnością był Głównym Posłańcem do Kościoła Wieku Ewangelii. Nasza myślą więc jest, że Bóg rządzi światem przez aniołów i inne narzędzia, a zwłaszcza ma pieczę o Swój lud, przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, który jest Głową wszystkich Boskich duchowych władz i ma pod Swoim nadzorem wszystkie sprawy Jehowy. Byliśmy wprowadzeni w szkołę Chrystusową. On jest naszym Nauczycielem. Gdy udajemy się do Ojca w modlitwie, to nie ignorujemy tego nauczyciela, lecz idziemy w Jego imieniu; i nie mamy przypuszczać, że Ojciec ignorowałby Go. On byłby Reprezentantem Ojca w zajmowaniu się nami. Lecz nie mamy przypuszczać, że Pan Jezus ma każdy szczegół spraw świata pod Swoim osobistym nadzorem; lecz raczej, że ci aniołowie dawają Mu raporty jakiekolwiek potrzebne i tym sposobem pewne zasady są wykonane. To zdaje się być rozumnym i logicznym zarządzeniem Boskich czynności. Nie nalegamy aby to inni przyjęli, lecz tylko mówimy, że tak zdaje się naszemu własnemu umysłowi. Ze względu na fakt, że Kościół był dany pod specjalne
kol. 2
kierownictwo Pana Jezusa, nie byłoby więc za daleko odbiegła myślą, że Jehowa zatacza, obóz około Swego luda przez Jezusa i, że aniołowie są pod Jego kierownictwem. Jeżeli Szatan jest na czele swej bandy aniołów, tak wiec nasz Pan miałby aniołów pod Swoją kontrolą i byłby ich Księciem. Czytamy o tym, co Alexander Wielki dokonał i co Napoleon Bonaparte uczynił, bez względu na fakt, że oni mieli wiele tysięcy pod sobą do wykonania ich woli. Tak więc myślimy o wszystkich duchowych istotach, jako pod kierownictwem i przewodnictwem Jezusa Chrystusa. W Jego ręce Bóg polecił wszelką władzę tak w Niebie jak i na ziemi. Wszyscy aniołowie Boży są Jemu poddani i przez nich, pod kontrolą naszego Pana, wszystkie sprawy Ludu Bożego są kierowane. To jest naszą myślą, i chlubimy się z takiej myśli.
Nasz tekst dalej mówi, że anioł, który zatacza obóz około ludu Pańskiego „wyrywa ich”. W starodawnych czasach dzieci Pańskie były czasami wybawione cudownie. Niektórzy z nich byli wyrwani z więzienia, niektórzy nie byli. Niektórzy byli wyrwani od miecza, niektórzy nie byli Mamy przyjąć wolę Bożą, jakakolwiek będzie. Ale, ażeby można to uczynić, dla naszego duchowego dobra, musimy rozumieć, że warunki, pod którymi Go przyjęliśmy były, że oddaliśmy się bez zastrzeżeń w Jego ręce. Właściwa bojaźń Pańska, lub poszanowanie dla Niego, napewno poprowadziłaby nas do zupełnego oddania się pod Jego opiekę i pod Jego kierownictwo i kontrolę. Nasze doświadczenia życiowe pokazały nam jak jesteśmy niezdolni w kierowaniu samych siebie właściwie. Pan wyrwie, lub wybawi każdego z nas w taki sposób, jaki przyniesie nam największą miarę błogosławieństwa. Za dni Apostołów, Św. Piotr był wybawiony z więzienia przez anioła Pańskiego, który ukazał mu się jako człowiek. To nie tylko było na korzyść Apostoła, lecz całego Kościoła, dowodząc im, że Pan jest zdolny mieć zupełną pieczę o Swój lud, dając mu cenne lekcje. Chociaż takie zewnętrzne manifestacje nie są nam dane w obecnym czasie, to jednak mam}’inne błogosławieństwa, które więcej niż wynagradzają zewnętrzne znaki, które obecnie nie są dla dobra Kościoła. Możemy powiedzieć z Apostołem, że wszystkie rzeczy pomagają ku dobremu tym, którzy miłują Boga, to jest powołanym według Jego postanowienia. Powinniśmy mieć zupełną ufność w Niego – że zawsze jesteśmy przedmiotem jego najwyborniejszej pieczy.
Chociaż nie możemy być za pewni w naszym tłumaczeniu niniejszego przedmiotu, to jednak rozumiemy, że każdy z ludu Bożego, w proporcji jak kto jest prawdziwym dzieckiem Bożym, ma ducha usługującego, osobę, anioła, który ma nadzór nad jego sprawami. Ten anioł daje swoje sprawozdanie Panu, czy to miesięcznie, czy tygodniowo czy co godzinę, tego nie wiemy. Jeżeli Bóg widzi, że to jest mądrym, właściwym postępowaniem, to mamy zupełną ufność w Jego Mądrość. Cokolwiek Bóg zarządził, jest zupełnie zadawalniającym dla nas w tej sprawie i jesteśmy pewni, że to jest zupełnie właściwe i całkiem zgodne z charakterem Boskim. Myślimy, że ta zasada jest nam przedstawiona w Księdze Proroka Daniela. Daniel się modlił i po pewnym małym czasie jego modlitwa była wysłuchana. Anioł Gabriel, który był Pańskim posłańcem do Daniela, wytłumaczył mu pewne rzeczy. Na początku jego błagań Pan postanowił posłać mu odpowiedź. Gabriel był specjalnie posłany, ażeby go poinformować, lecz był zatrzymany pewnymi obowiązkami. Że był zatrzymany, nie powinno nam dać do myślenia, że Daniel, lub ktokolwiek z ludu Pańskiego byłby zawsze zaniedbany; lecz, że podczas gdy mniejsze sprawy Danielowe były pod