Teraźniejsza Prawda nr 72 – 1934 – str. 71
są siedmioma głowami biblijnej bestii, ponieważ wszetecznica nigdy nie była popieraną przez nich, a nawet, wcale nie istniała za czasów ich panowania (Obj. 17: 9). Dowodzi on, że te trzy rogi wyłamane, aby dać miejsce rogowi pośledniemu są Hiszpania, Francja i Holandia, a że tym poślednim małym rogiem jest Wielka Brytania, która według jego tłumaczenia, jest siódmą głową bestii z Obj. Roz. 13 i 17. Potem podaje on myśl, że Angielsko – Amerykański Imperializm jest tą dwurożną bestią z Obj. Roz. 13. Ten pogląd nie może być właściwym, ponieważ (1) Hiszpania, Francja i Holandia nie były wyłamane, gdyż one jeszcze istnieją; (2) one istniały jako rządy mniej lub więcej jednocześnie z Wielką Brytanią przez wiele stuleci, gdy zaś proroctwo Daniela pokazuje, że ten róg pośledni, wyrastając na głowie bestii, wyłamał trzy państwa, które istniały przed nim, aby mógł zrobić miejsce dla siebie; (3) Holandia, jako państwo, nigdy nie była rogiem na czwartej bestii Daniela, chociaż ona jest częścią germańskiego rogu bestii z Obj. Roz. 13 i 17; (4) Wielka Brytania nie może być jednym z rogów czwartej bestii Danielowej 7 – go rozdziału, ponieważ ona nigdy nie panowała we Włoszech; (5) gdyby jego pogląd był właściwym, że Wielka Brytania wyrosła jako róg pośledni, 286 roku po Chrystusie, to ona by przyszła do istnienia jako róg pośledni, zanim Hiszpania, Francja i Holandia, jako państwa zaczęły istnieć, a jej zwycięstwa nad Hiszpania, Francją i Holandia zaczęły się od 13 do 15 stuleci po jej wyrośnięciu jako rzekomy róg pośledni: (6) tak zwany „Anglo Amerykański Imperializm” nie jest rządem państwowym, przeto nie może być dwurożną bestią; (7) wcale nie istnieje taka rzecz jak rządy Anglo – Amerykańskiego Imperializmu, chociaż Wielka Brytania i Ameryka mają mniej lub więcej imperialistyczne dążenia, lecz te dążenia są zupełnie osobne i odrębne jedno od drugiego. Dążenie nie jest rogiem, który jest rządem, ani też dążenie nie jest bestią, która ma być rządem. Jak niedorzecznym jest jego utożsamienie swojego Anglo – Amerykańskiego Imperializmu z Chrześcijaństwem. Ta więc niedorzeczność wytwarza jeszcze więcej jego konfuzji. (8) Gdyby Wielka Brytania była siódmą głową dziesięciorożnej bestii, to nie może być równocześnie dwurożną bestią, która jest określona jako zupełnie inna od tej pierwszej. Te fakty skutecznie obalają jego nowy pogląd odnośnie rogu pośledniego siódmej głowy bestii z Objawienia roz. 13 i 17, i tych dwóch rogów dwurożnej bestii z Objawienia roz. 13. A nasze obalenie jego poglądu o bestii usuwa zarazem jego nowy pogląd o walce przeciw świętym (par. 24), która to walka była, według niego prześladowaniem jego samego i jego zwolenników podczas wojny światowej. A przecież działalność jego zwolenników nie była krępowaną w owym czasie, chociaż bez wątpienia działalność ich ze siódmym tomem była cokolwiek ograniczona, jednakże wolno im było rozpowszechniać tomy pastora Russella.
FAŁSZYWY RÓG POŚLEDNI
Jego myśl (par. 25) o rogu poślednim (Brytanii), która tym sposobem zmienia czasy i prawa jest tak niedorzeczną jak i niefaktyczną: (1) Był to pewien urzędnik Federacji Kościołów, a nie zaś Wielka Brytania, który powiedział: że Liga Narodów jest politycznym wyrażeniem Królestwa Bożego; (2) Ten federacyjny urzędnik przez to wypowiedzenie nie zmienił czasów ani praw, chociaż On zaś wypowiedział, które gdyby było wprowadzone w życie jako nauka i praktyka miałoby na celu uczynić taką zmianę; (3) Wielka Brytania nigdy nie wprowadzała w czyn takiej nauki; (4) Nie Brytania, lecz Francja była najwpływowszą potęgą w kierowaniu dążeniami Ligi; (5) Liga nigdy nie zmieniła jednego prawa z Planu Bożego, przeto żadnych zmian nie było zrobionych ze strony tejże Ligi Narodów; (6) W poprzednim przeglądzie dostatecznie pobiliśmy cały jego pogląd na tę niedołężną instytucję zwaną Ligą Narodów; (7) O ile chodzi o Amerykę, wydającą dekret, ażeby wszyscy kłaniali się obrazowi, tj. Lidze, Ameryka stanowczo odmówiła jej uznania, przystąpienia do niej, lub jej popierania. Z tego widzimy, że podczas jego pośledniego rogu, żadne czasy i prawa nie zostały zmienione, co on sam nawet przyznaje (przy końcu par. 26), że Bóg nie dozwala na to, to jednak było prawdziwe zmienianie, kiedy to papiestwo, prawdziwy mały róg pośledni zmieniło Wiek Ewangelii na fałszywe Tysiąclecie, a Prawdę, jako Boskie prawa wieczne na liczne błędy. Jego twierdzenie (w par. 27, 28), że Daniel podaje, że czas na ustanowienie obrzydliwości spustoszenia i zmiany czasów i praw, miał nastać po wtórym przyjściu naszego Pana (Dan. 7:9, 10, 13, 14) jest jawną jego sofisterią. Te odnośniki pokazują czas zniszczenia bestii i rogu pośledniego, a nie czas, w którym róg pośledni będzie dokonywał swojej pracy niszczącej przeciwko świętym. Według jego poglądu, to Bóg zaczął niszczyć bestię (Daniel roz. 7) w roku 1914, tj. zanim ta bestią zaczęła walczyć z świętymi, gdy zaś Dan. 7: 21 pokazuje, że czwartą bestię Bóg miał zacząć niszczyć dopiero potem gdy się zakończyła walka ze świętymi. Widzimy zatem, że J.F.R. w sposób zupełnie bezprawny i samowolny, miesza widzenia i wyjaśnienia proroctw Daniela rozdz. 7 i 8.
Ciąg dalszy artykułu o świątnicy Bożej znajduje się w Strażnicy 1933 r. str. 259-267. W par. 3-cim dowodzi on, że wypełnienie i wyrozumienie widzenia Dan. 8:9-14 jest udowodnione tekstem Dan. 8:17, że należy do czasu końca. Przeciw temu poglądowi mamy coś do powiedzenia, a mianowicie: (1) Słowo widzenie Dan. 8:17 nie tylko odnosi się do widzenia podanego w proroctwie Dan. 8:9-12, jak to J.F.R. przeciwnie stwierdzonym faktem rozumie, lecz odnosi się do całego widzenia podanego w wierszach 3-14; (2) widzenie to, nie odnosiło się w całości do czasu końca:
kol. 2
przeto, że Gabrielowe wyjaśnienie pokazuje, że ono zaczyna się z Medo-Persją; (3) Poprawnie przetłumaczone zdanie z Ks. Dan. 8: 17, brzmi jak następuje: „bo na czas końca jest to widzenie”, tj. ono jest dla wyrozumienia i korzyści ludu Bożego żyjącego w czasie końca (Dan. 12: 10); (4) Czas końca nie zaczął się w 1914, jak to J.F.R. twierdzi (par. 3), lecz w roku 1799; ponieważ w czasie końca rozmaite dziwne wynalazki miały nastąpić, które miały zwiększyć podróżowanie, z których wszystkie nastąpiły przed rokiem 1914, a były wynalezione krótko po roku 1799. Od roku 1914 nie wynaleziono ani jednej nowej metody dla ogólnego podróżowania, chociaż od tego czasu nastąpiły ulepszenia tych wynalazków, które były dawniej wynalezione, a ten fakt obala pogląd, że ta data (rok 1914) jest początkiem czasu końca; (5) ta data (rok 1914) jest przyjęta bez żadnego dowodu, że to jest data czasu końca. Lud Boży otrzymał wyrozumienie widzenia Dan. 8:3-14 przed rokiem 1914, co dowodzi, że czas końca zaczął się przed tą datą; (7) J.F.R., jako mały papieżyk, będąc głową Antychrysta z konieczności musi, tak jak wielki papież, dostarczać fałszywych wyjaśnień na każdy ważny zarys Planu Bożego; przeto jego czas końca, jako przychodzący po roku 1914 jest fałszywym czasem końca. Jego twierdzenie (par. 6), że Irlandia nie mogłaby być jednym z tych dwóch rogów tej drugiej bestii (Obj. 13), ponieważ ona nigdy nie była światową potęgą, jest fałszywym twierdzeniem, z powodu przypuszczenia, że tylko potęgi światowe mogły być rogami. Takie małe państewka jak Herulia, Ostrogoty i Lombardia wcale nie były potęgami światowymi, ani też Normandia (w południowej części Włoch), były jednak symbolicznymi rogami. On twierdzi, że Holandia była rogiem, jednak nie była wcale światową potęgą. Jego twierdzenie, że Ameryka jest jednym z rogów dwurożnej bestii, jest twierdzeniem Adwentystów. Ponadto, proroctwo nie mówiące nic o poślednim rogu, że wyrósł ku zachodowi wyłącza Stany Zjednoczone z tego obrazu. Tylko konieczność z powodu fałszywego podrabiania zmusiła J.F.R. do takiej egzegezy czyli do takiego objaśnienia Pisma świętego. To zaś, co jest papieskim wywyższeniem się aż do symbolicznych niebios (Dan. 8: 10) dowodzi on, że to znaczy Angielsko – Amerykański imperializm sprzeciwiający się jego ostatkowi! Potem, dodaje, że wyrażenie się: „aż do książęcia onego wojska” Dan. 8: 11, nie odnosi się do papieskiego wyniesienia się jako fałszywego Chrystusa, lecz, że to znaczy Angielsko – Amerykański imperializm, który się wyniósł przeciw naszemu powracającemu Panu jako wodzowi J. F. Ruthefordowego ostatka!
Odjęcie ustawicznej ofiary, twierdzi on, znaczy niedozwalanie członkom Towarzystwa wykonywania ich pracy w roku 1918. Ta praca była rzeczywiście rozpowszechnianiem VII Tomu i jemu podobnej literatury, którą Towarzystwo nazywa teraz fałszywą nauką, gdy zaś rząd Stanów Zjednoczonych zezwolił na dalsze rozpowszechnianie sześciu tomów. Ich obecne stanowisko odnośnie Tomu VII i podobnej literatury dowodzi z ich własnego punktu zapatrywania, że zatrzymanie tej pracy przez rząd federalny nie było zatrzymaniem Bogu podobającej się książki. Więc zatrzymanie jej nie mogłoby być odjęciem ustawicznej ofiary, jak on twierdzi w paragr. 15-24. Faktem nawet jest, że praca ofiarnicza ludu Pańskiego nie ustała w roku 1918, chociaż praca Azazelowa na ten czas była wielce powstrzymana. Ma się rozumieć, ten nowy wykręt jest fałszywym tłumaczeniem małego papiestwa, które odrzuciło prawdziwe tłumaczenie dane od Pana przez wiernego i roztropnego Sługę. Jego twierdzenie przeciwne prawdziwemu poglądowi (par. 23), że papiestwo nie mogłoby usunąć ustawiczne przypisanie zasługi Chrystusowej jest tylko zmyślonym wywodem. Żaden nauczyciel Prawdy, który zrozumiał ten przedmiot, nigdy nie twierdził coś podobnego. Myślą naszego Pastora było, że papiestwo usunęło naukę o ustawicznej ważności zasługi Jezusowej za wszystkie grzechy wypływające z przyczyny upadku Adamowego, czy to popełnione przed lub po usprawiedliwieniu, przez nauczanie, że zasługa Jezusowa jest skuteczna na zmazanie grzechu i grzechów Adamowych popełnionych przed chrztem, zaś późniejsze grzechy Adamowe potrzebujące „uzupełniających” ofiar mszy na ich zmazanie. Więc ktokolwiek przyjął tę naukę, usunął tym samem od siebie ustawiczną ofiarę Chrystusową. Jedna z charakteryzujących „metod zwodzenia” stosowana przez J.F.R., który gdy chce usuwać nauki Pastora Russella jest ta, że najpierw w głupi sposób przekręca te nauki, a potem zbija to, co sam przekręcił; a następnie podaje swoje fałszerstwo, które ma być niby tym niby to „jasnym światłem”. Podstawą świątnicy, on twierdzi, (Dan. 8: 11) są jego zwolennicy, jako rzekomi ostatni członkowie Kościoła. Podstawa naturalnego budynku przecież nie jest ostatnią częścią zbudowaną w budynku. Biblia zupełnie inaczej przedstawia nam ten przedmiot. Gdy Biblia podaje myśl, że Prawda jest podstawą Kościoła, ona mówi o Prawdzie jako podstawie fundamentalnej Kościoła (Mat. 16: 18). Gdy ona podaje głównych sług Kościoła jako podporę Kościoła, ona (Prawda) mówi o nich jako o fundamentach, 3 Jezusem jako ich głównym kamieniem węgielnym (Efez. 2: 19 – 22). Biblia nigdy nie używa, i to z powodów samo przez się widocznych ostatnich członków stających się częściami Kościoła za fundament tego Kościoła! W proroctwie Dan. 8: 11 nauka o wielkim Okupie i o Chrystusie, jako jej Dawcy, jest przedstawiona jako podstawa czyli fundament świątnicy.
J.F. Rutherford naucza, że rzekoma opozycja Angielsko Amerykańskiego imperializmu do jego pracy jest przepowiedziana w Proroctwie Daniela 8: 12. Lecz on ma większą wolność dla swojej propagandy w Ameryce i Wielkiej Brytanii niżeli w którymkolwiek innym kraju.