Teraźniejsza Prawda nr 73 – 1934 – str. 96
(81) Kto rządzi Kościołem? Jakie klasy sług On używa w Kościele? Jakie są ich odrębne funkcje? A jakie Apostołów i „onego Sługi”? Wszystkich innych? Co nie jest ich figurą? Co miejscowy kościół nie może uczynić innemu miejscowemu kościołowi lub powszechnemu Kościołowi lub na odwrót? Jak oni są spokrewnieni ze sobą? Kto jest Głową miejscowego kościoła? Kto pod Nim rządzi jego sprawami? Jak to oddziałuje na zbór? Określij władzę Dwunastu i „onego Sługi” pod tym względem i przywileje i ograniczenia wszystkich innych.
(82) Podaj w skróceniu treść dwóch poprzednich paragrafów. Jakie pokrewieństwo mają te rzeczy do szafarskiej doktryny Kościoła kongregacjonalnego? Określij tę doktrynę. Jakie trzy rzeczy ona obejmuje? Jak zbór stoi w pokrewieństwie do wszystkich innych chrześcijan i zborów? Jakie dwa słowa określają tę doktrynę?
(83) Co można uczynić z tą doktryną? Kto potwierdził tę doktrynę? Jakie siedem rzeczy dowodzą o jej prawdziwości, o ile się tyczy kongregacji rządzenia swemi sprawami? Co za wniosek powinien być wyciągnięty z tych dowodów? Jaki jeszcze fakt jest zgodny z tym wnioskiem? Co ilustruje tę zgodność? Dlaczego Kościół kongregacjonalny stoi na zachodzie pozafiguralnego Przybytku?
(Ciąg dalszy nastąpi).
TYMCZASOWE I OŻYWIONE,
PRZYPISANE I AKTUALNE USPRAWIEDLIWIENIE
Pytanie: Proszę podać w krótkości jaka jest różnica między tymczasowym, a ożywionym Usprawiedliwieniem i między przypisanym a aktualnym Usprawiedliwieniem?
Odpowiedź: Tymczasowe Usprawiedliwienie jest czynem Bożym, przez który to czyn, zanim zasługa Chrystusowa może być przypisaną na korzyść danej jednostce – tj. niepoświęconej osobie, która okazuje pokutę przed Bogiem i wierzy w Jezusa Bóg w celu, aby zachęcić taką osobę do poświęcenia samej siebie, traktuje ją tymczasowo, jak gdyby zasługa Chrystusowa była przypisaną na jej korzyść i jak gdyby wyrok Adamowy ciążący na niej był przekreślony, chociaż w rzeczywistości ani jedno ani drugie nie zostało uczynione dla niej. Ożywione Usprawiedliwienie jest czynem Bożym, przez który to czyn, po przypisaniu zasługi Chrystusowej danej jednostce – tj. osobie, która w dodatku po okazaniu pokuty przed Bogiem i wiary w Jezusa poświęciła się – Bóg aktualnie i na zawsze przekreśla jej wyrok Adamowy ciążący na niej, oraz aktualnie i raz na zawsze przebacza jej grzechy Adamowe. Aktualne czyli istotne Usprawiedliwienie i przypisane Usprawiedliwienie są używane w przeciwstawieniu jednego z drugim w dwa odrębne sposoby: (1) Pierwszy sposób jest używany w przeciwstawieniu tymczasowego i ożywionego Usprawiedliwienia. Tymczasowe Usprawiedliwienie jest tylko przypisanym przekreśleniem kary Adamowej i przypisanym przebaczeniem grzechów Adamowych przez Boga; a zatem Bóg, jako autor Usprawiedliwienia, nie przebaczył w rzeczywistości danej osobie, ani nie przekreślił jej w rzeczywistości wyroku Adamowego, a zatem trzyma jeszcze taką osobę rzeczywiście pod wyrokiem nieprzebaczalnym; podczas gdy ożywione Usprawiedliwienie, jakie jest udzielane przez Boga,
kol. 2
jest rzeczywistym i wiecznym przekreśleniem kary Adamowej, rzeczywistym i wiecznym przebaczeniem grzechów Adamowych, a wskutek tego dana osoba staje się spadkobierczynią przypisanej zasługi Chrystusowej. Można zauważyć, że przypisane Usprawiedliwienie i aktualne czyli istotne Usprawiedliwienie w pierwszym znaczeniu tych wyrażeń odnoszą się do czynów, które należą do samego Boga, a wcale nie odnoszą się do doskonałości lub niedoskonałości osób o których mowa. One spoglądają na te dwa rodzaje Usprawiedliwienia zupełnie z punktu ich stosunku do wyroku Adamowego i do Boga jako Sędziego, decydującego ich stosunek do owego wyroku. W tym znaczeniu tych wyrażeń Bóg sam usprawiedliwia i to jako Sędzia; według wyrażenia Ap. Pawła w Liście do Rzymian 8: 33, gdzie mówi: „Bóg jest który usprawiedliwia”. (2) Drugi sposób jest przeciwstawieniu fizycznego, umysłowego, moralnego i religijnego położenia osób o których mowa: W tym znaczeniu tych wyrażeń, ta osoba jest w przypisany sposób usprawiedliwiona, która podczas gdy w rzeczywistości jest niedoskonałą pod względem fizycznym, umysłowym, moralnym i religijnym jest jednak liczoną przez Boga za doskonałą w jej fizycznych, umysłowych, moralnych i religijnych władzach, ze względu na wiarę w Chrystusa, Zbawiciela; podczas gdy osoba jest aktualnie usprawiedliwiona, gdy władze fizyczne, umysłowe, moralne i religijne są rzeczywiście doskonałymi (a nie tylko uważanymi za doskonałe, chociaż w rzeczywistości są niedoskonałe). Tomy brata Russella wskazują szczególnie na drugi sposób różnicy, podczas gdy późniejsze jego pisma wskazują na pierwszy sposób różnicy. P. T. 1919, 113.
kol. 1
DLA OGÓLNEGO ZAINTERESOWANIA
Drodzy Bracia: – Pragniemy przypomnieć Warn o naszej specjalnej corocznej służbie od 16 października do 7 listopada około linii Pozafiguralnej Wtórej Walki Gedeona i o urządzaniu zebrania 31 – go października na pamiątkę śmierci „onego sługi”, naszego drogiego Pastora, posługując się stosowną literaturą. Specjalne publiczne zebrania, przy sposobności odwiedzających pielgrzymów lub przez starszych miejscowych, gdzie nie macie pielgrzymów, na temat tyczący się Pozafiguralnej Wtórej Walki Gedeona są najstosowniejsze; jako też literatura około tej samej linii dla kolporterów i strzelców z broszurkami „O piekle” i „Co będzie po śmierci”, a dla ochotników z gazetkami „Gdzie są umarli?” – i „Co to jest Dusza?” – Po szczegóły odsyłamy braci do zeszłorocznego ogłoszenia.
Brat C. J. Schmidt odwiedzi następujące miejscowości: Michigan City, Ind. – 15 i 16 października; Chicago Heights, 111. 17 i 18; Chicago, 111. – 19 – 21; Marne, Mich. – 23; White Cloud, Mich. – 24; Jackson, Mich. – 25; Cleveland, O. – 27 i 28; Lorain, Ohio – 30 i 31; Erie, Pa. – 1 i 2 listopada; Buffalo, N. Y. – 3 i 4; Niagara Palls, N. Y. – 6 – 8; Syracuse, N. Y. – 10 i 11; Schenectady, N. Y. – 12 i 13; Hartford, Conn. – 14 i 15; Newark, N. j, _ 17 i 18; Merchantville, N. J. – 19 i 20; Philadelphia, Pa. 21 i 22; Pittsburgh i Turtle Greek, Pa. 24-26; Toledo, Ohio – 28 i 29 listopada.
Uwaga była nam zwrócona na ważną pomyłkę uczynioną przez opuszczenie jednej linii słów w polskim tłumaczeniu, które znajdują się w angielskim. Zdanie, o którym mówimy, znajduje się w Numerze 12, str. 72, kol. 1, 14 i 15 linia od dołu. W polskim całe zdanie brzmi jak następuje: „Dlatego wyrażenie 'w drugim roku'(Dan. 2: 1) nie może odnosić się do drugiego roku jego uniwersalnego panowania”. Ono brzmi w polskim tak jakbyśmy bronili błędu; gdy według oryginału w angielskim bronimy Prawdy. To co następuje jest calem zdaniem, jak powinno być przetłumaczone dosłownie z angielskiego: „Dlatego wyrażenie 'w drugim roku'(Dan. 2: 1) nie może odnosić się do drugiego roku jego panowania, jako następcy jego ojca, lecz musi się odnosić do drugiego roku jego uniwersalnego panowania.” Przeto prosimy braci, aby sobie wpisali w tę Ter. Prawdę we właściwe miejsce słowa, które były opuszczone, a te są: „panowania jako następcy jego ojca, lecz musi się odnosić do drugiego roku jego…”
SPROSTOWANIA
W Ter. Prawdzie w num. 72, znów* zostały popełnione w druku liczne niedokładności, z których główniejsze są następujące:
Str. 68, szpalta 1, par. 1, wiersz 26 od góry po słowie odrzucanie – zostało opuszczone jego poglądu.
Str. 69, szpalta 1, par. 1, wiersz 7 od góry – zamiast odpowiedzieli – powinno być opowiadali.
Str. 70, szpalta 1, par. 1, wiersz 8 od góry – zamiast czasie powinno być czynie.
Str. 71, szpalta 2, wiersz 30 od góry – zamiast Antychrystów powinno być Adwentystów.
Str. 72, szpalta 1, wiersz 12 od góry – zdanie w tym wierszu powinno brzmieć w ten sposób: – lepsi miedzy nimi są częściami wielkiego pokutującego złodzieja. – Zaś z wiersza 14 – go wykreślić słowo również.
Str. 72, szpalta 2, par. 1, wiersz 15 od góry – zamiast także – powinno być takie.
Str. 73, szpalta 1, wiersz 11 od góry – po słowie biblijnej – zostało opuszczone słowo wzmianki. Zaś w wierszu 31 od góry zamiast 1932 – powinno byeJ922.
Str. 77, szpalta 1, par. 1, wiersz 15 od góry zamiast sprzedawcy – powinno być sprzedawaczy.
Str. 78, szpalta 1, wiersz 6 od dołu – zamiast nie zdradzał powinno być nie zdziałał.
Str. 79, w pytaniu bereańskim 64-ym, w wierszu 2-im od dołu zamiast informatorom – powinno być reformatorom.
błędy poprawione