Teraźniejsza Prawda nr 98 – 1939 – str. 11
Broszur o Piekle – 221
Broszur o Spirytyzmie – 89
Śpiewników – 318
Mannów – 570
Tomów Wykłady Pisma Św. – 268
Książek: Cienie Przybytku – 451
Książek: „Pytań i Odpowiedzi”, i Biblii, itd. – 80
SŁUŻBA PIELGRZYMÓW I EWANGELISTÓW
Pielgrzymów – 10
Pielgrzymów posiłkowych – 35
Ewangelistów – 21
Kilometrów podróżowanych – 224.471
Zebrań domowych – 5260
Uczestników w takowych – 92.301
Zebrań publicznych i częściowo publicznych – 653
Uczestników w takowych – 22.733
FINANSE
DOCHÓD
Datki, prenumeraty, itd. – $ 22.290,04
Ze Sprzedaży książek i broszur – $ 885,18
Razem – $ 23.564,76
ROZCHÓD
Na koszta pielgrzymów, ewangelistów i konwencje – $ 10.826.68
Koszta biurowe, literatury, itp. – 12.400,17
Razem – $ 23.226,85
Pozostaje – $ 337,91
To nie włącza kosztów wydania naszych nowych dzieł, które są brane ze specjalnego funduszu, już poprzednio podanego w sprawozdaniu, jako dochód i rozchód, gdy te pieniądze wpływały i były kładzione do funduszu kościelnego.
kol. 1
OCZYSZCZENIE I POŚWIĘCENIE LEWITÓW WIEKU EWANGELII
(4Moj. 8:5-26. P. 1931, 91; 134-142 – Dokończenie)
(92) Odwracając się do pozafigury, możemy widzieć, że kiedy Lobniccy i Semeiccy Gersonici Wieku Ewangelii wiernie głosili i pisali o żalu za grzechy, wierze, usprawiedliwieniu i poświęceniu, kiedy Gersoniccy i Eliezeryccy Amramici Wieku Ewangelii pisali i wykładali wiernie odnośnie recenzji biblijnych i innych językowych podręczników, kiedy Setryccy, Nefegowscy i Koreccy Izaaryci Wieku Ewangelii wiernie pisali i wykładali odpowiednio o wstępowych, tłumaczących i harmonijnych zarysach Biblii, kiedy Hebronici Wieku Ewangelii wiernie pisali i wykładali o historii biblijnej i życiorysach, o historii i biografii kościelnej i o geografii, archeologii i chronologii, i kiedy systematyczni teolodzy, Elisafaniccy Husyjelici jako dogmatycy, Misaeliccy Husyjelici jako nauczyciele etyki i Setryccy Husyjelici jako apologiści, wiernie pisali i wykładali na swoje odpowiednie przedmioty, to pozafiguralny Obóz był zachowany od plag błędu, jaki zarażał go, gdy powyżej wymienione pisanie, kazanie i wykładanie nie było wiernie wykonywane. Anglia od około 1740 do 1840 r. daje nam świetną ilustrację, jak plagi błędu były trzymane zdała od pozafiguralnego Obozu w tym czasie. Większość tego stulecia odczuła silny skutek kapłańskiego ruchu Weslejańskiego, który wielce pobudził pozafiguralnych Lewitów do wykonywania swej pracy wiernie, wskutek czego wiele kaznodziei, ewangelistów i świeckich pracowników, jako pozafiguralnych Gersonitów, głosiło i pisało korzystnie dla pozafiguralnego Obozu, sprawując w nim więcej zainteresowania się Bogiem, Chrystusem, Biblią i właściwym życiem. Ten skutek nie był odczuwany wśród angielskich pozafiguralnych Gersonickich Amramitów lecz był dosyć dobrze odczuwany wśród angielskich Eliezeryckich Amramitów względem tłumaczeń Pisma Św. i wydania konkordansów (Krudensa (ang.) i Englishmana HebrajskoGrecki, itd.), między angielskimi Izaarytami (Introdukcja Horna, Komentarze Patricka, Lowtha, Whitby’ego, i Arnolda, Domowa Biblia WHliama, Harmonie Macknighta i Townsenda, itd.), między angielskimi Hebronitami (Historia Kościelna Milnera, itd.), i między angielskimi Husyjeltami (Wiarogodność Historii Ewangelicznej Lardnera, Analogia Butlera, Świadectwa Paley’a, itd.) Oni przez swoją służbę byli w stanie odwrócić od angielskiej części pozafiguralnego Obozu zarazę deizmu i utrzymać Anglię w religijności członków nominalnego kościoła w Anglii.
(93) W tym samym czasie w Niemczech niewierność Lewitów pod przewodnictwem Semlera była przyczyną plagi Deizmu w formie Racjonalizmu, która na pewien czas prawie zupełnie zniszczyła wiarę większości ludzi niemieckich w Biblię i religię chrześcijańską. Lecz było zostawione do czasu Paruzji i Epifanii, ażeby dostarczyć
kol. 2
najwyraźniejszych przykładów jak niewierność Lewitów w ich pracy spowodowała podczas sześciu przesiewań sześć towarzyszących plag, pustoszących pozafiguralny Obóz. W tych to czasach, kaznodzieje, ewangeliści i świeccy pracownicy, jako Gersonici Wieku Ewangelii, coraz więcej przestawali głosić, nauczać i pisać na przedmioty, tyczące się usprawiedliwienia i poświęcenia, a coraz to więcej obracali swoje wysiłki ku szerzeniu sensacjonizmu, światowości, reformy, społecznego polepszenia i zwalczania Prawdy. Wtedy także Kaaci Wieku Ewangelii coraz to więcej przestawali wykładać i pisać na temat językowych, egzegetycznych, historycznych i systematycznych przedmiotów pomocnych pozafiguralnemu Obozowi, pozostawiając przeważnie taką pracę pozafiguralnym 12 szpiegom do wykonania. I wskutek tego stosunkowego nie pisania książek w tym czasie przez tamte dwie klasy Lewitów, Meraryci Wieku Ewangelii byli zmuszeni zaprzestać redagowanie i drukowanie danych dzieł, a za to coraz to więcej redagowali i drukowali dzieła pozafiguralnych 12 szpiegów, lub świeckich książek, przeważnie powieści i inne dzieła, pozbawione rzeczy chrześcijańskich, lub często przeciwne im. Wskutek tego w pozafiguralnym Obozie wzrastała zaraza niewiary w okup, niedowiarstwa, kombinacjonizmu, reformizmu, kontradykcjonizmu i rewolucjonizmu, w wielu formach tych plag, które karały ten Obóz jako nominalny lud Boży.
(94) Ostatnie zdanie w. 19, „gdyby przystępowali synowie Izraelscy do świątnicy”, odnosi się do Izraelitów, biorących udział w służbie, połączonej z Panem, ześrodkowanej w przybytku. To nasuwa myśl o ich pokrewieństwie z Bogiem przez przymierze, które wymagało, ażeby użyli Jego świątnicy w łączności z ich przybliżaniem się, aby Mu służyć jako Bogu ich Przymierza. W pozafigurze to wyrażenie nasuwa myśl o Obozie w jego czynnościach względem Boga, Chrystusa, Biblii, grzechu, sprawiedliwości, żalu za grzech i wiary; ponieważ jest to pod tymi względami że nieusprawiedliwieni mają cośkolwiek do czynienia z Bogiem, Chrystusem i z tymi rzeczami. I podczas ich zajęcia się takimi czynnościami oni byli wspomożeni utrzymać się zadowolonymi z Boga w znaczeniu powyżej określonym, przez wierną usługę Lewitów Wieku Ewangelii, a znowu, gdy ci ostatni byli niewierni w swym usługiwaniu, to symboliczne plagi zarażały pozafiguralny Obóz. W. 20 – 22 podawają tylko fakty, jak zlecenia Pańskie odnośnie Lewitów w powyższej części tego rozdziału były wykonane. A ponieważ wytłumaczyliśmy te pozafigury w łączności z tymi zleceniami, więc ponowne tłumaczenie ich tutaj byłoby niepotrzebnym powtarzaniem ich.
CZAS USŁUGIWANIA LEWITÓW
(95) W pozostałej części tego rozdziału jest podany