Teraźniejsza Prawda nr 83 – 1936 – str. 60
nie używa cyfr na liczby. Zamiast cyfr oni używają głoski abecadła. Alfa, pierwsza głoska greckiego abecadła, zastępuje cyfrę 1; Beta, druga głoska, 2; Gamma, 3, Itd. Każde greckie słowo przeto jest arytmetyczną sumą, osiągniętą przez zliczenie wartości jego głosek. Natomiast słowozbiór tego całego rodowodu zawiera 72 słów. Jeżeli się wypisze liczbową wartość każdego słowa z tych 72, suma całego słowozbioru wyniesie 42, 364, czyli 6, 052 siódemek, z których słowa pod a-b mają 9, 821, czyli 1, 403 siódemek; pod g-d 1, 904 czyli 272 siódemek; e-z 3, 703, czyli 529 siódemek th-r 19, 264, czyli 2, 752 siódemek; s-ć (ang. s-ch) 7, 672, czyli 1, 096 siódemek.
„Przeto odnośnie liczbowej wartości słowozbioru ten rodowód jest także ułożony według planu siódemek.
„5. Te 72 słowa tego słowozbioru trafiają się w 90 formach. Jeżeli napiszemy liczbowe wartości tych 90 form, ich suma wyniesie 54.075, czyli 7725 siódemek; z których słowa pod ad, mają 11.900, czyli 1700 siódemek; e-th, 4, 739, czyli 677 siódemek; pod i; 14.287, czyli 2041 siódemek; pod s. 4956, czyli 708 siódemek; t-ć, 8, 883, czyli 1269 siódemek. Więc liczbowe wartości form tego słowozbioru są także uplanowane na wzór siódemek.
„Przeto nie tylko przez pierwszą połowę tego rodowodu, ale przez cały przenika szeroko wypracowany plan siódemek.
„Jak mówiliśmy poprzednio, słowozbiór tego ustępu ma 72 słowa, czyli dziewięć ósemek. Z tych czterdzieści, czyli pięć ósemek, zaczynają się samogłoską, a trzydzieści dwa, czyli cztery ósemki, zaczynają się spółgłoską. Tak jak w pierwszej połowie rodowodu, tak też i tu podział na samogłoskowe wyrazy i spółgłoskowe wyrazy jest według planu liczbowego. W następujących zarysach rzecz ma się tak samo: Według części mowy te 72 słowa są podzielone także przez ósemki, rzeczowniki licząc 56, czyli 7 ósemek, a nie rzeczowniki 16, czyli 2 ósemki. I z tych 56 rzeczowników, czyli 7 ósemek, 32, czyli 4 ósemki, zaczynają się samogłoską, a 24, czyli 3 ósemki, zaczynają się spółgłoską. Ho, the, będąc słowem zdarzającym się 56 razy, czyli 7 ósemek. A główne słowo tego rodowodu, gennao, spłodzić, zdarza się czterdzieści razy, czyli pięć ósemek. Słowa w więcej niż jednej formie liczą 40, czyli 5 ósemek; słowa, znajdujące się w Nowym Testamencie w jednej tylko formie, trzydzieści dwa, czyli 4 ósemki. Zaś słowa użyte tylko przez Mateusza tutaj liczą czterdzieści, czyli pięć ósemek; a te użyte ponownie przez Mateusza liczą 32, czyli 4 ósemki.
„W końcu Rodowód Pana Jezusa przez Łukasza znajduje się w Ew. Łuk. 3: 23 – 28. Jeżeli teraz weźmiemy oba rodowody i będziemy się z nimi obchodzić, jakoby z jednym ustępem, to znajdziemy, że składa się z 128 słów, czyli 16 ósemek, z których Mateusz używa 72, czyli 9 ósemek, a Łukasz używa 80, czyli dziesięć ósemek. Mateusz ma 48 słów nie znajdujących się u Łukasza, czyli 6 ósemek; Łukasz ma 56, czyli 7 ósemek, nie znajdujących się u Mateusza; gdy zaś 24, czyli 3 ósemki, są pospolitymi obydwom Mateuszowi i Łukaszowi.
„Przeto cały ten rodowód przenika plan ósemek, jak również siódemek.
„Dlatego, jak było wykazane, Mateusz albo musiał mieć przed sobą, gdy pisał, resztę Nowego Testamentu, lub też jakieś porozumienie z wszystkimi pisarzami tegoż odnośnie użytku pewnych słów [i że oni wspólnie wypracowali wiele tych zarysów liczbowania] lub też wszystkowiedzący Bóg był Autorem Biblii i Natchnicielem jej pisarzy. Co do pierwszej alternatywy, tj., że Mateusz pisał mając resztę Nowego Testamentu przed sobą, powinniśmy powiedzieć, że ta sama metoda Liczbowej argumentacji stosowałaby się do każdego innego pisarza Nowego Testamentu (i to samo także tyczy się pisarzy Starego Testamentu) dowodziłoby, że każdy jeden z nich miał księgi tych wszystkich innych pisarzy przed sobą, co znaczyłoby, że każdy z nich pisał swoją księgę wpierw i każdy pisał swoją księgę ostatnio – niemożliwe rzeczy! Co do drugiej części pierwszej alternatywy – tj., że oni wszyscy byli w porozumieniu ze sobą, co do słów, które oni będą używali pospolicie, i słów, których każdy z nich będzie unikał i co do liczbowej wartości każdego, Jak również co do liczbowych kombinacji i szczegółów, – powinniśmy powiedzieć, że to jest niemożliwą rzeczą dla istot ludzkich, nie mówiąc już nic o niemożliwości napisania swoich powieści przy takich okolicznościach tak naturalnie i z taką prostotą; ich proroctwa tak wzniosłe i piękne, a ich rozumowania tak jasne i postępowe. Druga część alternatywy – tj., że wszystkowiedzący Bóg był Autorem Biblii i Natchnienicielem jej pisarzy jest jedynym możliwym wyjaśnieniem zjawiska Biblijnego liczbowania.] Z liczbowania tego ustępu przychodzimy do tej samej konkluzji, gdyż on dzieli swój słowozbiór przez ósemki na słowa użyte ponownie przez tych drugich pisarzy, i na te przez nich wcale nie używane.
„Jak mówiono powyżej, liczba słów w słowozbiorze Mat. 1: 1 – 17 wynosi 72, wielokrotność liczby osiem. Ona jest też wielokrotnością
kol. 2
liczby dziewięć, mając osiem dziewiątek. A więc te 72 słowa trafiają się w dziewięćdziesięciu formach, czyli dziesięciu dziewiątkach; z których 36, czyli cztery dziewiątki trafiają się w tym ustępie, lecz nie trafiają się nigdzie indziej w Nowym Testamencie, a 54, czyli sześć dziewiątek, nie trafiają się tylko wyłącznie w tym rodowodzie. A z tych 54, osiemnaście, czyli 2 dziewiątki nie trafiają się więcej w Ew. Mateusza, a 36, czyli 4 dziewiątki, trafiają się znowu w Ew. Mateusza.
„Przeto plan dziewiątek, jak również siódemek i ósemek przenika cały ten rodowód.
„Szeroko wypracowany plan daje się przeto zauważyć przenikając nawet najpierwszą część greckiej Biblii i ten liczbowy układ uzdolnią nas wyświetlić zagmatwania tekstowe, co dotąd żadnym innym sposobem było nie możliwe wyjaśnić. W tych papierach będzie pokazane, że taki sam układ znajduje się w całej Biblii.
EW. MATEUSZA 1:18-25
„W tym ustępie jest 161 słów, czyli 23 siódemek, z słowozbiorem 77 słów, czyli 11 siódemek, które trafiają, się w 105 formach, czyli 15 siódemek. Liczbowa wartość tego słowozbioru 77 słów jest 51, 247, czyli 7, 321 siódemek. Przeto, że anioł przemawia do Józefa w tym ustępie, te 77 słów tego słowozbioru są podzielone przez siódemki w ten sposób: on używa 28 słów, czyli 4 siódemki, a nie używa 49, czyli 7 siódemek i to samo jest prawdą o tych 105 formach: ten anioł używa 35, czyli 5 siódemek, a nie używa 70, czyli 10 siódemek.
„Te 77 słów słowozbioru są podzielone na trzy następujące abecadłowe grupy siódemek: słowa pod a mają siedem; pod b-t, 63, czyli 9 siódemek; pod y-o, siedem. Te 161 [23 siódemek] napotkań tych 77 słów słowozbioru są podzielone abecadłowo tym sposobem: słowa pod a-e, trafiają się 63 razy, czyli 9 siódemek; pod i-aj (ang. ee-i), 14, czyli 2 siódemki; pod k, także 14; l-ó, 70, czyli 10 siódemek. Te 28 słów użytych przez anioła, z których 7 są czasownikami, a 21, czyli 3 siódemki, są nie czasownikami, są podzielone abecadłowo w ten sposób: ag ma 7; d-ł, 7; k-o, 7; p-f (ph), 7.
„Liczbowa wartość tych słów, 51, 247, jest podzielona tak: te sześć słów nie znajdujących się nigdzie indziej w Ew. Mateusza mają 5, 005, czyli 715 siódemek, z których słowo Emmanuel, nie znajdujące się nigdzie indziej w Nowym Testamencie, ma 644, czyli 92 siódemek. Te sześć słów mają ponadto 56 głosek, czyli 8 siódemek. Słowa tego rodowodu, które znajdują się także w innej części Ew. Mateusza mają 46, 242, czyli 6, 606 siódemek.
„Z tych 105 form 77, czyli 11 siódemek, trafiają się tylko raz; i 28, czyli 4 siódemki, trafiają się więcej niż raz; 35, czyli 5 siódemek, są czasownikami; i 70, czyli 10 siódemek, są nie czasownikami. Z tych 70 nie czasowników 7 są imiona własne, i te mają 42 głoski, czyli 6 siódemek, z których słowa pod de mają 14, czyli 2 siódemki, a im, 28, czyli 4 siódemki. Abecadłowo te 105 form są podzielone tak: słowa pod a mają 14, czyli 2 siódemki; g-r, 70, czyli 10 siódemek; s-ó, 21, czyli 3 siódemki. 161 ich napotkań są podzielone abecadłowo tak: a-g, 35, czyli 5 siódemek; d-i (ang ee), także 35; th-s, 63, czyli 9 siódemek; t-ó, 28, czyli 4 siódemki. Akurat siedem form mają pod sobą podpisaną Jotę [t. j głoskę i pod niektórymi samogłoskami]. Na ostatek liczbowa wartość tych 105 form jest 65, 429, czyli 9, 347 siódemek, które są podzielone abecadłowo tak; a-d, mają 15, 526, czyli 2, 318 siódemek; następnie e-p, 32501, czyli 4, 642 siódemek; r-ó, 17, 402, czyli 2, 486 siódemek. Największa wartość, 1, 770, i najmniejsza, 8, mają jako swoją sumę 1, 778, czyli 254 siódemek.
„Znowu: prosty słowozbiór i słowozbiór form maja 29 słów pospolitych sobie; te trafiają się 56 razy, czyli 8 siódemek, i mają liczbową wartość 10, 255, czyli 1, 465 siódemek. Liczba form nie znajdujących się nigdzie indziej w Ew. Mateusza, chociaż znajdujących się gdzie indziej w Nowym Testamencie, jest 14, czyli 2 siódemki, z liczbową wartością 8, 715, czyli 1, 245 siódemek. A cała liczbowa wartość tego całego ustępu jest 93, 394, czyli 7x7x1, 906, wielokrotność nie tylko liczby 7, ale nawet i kwadratu siedem.
„Tym sposobem plan liczbowy szeroko przenika ten cały ustęp.
„2. Ale 77, liczba słów w słowozbiorze tego ustępu, jest wielokrotnością liczby jedenaście, jak również siedem, ona będąc 7×11. Przeto jest także plan jedenastek przenikający ten ustęp, jak następuje:
„Z tych 77 słów 33, czyli 3 jedenastki, zaczynają się samogłoską; a 44, czyli 4 jedenastki, zaczynają się spółgłoską. Z tych 33 samogłoskowych słów a-aj (ang. a-i) mają 22, czyli 2 jedenastki; a-o mają jedenaście. Z tych 44 spółgłoskowych słów b-l mają 22, czyli 2 jedenastki; a m-ć, 22. Abecadłowo te 77 słów są podzielone na grupy jednostek, jak również siódemek, tak: a-th, 33, czyli 3 jedenastki; aj-l, 11; m-r, 22, czyli 2 jedenastki; s-ó, 11.