Teraźniejsza Prawda nr 102 – 1939 – str. 73
że Małe Stadko było ukompletowane, tym samym fałszywie go przedstawia [F.P.5]; bo od jesieni 1914 roku, aż do lata 1916 utrzymywał, jako i bracia będący podówczas w Prawdzie dobrze o tym wiedzą, że spłodzenie ustało w r. 1914 z ukompletowaniem żęcia, chociaż we wrześniu 1916 zmienił swoją opinię. Na str. 85 on dowodzi, że br. Russell nigdy nie stosował tekstów Pisma św. do siebie, tym samym znowu go fałszywie przedstawia [F.P.6]; ponieważ w tomie IV, str. 757 i Z 1896, 47 zastosował do siebie wyjątki z Ew. Mat. 24:45-47 i J1″, w. Luk. 12:42-44, i wielu z nas wie dobrze o tym, że uważał się za szafarza z Przypowieści o Groszu. Wszyscy bracia tak w Betel jak i gdzie indziej wiedzieli, że br. Russell uważał się za szafarza tej przypowieści. Oprócz tego było to dość jasno wykazane przez zastosowanie do siebie pewnych doświadczeń Danielowych, gdy w miesięczniku ochotniczym „Bible Students Monthly” była poświęcona cała stronica, zawierająca rycinę, przedstawiającą go w jaskini krytyków zgrzytających nań zębami.
Częściowo fałszywie on przedstawia br. Russella (str. 56), jakoby nauczał, że dom Mojżesza to dom Izraela, lecz gdy br. Russell spostrzegł, że w pozafigurze. znaczyłoby, że Chrystus w Wieku Ewangelii musiałby posługiwać się Nowym Przymierzem nad światem (obozem), odrzucił tego rodzaju pojęcie, wbrew przesiewaczom błędnie nauczającym o Przymierzu, Pośredniku i Ofierze za Grzech w latach 1908 – 1911 (Z 1909, 30, zob. punkt 1, 2 i 3 w drugiej kolumnie), chociaż dawniej brat Russell był tego samego zdania co brat Stalin. [F.P.7]. Ten punkt jest dowodem jego nieświadomości poprawek br. Russella. Gdy na str. 58 podaje, że brat Russell uczy, iż słowa syny i córki, starcy i młodzieńcy, są użyte na określenie tych, którzy są oznaczeni przez „wszelkie ciało” w Ks. Joela 2: 28, to znowu go fałszywie przedstawia [F.P.8], bo br. Russell nigdzie tak nie uczył. A gdyby prorok miał taką myśl wyrazić, to popełniłby błąd, z powodu iż nic nie wspominał o starych niewiastach i starych pannach, które należałyby do „wszelkiego ciała” jak i ci drudzy tam wymienieni; oprócz tego musiałby z konieczności wymienić mężczyzn i kobiet w średnim wieku, którzy również powinni należeć do „wszelkiego ciała”. To pokazuje śmieszność i niedorzeczność jego poglądu, a który w dodatku wmawia w brata Russella, że to uczył, czego, jak wiemy, nie uczył. Wyrażenia „na synów i córki, starców i młodzieńców” są tylko dodane, aby wyrażały myśli dodatkowe do tych danych w wylaniu ducha dla wszelkiego ciała. Synowie, jak już wyjaśniliśmy, oznaczają. Izraela według ciała (Izaj. 60: 4), jako synów Chrystusa; córki zaś, są to poganie (Izaj. 60: 4), jako córki Chrystusa; starcy, Starożytni święci, a Młodzieńcy, Młodociani święci, jak to już podaliśmy w Ter. Prawdzie w numerach 5, 33, 47 i 67, z których prosimy jeden zobaczyć.
Jeszcze w inny sposób fałszywie przedstawia br. Russella, gdy podaje tylko jedno tłumaczenie na dany przedmiot, a potępia wszelkie inne tłumaczenia, tak jakby br. Russell podawał tylko jedno tłumaczenie, a wszelkie inne były przeciwnymi jego naukom. I dlatego twierdzi, że gdy mówimy iż obrzezka jest figurą prawdziwego i symbolicznego chrztu, to stoimy w sprzeczności z naukami br. Russella, ponieważ br. Russell uczy, że obrzezka wyobraża pozbywanie się brudów cielesnych. Przyznajemy, że ta ostatnia myśl jest właściwa, lecz dodatkowo br. Russell uczy na podstawie Kol. 2: 10 – 12, że obrzezka figuruje rzeczywisty i symboliczny chrzest (Z 1897, 70 par. 1; 1902, 174 par. 1; 1913, 29 par. 8 i 9). [F.P.9]. Podobnież używa on tłumaczenia br. Russella o Jannesie i Jambresie, jako przedstawiających
kol. 2
oponentów Prawdy czyli teologów w Nominalnym Kościele (a którą to myśl często podawaliśmy w naszym piśmie), dowodząc, że nasze tłumaczenie jest nieprawdziwe i sprzeczne z bratem Russellem, z powodu, że podaliśmy na podstawie nauk br. Russella, że przedstawiają również oponentów między ludem Prawdy. To jest jeszcze jedno fałszywe przedstawienie nauk br. Russella [F.P.10], ponieważ br. Russell tak samo tłumaczy. (Z 1909, 221; 1910, 389 – 392). Nasze tłumaczenie było, że Jannes i Jambres przedstawiają przesiewaczy w Parousii i Epifanii między ludem w Prawdzie i nominalnym Kościele. Bratu Stahn można jednak częściowo wybaczyć na tym punkcie, ponieważ zrobiono pomyłkę w druku w angielskiej Ter. Prawdzie i ta pomyłka dostała się do polskiej Ter. Prawdy z września 1924, którą nie zauważyliśmy, a gdzie podano, że Jambres wyobraża Wielkie Grono, zamiast wodzów Wielkiego Grona. Dlatego prosimy drogich braci, aby sobie poprawili to miejsce tak w polskiej jak i angielskiej Teraźniejszej Prawdzie. W polskiej z września 1924 str. 80, w drugiej kolumnie, zamiast „Jambres może ubogich typ ma Wielkie Grono”, powinno być: „Jambres, znaczy morze ubogich, typ na wodzów Wielkiego Grona”. Zaś w angielskim tak samo w P. 1921, 86.
Jeszcze inną półprawdę podaje i błędnie ją przedstawia, usiłując pobić nasze myśli, że dwanaście synów Jakuba nie wyobraża dziesięć głównych denominacji, oraz Maluczkie Stadko i Wielkie Grono, z powodu że brat Russell naucza, iż Jakub i jego dwunastu synów przedstawiają Jezusa i duchowego Izraela, dlatego według jego rozumowania, nie mogą wyobrażać to co my podajemy, gdyż takie tłumaczenie sprzeciwiałoby się tłumaczeniu br. Russella. Mógłby tak samo powiedzieć o tym, co br. Russell podaje w tomie II str. 276, gdzie przez porównanie równoległości czasu wykazuje, że dwanaście synów Jakuba wyobraża dwunastu Apostołów, a to samo sprzeciwia się objaśnieniom brata Russella, że oni przedstawiają duchowego Izraela. Obie te myśli są harmonijne i prawdziwe i żadna z nich nie pobiją naszej dodatkowej myśli. Tylko dla ciasnego umysłu wygląda ona sprzeczną, który nie może zauważyć, że we figurze może być więcej aniżeli jedna pozafigura. Bo gdy brat Russell uczy, że Józef wyobraża Małe Stadko, a Beniamin Wielkie Grono czyli prawdziwego duchowego Izraela, a w innym miejscu podaje zaś, że synowie Jakuba przedstawiają duchowego Izraela, to należy dorozumieć się, że te drugie dziesięć synów przedstawiają Nominalnego Duchowego Izraela czyli Kościół nominalny, który z punktu 1Ks. Moj. składa się z wszystkich sekt, które tworzą dziesięć głównych denominacji Chrześcijaństwa, a z punktu 4 Ks. Moj. składa się z wielu sekt. tworzących dwanaście denominacji chrześcijaństwa, które są pozafigurą dwunastu pokoleń stanowiących obóz. [F.P.11]. Z powodu iż nie rozróżnia sekt od denominacji, dlatego porywa się do fałszywego zbijania naszej myśli swoim dowodzeniem, że jest więcej aniżeli dwanaście sekt.
WIĘCEJ PÓŁ PRAWD BRATA STAHNA
I znowu pewną pół prawdą fałszywie przedstawia brata Russella jakoby on uczył, że Lewici Gersonici przedstawiają zbawiony świat. [F.P.12]. Prawdą jest, że brat Russell tak podaje w tomie VI na str. 187; lecz we Watch Tower (Z 1913, 52, 53) podaje on, że wszyscy Lewici Tysiąclecia (przedstawione we figurze przez Lewitów nie mających dziedzictwa w ziemi) staną się duchowymi, a to pokazuje, że brat Russell porzucił myśl, aby Gersonici mieli wyobrażać zbawiony świat w Tysiącleciu. Dwanaście pokoleń Izraela (a nie Gersonici) wyobrażają zbawiony świat w Tysiącleciu i po Tysiącleciu.