WIECZERZA PAŃSKA 15-GO KWIETNIA

      W Wieczerzy Pańskiej są szczególnie symbolizowane trzy myśli i one dowodzą, iż są trzema najważniejszymi rzeczami dla ludu Pańskiego w tym życiu: (1) przez łamanie chleba symbolizujemy Okupowo ofiarniczą śmierć naszego drogiego Zbawiciela, tak na korzyść Kościoła, jak i świata (1 Kor. 11: 26); (2) przez uczestniczenie w spożywaniu chleba i piciu wina symbolizujemy; po pierwsze: przyswajanie wiarą usprawiedliwienia przez śmierć naszego drogiego Pana (Ew. Mat. 26: 26 – 28); i (3) przez uczestniczenie w spożywaniu chleba i piciu wina symbolizujemy po drugie nasze poświęcone człowieczeństwo, biorące udział z człowieczeństwem naszego Pana w śmierci ofiarniczej. (1 Kor. 10: 16, 17.) Rzeczywiście, iż te trzy myśli są głównymi rzeczami dla chrześcijan w tym życiu i dlatego powinniśmy je mieć w pamięci i sercu w czasie przygotowania, obchodzenia i oglądania się za ową Pamiątką. Naprzód przedstawimy tutaj w krótkości pierwsze dwa z tych punktów, a następnie więcej szczegółowo punkt trzeci. Oby Pan obficie pobłogosławił wszystkich czytelników tego artykułu, aby się przez to mogli lepiej przygotować do uczestniczenia w pamiątkowej Wieczerzy i do codziennej prawdziwej uczty.

      Święty Paweł zapewnia nas, iż pierwszy z tych punktów jest oparty na podstawie biblijnej, gdy mówi: „Albowiem ilekroćbyście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł.” (1 Kor. 11:26.) Słowa tego tekstu: „ilekroćbyście jedli itd.” nie mamy rozumieć, według mniemania kleru, abyśmy jak najczęściej mieli brać udział w Wieczerzy Pańskiej, a nawet jeśli możliwe codziennie; albowiem wyrażenie „ilekroć” znaczy „kiedykolwiek”, a to nie znaczy „często”. Apostoł tymi słowy bynajmniej nie nawoływa do częstego brania udziału w Wieczerzy Pańskiej; ponieważ on tymi słowy nic nie rozkazuje. Ale raczej stwierdza fakt, że kiedykolwiek lud Pański obchodzi tę Pamiątkę – a obchodzi ją w rocznicę śmierci tego na którego pamiątkę Wieczerza Pańska została ustanowiona – opowiada czyli oznajmia tym czynem śmierć Jego, a to lud Boży czynić będzie tak długo, dopóki Pan podczas swego Wtórego Przyjścia nie zabierze Kościoła ze świata do chwały. W angielskim Upoważnionym Przekładzie Biblii jest podane „śmierć Pańską pokazujcie”, w polskiej zaś „opowiadajcie.” A zatem przez obchodzenie Wieczerzy Pańskiej pokazujemy, ogłaszamy, opowiadamy śmierć Pańska. Pokazywanie, ogłaszanie lub opowiadanie może być dokonywane słowem lub czynem. Lecz podczas Wieczerzy Pańskiej nie możemy opowiadać śmierci Pańskiej słowem, ponieważ panuje cisza w czasie
kol. 2
przyjmowania tych emblematów czyli symbolów ciała i krwi. Dlatego opowiadanie musi być pokazane przez czyn. My, zatem, przez pewien czyn pokazujemy coś takiego, co wyobraża śmierć naszego Pana. Co jest tym czynem? Zauważmy, że jest napisane, że po błogosławieniu chleba, chleb został złamany (w. Mat. 26:26; Marka 14:22; Łuk. 22:19; 1Kor. 11:23, 24). A zatem złamanie chleba następujące po pobłogosławieniu tegoż jest najgłówniejszą częścią usługi, oraz tą właśnie rzeczą, która pokazuje czyli symbolizuje złamane przez śmierć człowieczeństwo naszego Pana. Gdy kiedykolwiek jest obchodzona Wieczerza Pańska, częścią tego obchodzenia jest łamany chleb, a zatem ilekroćbyście jedli ten chleb i ten kielich byście pili tzn. kiedykolwiek obchodzicie tę Pamiątkę, opowiadajcie, pokazujcie czyli symbolizujcie ją przez czyn łamania chleba. Tym sposobem, z tego wiersza wnioskujemy, że pierwszą rzeczą jaką symbolizujemy w tej Pamiątce jest Ofiarno Okupowa śmierć naszego Pana. Ta śmierć jest gruntem naszej wiary, nadziei, miłości i posłuszeństwa. Bez niej nie byłoby Chrystusa, ani pojednania, ani przebaczenia, ani usprawiedliwienia, ani Wysokiego Powołania, ani przyszłego żywota, ani przyszłej chwały. Śmierć Jego jest najważniejszą rzeczą w Biblii, w naszej wierze i w naszym życiu. Gdy ona jest, to jest Chrystus, jest pojednanie, przebaczenie, usprawiedliwienie, wysokie powołanie, żywot przyszły i przyszła chwała. Najlepiej staje nam w pamięci łamanie chleba, jako część usługi w tej pamiątce, które przedstawia śmierć naszego drogiego Pana. Pamiętajmy zatem, drodzy Bracia i Siostry, że gdy łamiemy ten chleb, mamy myśleć o tym. co ten chleb symbolizuje, a mianowicie, że symbolizuje śmierć naszego drogiego Zbawiciela; dopilnujmy zatem, ażeby te myśli pochodziły ze serca sympatycznego, dziękczynnego, oceniającego i wiernego, a wtenczas bodziemy godnie obchodzili tę pamiątkę, zaś w przeciwnym razie będziemy ją obchodzili niegodnie.

      Drugą rzeczą symbolizowaną w tej pamiątce jest nasze przyswajanie wiarą usprawiedliwienia tj. darowania grzechów i przypisanie sprawiedliwości Chrystusowej. Zauważmy, iż nasz Pan, wspominając o rzeczach symbolizowanych, mówi nam, że krew Jego wylewała się na odpuszczenie grzechów naszych (Ew. Mat. 26:28). „Albowiem to jest krew Moja Nowego Testamentu, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów.” – Zgodnie z Pismem św. otrzymaliśmy odpuszczenie grzechów, jako część usprawiedliwienia (Rzym 4:6-8; 3:24-26; Efez. 1:7), jak również otrzymaliśmy sprawiedliwość Jezusową, jako część usprawiedliwienia (Rzym. 3:22; 4:6; 10:4; 1Kor. 1:3; Gal. 3:16; Filip. 3:9). A zatem otrzymaliśmy je, według zacytowanych

poprzednia strona – następna strona