Teraźniejsza Prawda nr 79 – 1935 – str. 83

OSTATNIE POKREWNE CZYNNOŚCI
ELIASZA I ELIZEUSZA

      „Elijasz … uderzył wody … I stało się gdy oni szli rozmawiając … wóz ognisty i konie ogniste rozłączyły obydwóch . . . EIizeusz podniósł płaszcz Elijaszowy … uderzył nim wody.” – 2 Król. 2:8, 11, 12, 14.

(Pierwszy raz wydano ten artykuł w ang. języku 9-go grudnia 1918. Nowe tłumaczenie z „Present Truth” 1932, 114).

      W ostatnich latach Paruzji, lud Pański słyszał wiele względem ostatnich doświadczeń proroków Elijasza i Elizeusza. „On Sługa” pisał i mówił wiele o tem jak i o innych przedmiotach w czasie jego ostatnich szesnastu miesięcy. A lud Pański z zadowoleniem rozmawiał o tym przedmiocie, tak przed – jak i po przemianie „wiernego sługi.” Piszący będąc jednym z nich, również brał udział w tych dyskusjach. Dwa razy próbowano drukiem pobić nasze wyrozumienie na ten przedmiot. Jedna z tych prób że strony J.F. Rutherforda ukazała się w Strażnicy z 15-go lutego 1918, a druga ze strony F.H. Mc Gee (czytaj Mek Dzi) pod tytułem: „Ważny list do wszystkich Braci,” potwierdzony i rozesłany przez Komitet Pastoralnej Biblijnej Instytucji (P.B.I.) dołączony do Komitetowego Biuletynu z września. Chociaż są to jego poglądy, wszakże są one także poglądami Komitetu przeciwko tłumaczeniu piszącego. Te dwa publiczne ataki z dwóch punktów zapatrywania zupełnie usprawiedliwiają nas i wzywają, abyśmy przedstawili ten przedmiot drukiem. Zgodnie z tem nastąpi szczegółowe wyjaśnienie tego przedmiotu z odpowiedziami na zarzuty nam czynione i pobicie ich poglądów, a uczynimy to w duchu miłości dla błogosławieństwa wszystkiego ludu Pańskiego.

      (2) Przed przystąpieniem do szczegółów podamy kilka wstępnych uwag, które będą na miejscu. Ponieważ przedmiot ten ma charakter biblijny, zatem będzie korzystnym dla nas w badaniu, aby zapamiętać pewne zasady.

      (3) Pierwsze – Żadne Pismo nie może być zrozumiane aż we właściwym czasie, bez względu jak bardzo uczonym lub użytecznym mógłby się ktoś okazać, to jednak niemożebnem jest, aby mógł wyrozumieć jakiekolwiek Pismo, aż w czasie właściwym. Albowiem Pan jest tym, który otwiera pieczęcie tegoż. – Obj. 5:2-7; 6:1; itd.

      (4) Drugie – Proroctwa i obrazy zwykle nie są zrozumiane ja-sno przed ich wypełnieniem.

      (5) Trzecie – Proroctwo lub figura połączone z próbą charakteru, nie może być zrozumiane przed nastąpieniem próby.

      (6) Przyczyna tego jest bardzo widoczna. Jeźliby jasne wyrozu-mienie takiego proroctwa albo obrazu było udzielone przed wypełnieniem się tego, przeszkadzałoby to zamiarowi Pańskiemu uczynić doświadczenie przez próbę. Właśnie z tej przyczyny Pan nie dał „Onemu Słudze” jasnego wyrozumienia pozaobrazowych szczegółów ostatnich doświadczeń Elijasza i Elizeusza, a że on nie rozumiał tego przedmiotu jasno, wykazują jego pisma i kazania na ten przedmiot np. „Watch Tower 1915 st. 285; 1916 st. 3, 38, 263. Te same artykuły można czytać w polskich Strażnicach z odnośnych lat i tak: „Wóz Ognisty Elijasza” w Strażnicy z listopada 1915; „Uderzenie Jordanu przez Elijasza”, w Strażnicy ze stycznia 1916; Figuralne doświadczenie Elijasza i Elizeusza.” z kwietnia 1916; Żniwo jeszcze nie skończone”, Strażnica z września 1916. W tych wszystkich artykułach wyraża się on jasno, lecz przypuszczalnie o różnych częściach tyczących się naszego przedmiotu i dlatego, często wyrażał swoje przekonanie, że szczegóły tego nie będą zrozumiane wpierw, aź się wypełnią, jednak Pan dozwolił mu, aby rzucił dosyć światła na ten przedmiot w ogólności. Wobec tego, to co on nam dał odnośnie tego przedmiotu, jest dostatecznie jasnem dla nas, aby wyczytać wypełnione szczegóły, które nie mogły być rozpoznane przed wypełnieniem się i połączoną z tem próbą. Również nie jest to poniżeniem dla naszego umiłowanego Pastora, że nie był w stanie przewidzieć tych wszystkich niewypełnionych się jeszcze szczegółów, lecz raczej dziwi nas to, że miał jasne pojęcie o wielu szczegółach tego przedmiotu, nawet przed wypełnieniem się tej figury i przed próbą, aby przez to wielu pokornych przyjmujących jego myśli, zasady i określenia mogli jasno zrozumieć szczegóły od czasu ich wypełnienia. Wierzymy, że przy pomocy „onego sługi” Pan nam dał wyrozumieć znaczenia tych wszystkich wypełnionych szczegółów i dlatego z przyjemnością przedstawiamy to drogim braciom i siostrom, którzy z powodu ataków J.F. Rutherforda i F.H. Mc Gee prosili nas, abyśmy dali naszą odpowiedź,
kol. 2
wierząc, że jest to wskazówką Opatrzności, aby te poglądy wyszły z druku i były przedstawione Kościołowi.

UDERZENIE JORDANU

      (7) Zaczynamy od uderzenia Jordanu. Zgodnie z naszem wyrozumieniem pierwsze pozaobrazowe uderzenie Jordanu odbyło się między jesienią 1914 a jesienią 1916 roku. To jest zgodne z oświadczeniem „Onego Sługi” (w Z. 1916, str. 39; kol. 2, ostatni paragraf, lub w polskiej Strażnicy z kwiet. 1916 st. 8, kol. 2, par. 3) które brzmi jak następuje: „Czy myślisz, że to (uderzenie Jordanu) jeszcze nie nastąpiło? – może się nasunąć pytanie. Zdaje się, że to jeszcze nie wypełniło się zupełnie. Czy Foto-Drama ma z tem coś do czynienia? Może być. Czy możemy spodziewać się czegoś więcej? Nie wiemy. Zdaje się, że jest jeszcze coś więcej, lecz stanowczo nie możemy jeszcze tego powiedzieć.” Z tego ustępu widzimy, że „On Sługa” około Nowego roku 1916 wierzył i pisał, że uderzenie Jordanu postępowało już w tym czasie i myślał, że należy spodziewać się czegoś więcej. Że pierwsze uderzenie Jordanu odbywało się od jesieni 1914, jest wyraźnie pokazane w Z. 1915, str. 286, kol. 2 par. 4- porównaj z par. 3: „Niezniechęceni Badacze Pisma Świętego postępują dalej, tak jak Eljasz z Elizeuszem postępowali po przejściu Jordanu. Odtąd już nie wyglądają szczególnej daty, jak i Eljaszowi nie było wskazane żadne szczególne miejsce, do którego miał się udać. (Strażnica z list. 1915, st. 5, kol. 4, par. 5). Porównajmy uważnie obraz i wydarzenie tego okresu, a zobaczymy czy nie zgadzają się harmonijnie z tą myślą.

      (8) Zgodnie z myślą „Onego Sługa”, że Jordan wyobraża narody, ulegające wyrokowi potępienia, bo Jordan oznacza „osądzony,” potępiony; a wody w symbolach biblijnych wyobrażają narody w stanie zorganizowanym. (Obj. 17:15). Umyślnie mówimy, „narody w stanie zorganizowanym”, bo to jest właściwe znaczenie tego słowa „narody” w liczbie mnogiej, dlatego rozumiemy, że ustęp ten odnosi się do narodów, z punktu zapatrywania politycznego, religijnego, finansowego i przemysłowego, a więc przez słowo Jordan rozumiemy: władców, duchowieństwo, arystokracje, wodzów pracy i ich obrońców. Tak więc narody zorganizowane w te cztery związki, miały być srogo strofowane i poddane wyrokowi potępienia przez pozaobrazowego Elijasza, a to strofowanie jest pierwszą a wyrok drugą i ostatnią częścią tego, co oznacza uderzenie Jordanu. Ufamy, że w dalszym ciągu stanie się to jaśniejszem.

      (9) Dla wzmocnienia myśli „Onego Sługi,” że płaszcz Elijasza był oznaką jego władzy, jako Boskiego proroka do Izraela, cytujemy fakt, że słowo przetłumaczone płaszcz (adareth) różni się od słowa, które oznacza szatę i nadaje myśl o insygniach (odznakach) czci, władzy i wspaniałości. Według objaśnienia pozaobrazu przez br. Russella, że płaszcz reprezentuje Boską władzę pozaobrazowego Elijasza, nadając mu prawo być mówczem narzędziem Pana do pozaobrazowego duchowego Izraela, jest dokładnem objaśnieniem. W rozbieraniu niektórych elementów, wchodzących do tej władzy „on sługa” pokazał nam między innemi, że to obejmowało upoważnienie, Prawdę i władzę finansową. Gdy badamy wyrażenie „władza, aby być Prorokiem Bożym” dowiadujemy się, że w wypełnieniu ona posiada następujące siedm stopni. Pierwsze, Boskie upoważnienie, tj. spłodzenie z Ducha; drugie, upoważnienie przez Kościół, tj. uznanie tej usługi i sług; trzecie, Prawdę ; czwarte, kontrolę dzieła Prawdy, którą Kościół posiadał i używał w swoim przedstawicielu „Onym Słudze”; piąte, kontrola nad literaturą Prawdy, za pośrednictwem której poselstwo było wysyłane; szóste, kontrola przewodników usługi, tj. pracy kolporterskiej, pielgrzymskiej, ochotniczej, foto-dramy i wydawanie pism; i siódme, kontrola nad finansami potrzebnemi do prowadzenia dzieła. Małe zastanowienie zadowolni nas, że władza Kościoła jako mówczego narzędzia Bożego do Nominalnego Duchowego Izraela składała się z tych siedmiu stopni. Sprawa jest tak jasną, że nie wymaga więcej dowodów dla tych, którzy są zdrowo obznajomieni ze słowem Bożem i ruchem Żniwa Pańskiego.

poprzednia stronanastępna strona