Teraźniejsza Prawda nr 85 – 1936 – str. 84
miłość, według której Ojciec postępuje i w której się kocha. Boska miłość bezinteresowna jest rozkoszowaniem się w dobrych zasadach, rozkoszą i sympatyjną jednością z tymi, których charaktery są w jedności z dobremi zasadami, litowaniem się z wszystkimi, których charaktery nie są w jedności z dobremi zasadami i postępowaniem w duchu ofiarniczym, w celu krzewienia dobrych zasad. Tak więc miłość jest połączona z szafarską doktryną unitarjanizmu. Przeto misa Pozafiguralnego Ahiry naprawia każde postępowanie ludzkie, przekraczające taką miłość-bezinteresowna, jako odrębną od miłości obowiązkowej. Z tego powodu on naprawił kady zarys samolubstwa i światowości, który wykazaliśmy w naszym lipcowym wydaniu, co Pozafiguralny Pagijel naprawił, jakoteż każdy zarys grzechu, co ten ostatni wykazał. Przez takie uczynienie on pokazał, że jego miejsce słusznie jest na północnej stronie pozafiguralnego Przybytku. Nie będzie potrzeba dawać szczegółów o jego naprawieniach różnych zarysów samolubstwa, światowości i grzechu; ponieważ to byłoby tylko powtarzaniem tego cośmy już przedstawili o misach trzech poprzednich książąt. Ale ta czynność powinna, jako część misy Pozafiguralnego Ahiry, być nadmieniona tu w ogólny sposób, ażebyśmy mogli właściwie widzieć jak obszerną była jego misa.
(16) Pozafiguralny Ahira ofiarował swoją czaszę- nauki zbijające przeciwko przeczącym naukom użytym w atakowaniu jego nauk. On najpierw wykazał, że nauka o trójcy jest w sprzeczności sama z sobą, co do jedności Bożej, ponieważ trzy nie może być jeden! Potem on wykazał. że nauka o Chrystusie, że On jest Bogiem i człowiekiem jest również sprzeczna sama z sobą. I on wykazał, że żadna z tych nauk nie jest wyraźnie nauczana w Piśmie Św., ale jest oparta na domysłach przeciwnych jasnym ustępom Pisma Św. On potem udowodnił z Pisma Św., że Chrystus nie jest Bogiem (1) z ustępów których „ortodoksy” zacytowali na dowód, że On jest (Ew. Jana 17:15; 1:1. 2; Filip. 2:5-8; Do żyd. 1 :1-4, 8, 9) ; (2) z ustępów, gdzie Jezus zaprzecza, że On jest Bogiem (Jana 8:28, 29, 54; 5:19, 26, 36; 6:58; 12:49, 50; 14:24, 10; 10:37); (3) z całej osnowy Pisma Św., która stawia Boga ponad Niego, a Jego niżej od Boga; (4) ze źródła tej nauki, że Pismo Św. nie jest źródłem, ale filozofja Platoniczna. Na twierdzenie „ortodoksów” że modlitwa, zasyłana do Chrystusa odwodzi że On jest Bogiem, unitarjanie odpowiedzieli przez pokazanie, że Jego wywyższenie do prawej ręk i Bożej, jako Jego Vicegerent (Zastępca Rządcy) usprawiedliwia nasze modlenie się do Niego, jako przedstawiciela Bożego. Na „ortodoksów” twierdzenie, że Jego istnienie przedtem zanim stał się człowiekiem dowodzi, że Chrystus był Bogeim, tych kilku unitarjanów, którzy wierzyli w osobiste przedludzkie istnienie Chrystusa odpowiedziało przez wykazanie, że on był podwładny Bogu zanim stał się człowiekiem Chrystusem Jezusem. „Ortodoksi” odwołują się na ustępy, które odnoszą się do Jego autorytetu, władzy, przymiotów i dzieł, jako dowody, że On jest Bogiem. Pozafiguralny Ahira dowiódł, że były Jego, jako Vicegerenta Bożego i przeto nie dowodzą, że On jest Bogiem. On potem wziął ustępy, użyte na udowodnienie trójcy i pokazał, że one nie udowodniły jej: (1) Niektóre były fałszywemi dopiskami, lub przekręconemi ustępami (Dz. 20:28; 1 Tym. 3:16: 1 Jana 5 :7) ; (2) Niektóre były błędnie przetłumaczone (Filip. 2:5; Jana 1:1, 2) ; (3) Niektóre odnoszą się do Boga, a są błędnie zastosowane do Chrystusa (Rzym. 9:5; 1 Jana 5: 20) ; (4) Chociaż niektóre odnoszą się w tej samej łączności do Ojca, Syna i Ducha, to one nie mówią o nich, jako o trójcy. (Mat. 28:19; 1 Kor. 12:4-6; 2 Kor. 13:13.) Tym sposobem Pozafiguralny Ahira odpowiadał nań
kol. 2
i zbijał argumenty cytowane na dowód, że Chrystus jest Bogiem, a Bóg jest trójcą. Nie będzie potrzeba tu podować jego argumentów, któremi zbił naukę o nieśmiertelności duszy i wiecznych mękach, które to argumenty nasi czytelnicy dobrze znają. W czynieniu tych rzeczy on ofiarował swoją czaszę-nauki zbijające, i skutecznie obronił swoją szafarską doktrynę.
(17) On w podobny sposób ofiarował swoją łyżkę- ćwiczenia w sprawiedliwości-nauki etyczne. Jego szafarską doktryna bardzo nadawała się do ćwiczeń (instrukcji) w sprawiedliwości, ponieważ miłość Boża jest tym wielkim przykładem wystawionym przez lud Boży, aby ją naśladował. To umożliwiło Pozafiguralnemu Ahirze kłaść nacisk na miłość Boga, Chrystusa, braci, świata i nieprzyjaciół. Wielka miłość Boża ku świętym i grzesznikom stała się podstawą jego napomnień, aby miłować braci, świat i nieprzyjaciół. To również zdaje nam sprawę z wielkich wysiłków, jakie unitarjanie uczynili, aby praktycznie wyrazić, swoją miłość do swych bliźnich. Przeto, że przedstawiliśmy szczegóły w tej łączności z łyżką dwóch poprzednich książąt, nie będziemy tutaj dalej o tern opisywać, gdyż to byłoby po większej części powtórzeniem tych rzeczy, podanych w ostatnich dwóch artykułach.
PYTANIA BEREAŃSKIE
(13) Czego pozafigurą było starcie się Serwetusa z Kalwinem i jego Kościołami? Co ca dwa motywy pobudzały Kalwina? Co one dowodzą o nim osobiście i jako o przedstawicielu swego kościoła? Co za szkoda była wyrządzona charakterowi Kalwina przez okazywanie mu podległości? Co Serwetus nie okazywał mu? Dlaczego Pan tego nie chciał? Co zmniejsza winę Kalwina w jego postępowaniu? Co musimy trzymać przeciwko niemu? Jak jego teorja i praktyka zgadzała się odnośnie prześladowania? Jak jego niestateczność poskutkowała na jego charakterze i jego reputacji? Jak my powinniśmy czuć się z tego?
(14) Od czego i do czego powinniśmy przystąpić? Co było misą pozafiguralnego Ahira? Co wszyscy trynitarjanie czynią? Co jego misa uczyniła temu? Czem on to nazwał? Co za praktykę trynitarjanizmu on naprawiał? Co on uczynił z ubóstwianiem Marji? Dlaczego? Co za zniewagę, uczynioną Ojcu, on naprawiał? Czyim celem była ta zniewaga? Co za bałamuctwo on naprawiał w trynitarjanizmie? Jakie jeszcze zło obejmuje nauczanie o trynitarjanizmie? Co on z tern uczynił? Co za trzecie zło obejmuje nauczanie trynitarjanizmu? Co on z tem uczynił? Za nauczanie jakich jeszcze błędów on ich strofował? O co on ich oskarżał za takie nauki? Okrutniejszym niż kogo oni przedstawili Boga tym sposobem? Co jest zsumowaniem misy pozafiguralnego Ahira odnośnie trynitarjanizmu?
(15) Co jeszcze pozafiguralny Ahira naprawił? Co jest bezinteresowną miłością Bożą? Z czem jest ta miłość połączona? Jakie więc postępowanie jego misa naprawia? Co za trzy sposoby postępowania on naprawiał? Kto czynił tak samo pod tym względem? Co on pokazał? Dlaczego tutaj nie badamy szczegółów tych trojakich form naprawień? Co trzeba tu nadmienić?
(16) Co jeszcze ofiarował pozafiguralny Ahira? Co on wykazał cdnośnie nauki o trójcy? Odnośnie nauki, że Chrystus był Bogiem i człowiekiem? Co on jeszcze wykazał negatywnie i pozytywnie? Którymi ustępami z Pisma św. on udowodnił, że Jezus nie jest Bogiem? Jak te ustępy, które „ortodoksi” używali na dowód boskości Jezusa, dowodzą przeciwnie? Jak słowa Jezusa dowodzą o tem? Jak osnowa Pisma św. wskazuje, że Bóg jest ponad Chrystusem? Jak źródło, z którego ta nauka wychodzi, dowodzi o tej nauce? Jak ten argument był obalony, który twierdzi, że Jezus musi być Bogiem, ponieważ modlitwy są zasyłane do Niego? Jak ten argument uzasadniony na Jego poprzedniem istnieniu był obalony? Jak argument „ortodoksów” uzasadniony na Jego wiadzy, autorytecie, przymiotach i dziełach był obalony? Co pozafiguralny Ahira uczynił w odpowiedzi na argumenty „Ortodoksów”, uzasadnione na różnych tekstach Pisma Św., rzekomo dowodzących naukę trójcy? Jakimi czterema sposobami on odpowiedział na te argumenty? Co nie będzie koniecznem tu podawać?
(17) Co jeszcze ofiarował pozafiguralny Ahira? Co ona przedstawia? Do czego naturalnie jego szafarską doktryna się nadawała? Dlaczego? Co ona umożliwiła go uczynić? Czem stała się wielka miłość Boża do świętego i do grzesznika? Z czego jeszcza to nam zdaje sprawę? Dlaczego szczegóły tu nie są podane?