o którem mówimy? Co za pytania on chciał zbadać? Kiedy w stosunku do tej 'opowodzi” on zadał te pytania? Jak on zadał pozafiguralne pytanie? Co on pobudził? Czyje zainteresowanie było o wiele później pobudzone przez jego pisma? Gdzie ten rozkrzewił pracę Wtórego Przyjścia? Kto, przeto był mężem, którego nasz Pastor słyszał zadać pytanie w. 6?

      (24) Co to był za mąż, który stał z tej samej strony rzeki, co br. Russell? Co za dwa fakty dowodzą, że on nie był tym mężem z drugiej strony powodzi? Dlaczego p. Barbour jest włączony w tę scenę? Kto to był za mąż, który stał nad wodą onej rzeki, obleczony w szatę lnianą? Co on uczynił według wierszu 7? Co jego stanie nad wodą reprezentuje? Jego lniane szaty? Jego podniesienie obydwóch rąk? Jego przysięga? Danielowe widzenie tej sceny w. 5-7?

      (25) Co to reprezentuje, że Daniel nie rozumiał (w. 8>? Jego pytanie? Odpowiedź Gabryjelowa? Dlaczego było ważnem, że br. Russell nauczy; się, że rzeczy, które nie są na czasie nie mogą być zrozumiane? Że, gdy jest na czasie, to Prawda stanie się jasną? Co za ilustracja przedstawia obie strony tego przymiotu Prawdy? Co za dobrą lekcję otrzymał br. Russell w. 10? Dlaczego on miał nauczyć się tej lekcji? Którzy to byli ci niezbożni w. 10? Sprawiedliwi? Co za korzyścią byłoby dla sługi Prawdy poznać tę zasadę, jako stosującą się do sprawiedliwych? Co można powiedzieć o tych dwóch lekcjach, jako tyczących się naszego Pastora?

      (26) Co nie było Danielowi dane do zrozumienia? Co było mu dane zrozumieć? Gdzie to jest przedstawione? Co łączność pomiędzy w. 10 a w. 11, 12 wskazuje? Co za trzy zmiany w tłumaczeniu pokażą to? Według w. 10, 11, kiedy pierwszy okres na wyrozumienie Prawdy zaczął się w czasie końca? Przez co ten rok był symbolizowany? Co potem dane było Danielowi widzieć? Co Gabryjel reprezentuje w oznajmieniu Danielowi tych faktów? Co przeto nasz Pan dał br. Russellowi zrozumieć? Co dowodzi, że jemu było dane widzieć te rzeczy?

      (27) Co słowa Gabryjelowe, „Idź do miejsca twego” nie znaczą? Co one znaczą figuralnie i pozafiguralnie? Co wyrażenie :ra odpoczniesz” znaczy, figuralnie i pozafiguralnie? Co wyrażene, „zostaniesz w losie Twoim aż do skończenia dni,” znaczy figuralnie i pozafiguralnie? Co wyrażenie, „aż do skończenia dni,” nie znaczy? CO ono znaczy pozafiguralnie?

      (28) Co to będzie za nagroda? Ile Eleazarów było podczas Wieku Ewangelji? Jakim Eleazarem był pierwszy? Kto nim był? Jakim Eleazarem był drugi? Kto nim był? Ile ich będzie w Tysiącleciu? Jakimi oni będą? Kto nimi będzie? Jaki każdy z nich będzie miał dział? Jaka będzie różnica pomiędzy ich dozorami? Co za stanowisko ten urząd dowodzi, że br. Russell będzie wtedy miał? Jak zacytowane ustępy Pisma Św., dowodzą tym odpowiedziom danym na powyższe pytania? Co ten fakt pomaga nam do zrozumienia odnośnie Pisma Św., odnoszącego się do br. Russella? Jakie całe księgi dają figuralne proroctwa o nim? Jak jeszcze Pismo Św. odnosi się do niego? Jego pisma są wypełnieniem czego w nauczaniu? Dlaczego nasze badanie Daniela – Figury i Pozafigury jest na czasie względem Wielkiego Jezusa? Dlaczego głoszenie o Danielu było na czasie zeszłej (1934 r.) wiosny i lata? Wydanie tego w angielskiej Prawdzie w 1934 roku? Co jest stosowną modlitwą względem niego?

kol. 1

SPRAWA C. KASPRZYKOWSKIEGO
PO RAZ CZWARTY

      C.K. gubi jedną prawdę po drugiej, a to jest Boskim sposobem wskazania, że go Bóg odrzucił. C.K. mówi, że on odrzuca nasze tłumaczenie 3 Moj. 12, o oczyszczeniu matki, która porodziła syna lub córkę, ponieważ on twierdzi, że znajduje błędy w Strażnicy, które nie były naprawione przez, br. Russella, tylko że my naprawiliśmy je. Na to odpowiadamy: (1) Br. Russell nie naprawił wszystkich swoich pomyłek do roku 1914; ale naprawił wszystkie swoje pomyłki do paź., r. 1914, o ile one tyczyły się nauk, ćwiczących Maluczkie Stadko. Pozostawił niektóre nauki, nietyczące się ćwiczenia Maluczkiego Stadka, a bez poprawienia ich, o czym figura matki, która porodziła córkę dowodzi, że tak miało być. Gdy czas właściwy nadszedł, poprawiliśmy takowe; lecz nie nauki ćwiczące Maluczkie Stadko. Takie nauki, ćwiczące Maluczkie Stadko, a nie nauki, ćwiczące Wielkie Grono i Młodocianych Św.. były zobrazowane przez matkę syna. Niech C.K. wskaże jedna pomyłkę w nauce ćwiczącej Maluczkie Stadko, która nie była naprawiona do paź. 1914 r., a niech nie twierdzi bez wykazania, że nasz Pastor nie naprawił wszystkich swoich pomyłek. Pamiętajmy, że oczyszczenie matki syna odnosi się tylko do oczyszczenia nauk, ćwiczących Maluczkie Stadko i sług, którzy je zastosowują. My nie wiemy o żadnych z takich, których on nie naprawił do paź. 1, roku 1914, lecz wiemy, jak to figura matki z córką uczy, że on pozostawił niektóre inne nauki nie poprawione. Potem C.K. odrzuca naszą naukę o 10 językowych grupach w Europie, mówiąc, że one nie są 10 rogami bestii z Obj. 17, rzekomo twierdząc, że Turcja nie jest chrześcijańskim, lecz Mahometańskim państwem i, że z tego powodu nigdy nie popierało katolickiego Kościoła. On rozumuje jako byśmy nauczali, że ta niewiasta siedziała na Tureckim rogu. Nie wierzyliśmy tak nigdy, ani nauczaliśmy tego. On tylko stawia słomianego człowieka i wywraca go kopniakiem. Ta niewiasta siedziała na siedmiu głowach (Obj. 17: 9), a nie na dziesięciu rogach. Turcja jest jednym z dziesięciu rogów, a nie jedną z siedmiu głów. Ten jego zarzut dowodzi, że nie zna tego, jest zagmatwany w tej sprawie, lub umyślnie przekręca ten punkt. Obawiamy się, iż umyślnie przekręca tę sprawę, ażeby pozyskać, lub utrzymać swych uczni.

kol. 2

      Dnia 18-go stycznia zwołał zebranie dla wszystkich grup ludzi w Prawdzie, aby dyskutować Epifanię. Na tym zebraniu powiedział, że Parousia nie jest okresem 40-letnim, lecz mającym 1000 lat. W tym on używa oszukańczych metod J.F.R.’a. Kładzie nacisk na jedną stronę prawdy, a przeczy, lub ignoruje wszystkie inne. W ten sam sposób pismo, Dawn (ang. Brzask) z kwietnia, r. 1935, str. 13, o którego artykule dopiero co dowiedzieliśmy się, traktuje ten przedmiot tak, jak następująca cytata dowodzi: „Paweł mówił, że Pan zniszczy antychrysta 'jasnością (epiphaneia) Swej parousii. To greckie słowo epiphaneia jest właściwie przetłumaczone jasność, lub jasne przyświecanie. Niektórzy błędnie mniemali, że to słowo odnosi się do jakiejś drugiej fazy, lub późniejszego okresu obecności naszego Pana – jakoby Jego Parousia miała potrwać do jakiegoś czasu, a wtedy Jego Epiphaneia ma się zacząć. Lecz my wierzymy, iż jest to samo przez się widoczne, że słowo parousia odnosi się do całego tysiącletniego okresu obecności Chrystusowej, a zaś słowo epiphaneia określa pewne rzeczy, które mają być dokonane podczas Parousii. Odnośnie tego punktu cytujemy z potwierdzeniem z broszurki, wydanej wiele lat temu, zatytułowanej „Powrót Naszego Pana”, jak następuje: Epifania (zajaśnienie) naszego Pana i Jego apokalipsa (objawienie) rozpoczęła się wkrótce po Jego paruzji; jasność Jego obecności jest widoczna teraz dla tych, którzy chodzą w 'światłości’ – dla tych, którzy nie pozostają w ciemności ze światem. Jest to jasność umysłowa, jasność dla ócz naszego wyrozumienia, a nie dla ócz naturalnych. Epifania naszego Pana już poczyna wywierać swój wpływ także i na świat; chociaż nie przez jego oczy wyrozumienia, ponieważ świat nie ma wzroku odpowiedniego, by ujrzeć rzeczy duchowe; to jednak obecność Pańska oddziaływa na świat przez zwiększanie się umiejętności na każdy przedmiot.

      Odpowiadamy na te jednostronne przedstawienia niektórych myśli naszego Pastora odnośnie tych dwóch słów jak następuje: Biblia, jak to nasz Pastor słusznie twierdził, o ile się tyczy Wtórego Przyjścia naszego Pana, używa słowo parousia w trzech znaczeniach: (1) w znaczeniu 40-letniego żęcia, tj., od 1874 r. aż do czasu ucisku, r. 1914. (Mat. 24:3, 27, 37, 39; 2Tes. 2:1); (2) w znaczeniu 80 lat od 1874 do 1954, jednak nasz Pastor nie widział, że Epifania będzie trwała 40 lat, gdyż nie było na czasie,

poprzednia strona – następna strona