Teraźniejsza Prawda nr 76 – 1935 – str. 42
było wjechanie na pole Nabotowe, a potem spotkanie Jehu, co też wkrótce było uczynione po wjechaniu na pole Nabotowe. Pole to, według zacytowanych wierszy, było zaraz koło Jezreela. Lud Boży w Prawdzie odmawiający pokłonu pozafiguralnemu posągowi będzie okazją do sprowadzenia prześladowania na nich. Przyjdzie ono na nich, przez użycie dyktatorskich władz ze strony pozafiguralnego Jorama i Ochozjasza, które ich dosięgną. Doświadczenia te i ich wynik pozostawiamy Panu. Jego łaska, którą możemy wszyscy u Niego uprosić, będzie wystarczającą silą dla nas. Ten podobny Synowi Człowieczemu będzie z nami w tym piecu ognistym! „Nie bój się, o Maluczkie Stadko, albowiem upodobało się Ojcu twemu dać tobie królestwo!” Pomagajmy jedni drugim, ale żadnym sposobem nie zdradzajmy jeden drugiego. Żyjemy w solennej pauzie przed serią bardzo trudnych doświadczeń. Przeto czujmy i módlmy się, trzymając się w miłości Bożej i w cierpliwym oczekiwaniu na miłosierdzie Chrystusowe ku żywotowi wiecznemu. Tak czyniąc wyjdziemy zwycięzcami.
(21) Boska odpowiedź na to prześladowanie będzie prędka i całkowita. „Tak daleko a nie dalej” będzie dozwolone prześladowcom postąpić. Joramowe pytanie (w. 22) ma to samo figuralne znaczenie, co i tamte dane przez tych dwóch posłów w. 17, 19). Odpowiedź Jehu do Jorama jest inna, niżeli ta, którą on dał dwom posłom. Jego zaprzeczenie możliwości dobrobytu póki cudzołóstwa i czary były liczne, przedstawia to, zaprzeczenia Pracy konserwatywnej możliwości dobrobytu, dopóki unia i współdziałanie (symboliczne cudzołóstwa) rzymskiego kościoła i Federacji kościołów z państwami istnieją i gdy ich fałszywe nauki (czary) są tak liczne. To będzie bezpośrednim zarzutem winy pozafiguralnemu Joramowi i Ochozjaszowi ze strony Pracy konserwatywnej, obwiniającej ich, iż są współwinnymi w tych złych poczynaniach. Tak jak odpowiedź Jehu przestraszyła Jorama, który rzucił się do ucieczki, podczas której wyrzekł: „zdrada Ochozjaszu”; tak odpowiedź Pracy konserwatywnej przestraszy sprzymierzoną Europę, która będzie usiłowała uciec przed atakiem Pracy konserwatywnej, a w międzyczasie będzie żalić się do reakcyjnej Ameryki, oskarżając Pracę konserwatywną o zdradę. Zabicie Jorama przez Jehu reprezentuje obalenie przez Pracę konserwatywną sprzymierzonej Europy w Armagedonie; zaś długo trwająca ucieczka Ochozjasza (około 55 mil w całości) pogoń za nim, zranienie go i śmierć (w. w. 27, 28; 2Kron. 22: 9) reprezentuje, iż to samo będzie udziałem dla reakcyjnej Ameryki, lecz zdaje się pokazywać, że opór Ameryki w Armagedonie będzie o wiele dłuższy, co będzie powodem większego patriotycznego poparcia ze strony ludności Amerykańskiej, dającej swemu rządowi, aniżeli to, jakie będzie dawane rządom europejskim przez ich obywateli. Armagedon jest reprezentowany w streszczeniu przez zaatakowanie i śmierć dwóch królów. Wiele innych szczegółów jest podanych figuralnie w 2 Król. 9: 30;10: 28. Mamy nadzieję przedstawić je Kościołowi, gdy przyjdzie czas na to. Następnie podane zastanowienia nasuwają, myśl, że Joram był prawdopodobnie zabity trzeciego dnia po namaszczeniu Jehu. Wypadki 2 Król. 9: 5 – 15, musiałyby się wypełniać z bardzo wielką szybkością, (w figuralnej proporcji) gdyby się miały wszystkie w jednym dniu wypełnić. Od Ramot Galaatskiego do Jezreela jest 45 mil angielskich według lotu ptaka, lecz z powodu wijącej się drogi jest najmniej 55 mil. Na wschód od Jordanu droga biegnie na dół i do góry z powodu dość wysokich pagórków oraz nierównych i krętych terenów. Na zachód od Jordanu droga wznosiła się przeszło 800 stóp w 16 milach, biegnąca w górę i na dół. Szybkość, z jaką Jehu jechał przy końcu tej podróży (2 Król. 9: 20) nie zgadza się z myślą, ażeby ten cały przejazd mógł być zrobiony tymi samymi końmi w jednym dniu; rzeczą byłoby niemożliwą, ażeby w jednym dniu po nierównych drogach szalenie pędzić w końcu podróży. Przeto po 40 milach do Jordanu odbyta podróż była prawdopodobnie przerwaną odpoczynkiem jednej nocy. Rano Jehu wyruszył dalej w drogę, a wypoczęte konie były w stanie przepędzić pozostałe 16 mil
kol. 2
od Jordanu do Jezreela. Ponieważ figura pomija czas w tych wypadkach, uważamy, że nie powinno się tego wtrącać w pozafigurę jako rzecz pewną, z powodu iż ta myśl jest tylko przypuszczeniem, któreby mogło być usunięte przez inne możliwości, jak np. niepodobna możliwość, że konie były przygotowane i oczekiwały na drodze (konie rozstawne), a tak przez tę zmianę koni, umożliwiłoby przebycie takiej podróży w jednym dniu. Jedno badanie pokazuje nam, że jest jeden tylko ogólny wypadek, który ma zajść w międzyczasie, tj. pomiędzy obecnym czasem a Armagedonem a jest nim prześladowanie poświęconych. Armagedon prawdopodobnie zacznie się, zanim prześladowanie się skończy. To prześladowanie jest bardzo bliskie, lecz jak długo nim się ono zacznie, i jak długo będzie ono trwało. zanim je zaskoczy Armagedon jest rzeczą niepewną; lecz nie będzie ono długie, jeżeli szybkość następujących po sobie wypadków połączonych z przejazdem Jehu, które już się wypełniają dostarczą nam klucza do ogólnej długości przejazdu tych dwóch królów. Możemy zatem spokojnie zaczekać co do tego czasu.
PYTANIA BEREAŃSKIE
(1) Kiedy był pierwszy artykuł przygotowany do Obj. 17:9-12 dla Ang. Ter. prawdy? Co wtedy było rozumiane względem siedmiu głów? Względem piątej formy co stałą się ósmą? Względem Bestji? Dzięsięciu Rogów? Długości tej godziny? Co nie było jasno widziane o godzinie? Dlaczego nie?
(2) Jaka myśl była dana w Teraźniejszej Prawdzie z września 1930, str. 14, par. 14 względem tego i czem się zaczęła ta godzina? Co było niepewne względem daty Mussoliniego i ugody papieża, Odnośnie paktu i konkordatu watykańskiego? Na jaki okres była myśl na to tymczasowo podana? Jaki czas na to był wyznaczony przez brata Morton Edgar? Jaki fakt okazał błąd tego twierdzenia? Które artykuły naszego czasopisma wykazują naszą niepewność w tym przedmiocie? Jak i kiedy doszliśmy do pewności na tym punkcie? Która data jest lepsza co do początku tej godziny, a która co do końca? Kiedy przed końcem tej godziny zrozumieliśmy ją? Kiedy zrozumieliśmy jej długość? Co było czynione na tym punkcie do 1929?
(3) Który jeszcze punkt o tej godzinie nie był nam jasny w 1929? Co myśleliśmy najpierw, że zakończy tę godzinę? Jak przyszliśmy do tej myśli? Jak tłumaczenie ang. Biblji zwane Upoważnionem Tłumaczeniem podaje zdanie z Obj. 17:12? Co odejmie moc panowania dziesięciu rogom? Jak to jest biblijnie udowodnione? Kiedy ta godzina się skończyła? Co do tego czasu się nie zaczęło? Jakie słowo na tym punkcie w Obj. 17:12 nie jest użyte w greckim tekscie? a jakie jest użyte? Jak one się różnią w znaczeniu? Względnie, co ten wiersz uczy, że będzie trwało jedną godzinę? O czem ten wiersz milczy? Jak zwykle autorytet i moc panowania są otrzymywane, używane i odstępowane? Jakie wypadki bywają czasami względem tych wyrazów?
(4) Przez co Bóg udziela autorytetu osobie by działała jako kapłan lub jako król? Które przykłady biblijne dowodzą tego względem kapłanów? Jak zacytowane ustępy tego dowodzą? Jakie przykłady biblijne dowodzą tego o Kapłanach i Królach? Jak dowodzą tego zacytowane ustępy? Jakie pięć przykładów z królów figuralnych dowodzą tego? Jaka jest różnica między autorytetem a mocą panowania pokazaną w wypadku Saula, Dawida i Salomona? Jak zacytowane ustępy dowodzą tego? Jak Saul i Dawid ilustrują myśl posiadania mocy bez autorytetu do panowania? Co te przykłady dowodzą?
(5) Do jakiej różnicy zwrócona była uwaga w Ter. Prawdzie 1930, str. 13, par. 12? Jakie słowo greckie znaczy autorytet? Moc? Które z tych słów jest użyte w Obj. 17:12? Pomimo tego faktu, co było uczynione przez Redaktora Ter. Prawdy podczas myślenia o tej sprawie? Co było powodem uczynienia pomyłki? Do jakiej pomyłki to doprowadziło? Gdyby ta myśl była prawdziwa, jakie słowo musiałoby być użyte w Obj. 17:12? Dlaczego? Dlaczego Bóg dozwolił na tę pomyłkę? Co nie było, a co było pomyłką? Co nie miało, a co miało zakończyć tę godzinę? Przez co Bóg odebrał im nawet ich fałszywy autorytet?
(6) Jak my to wiemy? Jaka figura tego dowodzi? Jak tego dowodzi figura i pozafigura? Co zakończyło godzinę Obj. 17:12? Kiedy to było napisane i kiedy wydane, że nie walka Armagedonu, lecz pomazanie i spisek pozafiguralnego Jehu miał zakończyć tę godzinę? Co jest dowodem tego? Kiedy to było zrozumiane? Co dowodzi względem czasów, w których walka Armagedonu nie zaczęłaby się?
(7) Jaki czas był podany w Ter. Prawdzie na zaczęcie się walki Armagedonu? Jakie ostrzeżenia były często podawane w Ter. Prawdzie na tym punkcie? Jak wodzowie Lewitów przedstawiali naszą pozycję? Jak niektórzy z nich, np. A. Stahn, postąpił z tem? Jakie ustępy akuratnie reprezentują ich ducha? Między innymi, które czasopismo wyraziło taki przekręcony pogląd? Przeczytaj dany ustęp z tego czasopisma.