Teraźniejsza Prawda nr 90 – 1937 – str. 70
deszczu sprawia dużo szkody strukturze tych, co budowali: na Piasku.
(38) Lecz to jest tylko pierwszy sposób doświadczania. Nasz tekst mówi o jeszcze dwóch innych; i gdy zastanawiamy się nad nimi ostrożnie, widzimy dokładność ich doświadczenia. W tych wszystkich doświadczeniach dom zbudowany na Opoce stoi bezpiecznie i silnie, nieuszkodzony, nieosłabiony i niesplamiony. Lecz tak nie jest z domem zbudowanym na Piasku. Po każdym sposobie doświadczania staje się gorszym niż był przedtem, aż w końcu ostatnia próba zostawia go zupełnie obalonym, a części z niego pływają w wodzie i deszcz na nie leje. a wiatr zagania je tu i ówdzie.
(39) Druga rzecz, przez którą domy były wypróbowane jest w naszym tekstcie podana, jako powodzie – „i przyszły powodzie”. Powodzie, spowodowane przez rzeki, lub strumienie, wylewające na swoje brzegi, lub przez deszcz, zalewający ziemię bez trawy, lub trochę trawną przy rzekach, lub strumieniach, zawierają mieszaninę wody z ziemią, i nabierają barwy ziemi, którą ich wody zabierają. Przeto powodzie zalewające czarną, bronzową, siwą lub czerwoną ziemię nabierają odpowiednio tych samych kolorów. Nigdy nie widzieliśmy powodzi, spowodowanej przez rzeki lub strumienie, wylewające na swoje brzegi, lub przez deszcz, zalewający gołą, lub prawie beztrawną ziemię przy rzekach, lub strumieniach, żeby składała się z czystej, przeźroczystej wody. Powodzie, o których jest mowa w naszym tekstcie, widocznie były takie, które były spowodowane jednym, albo drugim z tych sposobów, a przeto ich wody nie były przeźroczyste, lecz zmieszane z ziemią – błotniste wody. W symbolach biblijnych przeźroczysta woda, niemieszana przedstawia czystą Prawdę w jej pragnienie zaspakajających i odżywiających skutkach. Jan pokazuje to w Obj. 21:6; 22:1, 2, 17, gdy mówi o czystej, jak kryształ. Prawdzie Tysiąclecia nie zmieszanej z błędem pod symbolem wody żywota. Inne ustępy Pisma Św. przedstawiają taki sam symboliczny użytek tego słowa. (Iz. 12:3; 35:7; 41:17, 18; 44:3; Ezech. 36:25; Jana 3:5; 4:10-15; Efez. 5:26; 2 Piotra 2:17; 1 Jana 5:6, 8.) Pismo Św. także mówi o wodach Prawdy, które były symbolicznie zabłocone – „mącicie” – nogami fałszywych pasterzy, mącone, t. j., mieszali błąd i Prawdę i to podawali trzodzie Pańskiej. (Ezech. 34:18, 19.) Z tego widzimy, że symbole, tyczące się naszego tekstu, nasuwają myśl, że powodzie naszego tekstu reprezentują mieszaninę Prawdy z błędem. Więc drugim czynnikiem doświadczającym te dwa symboliczne domy – struktury wiary i charakteru zachowawców koron i utracjuszy koron – jest mieszanina Prawdy z błędem. Jeżeli nasze wyrozumienie symbolów i czasu wypełnienia się tego tekstu jest właściwe, to mamy rozumieć, że teraz mieszanina Prawdy i błędu doświadcza tak zachowawców, jak i utracjuszy koron.
BŁĄD PRÓBĄ DLA LUDU BOŻEGO
(40) Jest to rzeczywiście ta rzecz, co teraz ich doświadcza. Szatan jest za przebiegłym, aby miał dać niemieszany i przeźroczysty błąd przez którekolwiek ustne narzędzia, które on używa, aby dać swoje myśli ludowi Pańskiemu; ponieważ kto by wtenczas przyjął to, jeżeliby wiedział, że jest zupełnie błędnem? On ma nadzieję aby skutecznie odwieść od Prawdy, a wprowadzić w błąd przez zmieszanie Prawdy z błędem i uczynienie z tej częściowej Prawdy, jaką ktoś posiada, takiej rzeczy, która prowadzi ku błędowi, którego on chce wpoić. To jest także jednym z jego sposobów krzewienia błędu wśród innych oprócz prawdziwego ludu Bożego. Dlatego widzimy teraz ogromną ilość błędu, zmieszaną z Prawdami, jakich lud Boży się trzymał w czasie Parousji. W przedstawianiu tej mieszaniny za Prawdę Szatan używa wodzów Lewickich pisanem i ustnem słowem za swoje narzędzia. Chwilowe popatrzenie się w około nas na to. co przychodzi przez czasopisma, książki, broszury i broszurki, gazetki i ulotki, rozpowszechniane pomiędzy ludem w Prawdzie, i chwilowe posłuchanie mów wielu pielgrzymów, posiłkowych pielgrzymów i starszych, i rozmów większości ludu w Prawdzie, przekona nas, że taka symboliczna powódź doświadcza wszystkich nowych stworzeń na ziemi. Np., nie wszystko, co wychodzi w Strażnicy jest Prawdą lub błędem. Tam jest wiele Prawdy, np.. to co oni przedrukowują z pism naszego Pastora; lecz tam jest wiele błędu zmieszanego z tą Prawdą, zwłaszcza w pismach J. F. Rutherforda, głównego mówczego narzędzia Szatana między ludem w Prawdzie. W jego pismach jest szatański wysiłek wciąż czyniony, aby uczynić Prawdę o stopień bliższą do błędu.
(41) Przytoczymy niektóre z tych błędów, ukazujących się w pismach Towarzystwa: Nie ma tymczasowego usprawiedliwienia: ofiarowanie się jest przy bramie; zasługa Chrystusowa nie była złożona na Kalwarji, lecz po wniebowstąpieniu; śmierć Chrystusa jest nie konieczną, aby zadowolnić Sprawiedliwość: Kościół jest częścią Arcykapłana i uczestniczy w ofierze za grzech tylko po swojem uwielbieniu; pierworodni egipscy są figurą na kler, jako taki: nie ma Młodocianych Św.: pozafiguralny Elijasz został przemieniony w pozafiguralnego Elizeusza i oboje są figurą nie na klasy, lecz na pracę; siedemdziesiąt cykli jubileuszowych kończy się w 1925 r. i wiele jest błędów połączonych z tem: zamieszanie odnośnie przypowieści o groszu, pannach, grzywnach, talentach, owcach i kozłach, szacie weselnej, pszenicy i kąkolu i szaty sprawiedliwości; Szatan miał prawo panować do 1914 r. nad rodzajem ludzkim; zamieszanie odnośnie ewangelji królestwa i czasu na nie, o gwiaździe w Betlejem i mędrcach, o ostrym końcu miecza, o trzech częściach i ogniach Zach. 13:8. 9, i o związanych i więźniach Izaj. 61:1; wszystkie nowe stworzenia, jako takie, umierają; wierni zwolennicy Towarzystwa są „ostatkiem” i „onym Sługą”; ci. co są „przeciwni” są człowiekiem grzechu i złym sługą: nowe narodzenie następuje w obecnem życiu i nie ma różnicy pomiędzy niem, a spłodzeniem z Ducha: Diabeł zbudował Piramidę: (dwa lata temu) Filadelfijski Kościół był od 1874 do 1918 r., a od tego czasu był okres Laodyceński; (teraz) wszystkie siedem kościołów istniało współcześnie i to od 1879 do 1918 r.; Obj. od 4 do 22 rozdziału wypełniało się i miało się wypełnić od 1918 r.; nie mamy wyrabiać charakteru; Enoch skosztował śmierci; zamieszanie odnośnie żalu za grzechy, wiary, nawrócenia i poświęcenia; nasz Pastor nadal kieruje pracą Towarzystwa: 50-letnie żniwo; praca pozafiguralnego Eliasza zaczęła się w 1874 r., a skończyła się w 1918 r.; namaszczenie (które uczniowie otrzymali przed Zesłaniem Ducha Św.) nie nastąpiło, aż dopiero pomiędzy zmartwychwstaniem Chrystusowym, a wniebowstąpieniem; było 19 Apostołów; nie potrzeba więcej dawać specjalnej uwagi zarysom czasowym; Duch jest teraz wylany na wszelkie ciało; nowa dyspensacyjna praca zaczęła się dla Maluczkiego Stadka w r. 1919; Szatan był w niebie do 1914 r.; radość zaczęła się w niebie w r. 1914, gdy Szatan był wyrzucony; nominalny kościół został zupełnie odrzucony od r. 1918; Jezus przyszedł do świątyni w r. 1918; czas od paź. 29 R.P. do kw. 33 R.P. jest równoległy z okresem od paź. 1914 r. do kw. 1918 r.; Mal. 3:1-4 stosuje się do 1918 r. i nadal: Mat. 24:4-14 stosuje się od r. 1914 i nadal; ziemia nie była odkupiona; wykroczenia przeciwko okupowi przynajmniej w dziewięciu punktach; Bóg nie przewidział upadku Adama;